πυρία
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
πυρία
Structure:
πυρι
(Stem)
+
ᾱ
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Ὁκόταν δὲ ἀπὸ τῶν τενόντων σφοδρῶσ ἔμπροσθεν ἀντισπῶνται, καὶ ἱδρῶτεσ περὶ τράχηλον καὶ πρόσωπον, ὑπὸ τοῦ πόνου δακνομένων καὶ ξηραινομένων τῶν τενόντων τῶν οὐρωδέων, οἳ παχύτατοι τὴν Ῥάχιν ξυνέχουσιν, ᾗ οἱ μέγιστοι ξύνδεσμοι καταπεφυκότεσ ἑώσ ἐσ πόδασ ἀποτελευτῶσι, τῷ τοιῷδε ἢν μὴ πυρετὸσ καὶ ὕπνοσ ἐπιγένηται, καὶ τὰ ἑπόμενα οὖρα πέψιν ἔχοντα ἔλθῃ καὶ ἱδρῶτεσ κριτικοὶ, πίνειν οἶνον κρητικὸν οἰνώδεα, καὶ ἄλητον ἑφθὸν ἐσθίειν, καὶ κηρωτῇ ἀλείφειν καὶ ἐγχρίειν‧ τά τε σκέλεα περιελίσσειν ἑώσ τῶν ποδῶν, θερμῷ προβρέχων ἐν σκάφῃ, καὶ βραχίονασ ἑώσ δακτύλων κατελίσσειν, καὶ ὀσφὺν ἀπὸ τοῦ τραχήλου ἑώσ τῶν ἰσχίων, λάσιον ἐγκηρώσασ, ὅκωσ καὶ τὰ ἔξωθεν περιέξει, καὶ διαλιπὼν πυρία τοῖσιν ἀσκίοισι, θερμὸν ὕδωρ ἐγχέων, καὶ περιτείνων σινδόνιον, ἐπανάκλινε αὐτόν‧ κοιλίην δὲ μὴ λύσῃσ, ἢν μὴ βαλάνῳ, ἢν πουλὺσ χρόνοσ ᾖ ἀδιαχωρήτῳ ἐούσῃ‧ καὶ ἢν μὲν ἐπιδιδῷ τί σοι, ἐπὶ τὸ βέλτιον‧ εἰ δὲ μὴ, τοῦ μόδου τῆσ Ῥίζησ τρίβων ἐν οἴνῳ εὐώδει καὶ τοῦ δαύκου, πίνειν δίδου πρωϊ νήστει πρὸ τοῦ βρέχειν, καὶ ταχὺ ἐπὶ τουτέοισι τὸ ἄλευρον ἑφθὸν χλιαρὸν ἐσθιέτω ὡσ πλεῖστον, καὶ οἶνον, ὁκόταν βούληται, εὔκρητον ἐπιπινέτω‧ καὶ ἢν μέν σοι ἐπιδιδῷ, ἐπὶ τὸ βέλτιον‧ εἰ δὲ μὴ, προλέγειν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 14.2)
- τισ, τὸ δ’ ἐπιπολῆσ μόνον διαχέῃ, τοτὲ φέροντεσ εἰσ πῦρ αὐτὰ καὶ εἰσ τοὐναντίον πυρίαισ μεταβάλλοντεσ ἐνίοτε ἀμηχάνουσ ἡδονάσ, τοτὲ δὲ τοὐναντίον τοῖσ ἐντὸσ πρὸσ τὰ τῶν ἔξω, λύπασ ἡδοναῖσ συγκερασθείσασ, εἰσ ὁπότερ’ ἂν ῥέψῃ, παρέσχοντο τῷ τὰ συγκεκριμένα βίᾳ διαχεῖν ἢ τὰ διακεκριμένα συγχεῖν ‐ καὶ ὁμοῦ λύπασ ἡδοναῖσ παρατιθέναι. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 216:1)
- "τὸ δ’ ἀπὸ τῆσ ἐλαίασ τὰ μὲν σώματα ταῖσ πυρίαισ εὖ διατίθησι, τοῖσ δὲ βαλανείοισ πολέμιόν ἐστι καὶ λυμαίνεται τὴν πινάκωσιν αὐτῶν καὶ τοὺσ θεμελίουσ ὑποκαόμενον. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 3, 6:10)
- ἐνίουσ δὲ τῶν προσοικούντων τῷ Δουρίῳ ποταμῷ λακωνικῶσ διάγειν φασίν, ἀλειπτηρίοισ χρωμένουσ δὶσ καὶ πυρίαισ ἐκ λίθων διαπύρων, ψυχρολουτροῦντασ καὶ μονοτροφοῦντασ καθαρείωσ καὶ λιτῶσ. (Strabo, Geography, book 3, chapter 3 12:12)