Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀκούω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀκούω ἀκούσω ἤκουσα ἀκήκοα ἠκούσθην

Structure: ἀκού (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Root AKOV

Sense

  1. I hear
  2. I hear about, learn
  3. I listen, pay attention to, heed
  4. I understand
  5. I obey
  6. (passive) I am called, am spoken of, am known as

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀκούω ἀκούεις ἀκούει
Dual ἀκούετον ἀκούετον
Plural ἀκούομεν ἀκούετε ἀκούουσιν*
SubjunctiveSingular ἀκούω ἀκούῃς ἀκούῃ
Dual ἀκούητον ἀκούητον
Plural ἀκούωμεν ἀκούητε ἀκούωσιν*
OptativeSingular ἀκούοιμι ἀκούοις ἀκούοι
Dual ἀκούοιτον ἀκουοίτην
Plural ἀκούοιμεν ἀκούοιτε ἀκούοιεν
ImperativeSingular ά̓κουε ἀκουέτω
Dual ἀκούετον ἀκουέτων
Plural ἀκούετε ἀκουόντων, ἀκουέτωσαν
Infinitive ἀκούειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκουων ἀκουοντος ἀκουουσα ἀκουουσης ἀκουον ἀκουοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀκούομαι ἀκούει, ἀκούῃ ἀκούεται
Dual ἀκούεσθον ἀκούεσθον
Plural ἀκουόμεθα ἀκούεσθε ἀκούονται
SubjunctiveSingular ἀκούωμαι ἀκούῃ ἀκούηται
Dual ἀκούησθον ἀκούησθον
Plural ἀκουώμεθα ἀκούησθε ἀκούωνται
OptativeSingular ἀκουοίμην ἀκούοιο ἀκούοιτο
Dual ἀκούοισθον ἀκουοίσθην
Plural ἀκουοίμεθα ἀκούοισθε ἀκούοιντο
ImperativeSingular ἀκούου ἀκουέσθω
Dual ἀκούεσθον ἀκουέσθων
Plural ἀκούεσθε ἀκουέσθων, ἀκουέσθωσαν
Infinitive ἀκούεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκουομενος ἀκουομενου ἀκουομενη ἀκουομενης ἀκουομενον ἀκουομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀκούσω ἀκούσεις ἀκούσει
Dual ἀκούσετον ἀκούσετον
Plural ἀκούσομεν ἀκούσετε ἀκούσουσιν*
OptativeSingular ἀκούσοιμι ἀκούσοις ἀκούσοι
Dual ἀκούσοιτον ἀκουσοίτην
Plural ἀκούσοιμεν ἀκούσοιτε ἀκούσοιεν
Infinitive ἀκούσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκουσων ἀκουσοντος ἀκουσουσα ἀκουσουσης ἀκουσον ἀκουσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀκούσομαι ἀκούσει, ἀκούσῃ ἀκούσεται
Dual ἀκούσεσθον ἀκούσεσθον
Plural ἀκουσόμεθα ἀκούσεσθε ἀκούσονται
OptativeSingular ἀκουσοίμην ἀκούσοιο ἀκούσοιτο
Dual ἀκούσοισθον ἀκουσοίσθην
Plural ἀκουσοίμεθα ἀκούσοισθε ἀκούσοιντο
Infinitive ἀκούσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκουσομενος ἀκουσομενου ἀκουσομενη ἀκουσομενης ἀκουσομενον ἀκουσομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀκουσθήσομαι ἀκουσθήσῃ ἀκουσθήσεται
Dual ἀκουσθήσεσθον ἀκουσθήσεσθον
Plural ἀκουσθησόμεθα ἀκουσθήσεσθε ἀκουσθήσονται
OptativeSingular ἀκουσθησοίμην ἀκουσθήσοιο ἀκουσθήσοιτο
Dual ἀκουσθήσοισθον ἀκουσθησοίσθην
Plural ἀκουσθησοίμεθα ἀκουσθήσοισθε ἀκουσθήσοιντο
Infinitive ἀκουσθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκουσθησομενος ἀκουσθησομενου ἀκουσθησομενη ἀκουσθησομενης ἀκουσθησομενον ἀκουσθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̓κουσα ή̓κουσας ή̓κουσεν*
Dual ἠκούσατον ἠκουσάτην
Plural ἠκούσαμεν ἠκούσατε ή̓κουσαν
SubjunctiveSingular ἀκούσω ἀκούσῃς ἀκούσῃ
Dual ἀκούσητον ἀκούσητον
Plural ἀκούσωμεν ἀκούσητε ἀκούσωσιν*
OptativeSingular ἀκούσαιμι ἀκούσαις ἀκούσαι
Dual ἀκούσαιτον ἀκουσαίτην
Plural ἀκούσαιμεν ἀκούσαιτε ἀκούσαιεν
ImperativeSingular ά̓κουσον ἀκουσάτω
Dual ἀκούσατον ἀκουσάτων
Plural ἀκούσατε ἀκουσάντων
Infinitive ἀκούσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκουσᾱς ἀκουσαντος ἀκουσᾱσα ἀκουσᾱσης ἀκουσαν ἀκουσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠκουσάμην ἠκούσω ἠκούσατο
Dual ἠκούσασθον ἠκουσάσθην
Plural ἠκουσάμεθα ἠκούσασθε ἠκούσαντο
SubjunctiveSingular ἀκούσωμαι ἀκούσῃ ἀκούσηται
Dual ἀκούσησθον ἀκούσησθον
Plural ἀκουσώμεθα ἀκούσησθε ἀκούσωνται
OptativeSingular ἀκουσαίμην ἀκούσαιο ἀκούσαιτο
Dual ἀκούσαισθον ἀκουσαίσθην
Plural ἀκουσαίμεθα ἀκούσαισθε ἀκούσαιντο
ImperativeSingular ά̓κουσαι ἀκουσάσθω
Dual ἀκούσασθον ἀκουσάσθων
Plural ἀκούσασθε ἀκουσάσθων
Infinitive ἀκούσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκουσαμενος ἀκουσαμενου ἀκουσαμενη ἀκουσαμενης ἀκουσαμενον ἀκουσαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠκούσθην ἠκούσθης ἠκούσθη
Dual ἠκούσθητον ἠκουσθήτην
Plural ἠκούσθημεν ἠκούσθητε ἠκούσθησαν
SubjunctiveSingular ἀκούσθω ἀκούσθῃς ἀκούσθῃ
Dual ἀκούσθητον ἀκούσθητον
Plural ἀκούσθωμεν ἀκούσθητε ἀκούσθωσιν*
OptativeSingular ἀκουσθείην ἀκουσθείης ἀκουσθείη
Dual ἀκουσθείητον ἀκουσθειήτην
Plural ἀκουσθείημεν ἀκουσθείητε ἀκουσθείησαν
ImperativeSingular ἀκούσθητι ἀκουσθήτω
Dual ἀκούσθητον ἀκουσθήτων
Plural ἀκούσθητε ἀκουσθέντων
Infinitive ἀκουσθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκουσθεις ἀκουσθεντος ἀκουσθεισα ἀκουσθεισης ἀκουσθεν ἀκουσθεντος

Perfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀκούσαι ἄρα τὸ οὖσ μου τὴν κατάραν μου, θρυλληθείην δὲ ἄρα ὑπὸ λαοῦ μου κακούμενοσ. (Septuagint, Liber Iob 31:30)
  • ὧν ἐγὼ ἀναγιγνωσκομένων μὲν ἤκουον, ἔσπευδον μέντοι ἐφ’ ὃ ἧκον τοῦτο διοικήσασθαι, καὶ σημαίνεται τὰσ συνθήκασ εὐθὺσ ἐν τῇ αὐτῇ οἰκίᾳ ἵνα μηδεὶσ τῶν εὖ φρονούντων ἀκούσαι τὰ ἐγγεγραμμένα, προσεγγράψασ μετ’ ἐμοῦ Νίκωνα τὸν Κηφισιέα. (Hyperides, Speeches, 8:3)
  • ἔπειθ’ ὁ πράττων καὶ συνειδὼσ ἅπανθ’ ἃ Φιλλιπποσ κατὰ βασιλέωσ παρασκευάζεται, οὗτοσ ἀνάσπαστοσ γέγονε, καὶ πάσασ τὰσ πράξεισ βασιλεὺσ οὐχ ἡμῶν κατηγορούντων ἀκούσεται, οὓσ ὑπὲρ τοῦ συμφέροντοσ ἂν ἡγήσαιτο τοῦ ἰδίου λέγειν, ἀλλὰ τοῦ πράξαντοσ αὐτοῦ καὶ διοικοῦντοσ, ὥστ’ εἶναι πιστάσ, καὶ λοιπὸν λόγον εἶναι τοῖσ παρ’ ὑμῶν πρέσβεσιν, ὃν βασιλεὺσ ἥδιστ’ ἂν ἀκούσαι, ὡσ τὸν ἀμφοτέρουσ ἀδικοῦντα κοινῇ τιμωρήσασθαι δεῖ, καὶ ὅτι πολὺ τῷ βασιλεῖ φοβερώτερόσ ἐσθ’ ὁ Φίλιπποσ, ἂν προτέροισ ἡμῖν ἐπιθῆται· (Demosthenes, Speeches, 38:1)
  • τίσ δέ κεν ἄλλου ἀκούσαι; (Theocritus, Idylls, 14)
  • εἰ δέ τισ παντάπασιν ἀγνὼσ εἰή τί δύναται φέρειν ἡ γῆ, καὶ μήτε ἰδεῖν ἔχοι καρπὸν μηδὲ φυτὸν αὐτῆσ, μήτε ὅτου ἀκούσαι τὴν ἀλήθειαν περὶ αὐτῆσ ἔχοι, οὐ πολὺ μὲν ῥᾷον γῆσ πεῖραν λαμβάνειν παντὶ ἀνθρώπῳ ἢ ἵππου, πολὺ δὲ ῥᾷον ἢ ἀνθρώπου; (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 20 14:1)
  • ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἀκοῦσαι τὸν παῖδα τοῦ Ἁβραὰμ τῶν ρημάτων τούτων, προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν τῷ Κυρίῳ. (Septuagint, Liber Genesis 24:52)
  • ἐν δὲ τῷ ἀκοῦσαι αὐτὸν ὅτι ὕψωσα τὴν φωνήν μου καὶ ἐβόησα, καταλιπὼν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ παῤ ἐμοὶ ἔφυγε καὶ ἐξῆλθεν ἔξω. (Septuagint, Liber Genesis 39:15)
  • καὶ νῦν μὴ ἀποθάνωμεν, ὅτι ἐξαναλώσει ἡμᾶσ τὸ πῦρ τὸ μέγα τοῦτο, ἐὰν προσθώμεθα ἡμεῖσ ἀκοῦσαι τὴν φωνὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἔτι, καὶ ἀποθανούμεθα. (Septuagint, Liber Deuteronomii 5:25)
  • κατὰ πάντα, ὅσα ἠτήσῳ παρὰ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐν Χωρὴβ τῇ ἡμέρᾳ τῆσ ἐκκλησίασ λέγοντεσ. οὐ προσθήσομεν ἀκοῦσαι τὴν φωνὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου καὶ τὸ πῦρ τοῦτο τὸ μέγα οὐκ ὀψόμεθα ἔτι, οὐδὲ μὴ ἀποθάνωμεν. (Septuagint, Liber Deuteronomii 18:16)
  • εἰσ τί ἐκάθισαν ἀνὰ μέσον τῆσ διγομίασ τοῦ ἀκοῦσαι συρισμοῦ ἀγγέλων̣ εἰσ διαιρέσεισ Ρουβὴν μεγάλοι ἐξετασμοὶ καρδίασ. (Septuagint, Liber Iudicum 5:16)

Synonyms

  1. I hear

  2. I hear about

  3. I listen

  4. I understand

  5. I obey

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION