Ancient Greek-English Dictionary Language

πίπτω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πίπτω πεσοῦμαι ἔπεσον πέπτωκα

Structure: πίπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I fall

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πίπτω πίπτεις πίπτει
Dual πίπτετον πίπτετον
Plural πίπτομεν πίπτετε πίπτουσιν*
SubjunctiveSingular πίπτω πίπτῃς πίπτῃ
Dual πίπτητον πίπτητον
Plural πίπτωμεν πίπτητε πίπτωσιν*
OptativeSingular πίπτοιμι πίπτοις πίπτοι
Dual πίπτοιτον πιπτοίτην
Plural πίπτοιμεν πίπτοιτε πίπτοιεν
ImperativeSingular πίπτε πιπτέτω
Dual πίπτετον πιπτέτων
Plural πίπτετε πιπτόντων, πιπτέτωσαν
Infinitive πίπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πιπτων πιπτοντος πιπτουσα πιπτουσης πιπτον πιπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πίπτομαι πίπτει, πίπτῃ πίπτεται
Dual πίπτεσθον πίπτεσθον
Plural πιπτόμεθα πίπτεσθε πίπτονται
SubjunctiveSingular πίπτωμαι πίπτῃ πίπτηται
Dual πίπτησθον πίπτησθον
Plural πιπτώμεθα πίπτησθε πίπτωνται
OptativeSingular πιπτοίμην πίπτοιο πίπτοιτο
Dual πίπτοισθον πιπτοίσθην
Plural πιπτοίμεθα πίπτοισθε πίπτοιντο
ImperativeSingular πίπτου πιπτέσθω
Dual πίπτεσθον πιπτέσθων
Plural πίπτεσθε πιπτέσθων, πιπτέσθωσαν
Infinitive πίπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πιπτομενος πιπτομενου πιπτομενη πιπτομενης πιπτομενον πιπτομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πρῶτον αὑτὸν τὴν ἀρχὴν κτησάμενον ἐν ἑαυτῷ καὶ κατευθύναντα τὴν ψυχὴν καὶ καταστησάμενον τὸ ἦθοσ οὕτω συναρμόττειν τὸ ὑπήκοον οὔτε γὰρ πίπτοντόσ ἐστιν ὀρθοῦν οὔτε διδάσκειν ἀγνοοῦντοσ οὔτε κοσμεῖν ἀκοσμοῦντοσ ἢ τάττειν ἀτακτοῦντοσ ἢ ἄρχειν μὴ ἀρχομένου· (Plutarch, Ad principem ineruditum, chapter, section 2 6:1)
  • τοῦ δὲ πίπτοντοσ πέδῳ πῶλοι διεσπάρησαν ἐσ μέσον δρόμον. (Sophocles, episode 7:8)
  • ὡδὶ μὲν τοῦ ἑνὸσ εἰσ τὸν ἄρτιον πίπτοντοσ περιττόσ, ὡδὶ δὲ τῆσ μὲν δυάδοσ ἐμπιπτούσησ ὁ ἀφ’ ἑνὸσ διπλασιαζόμενοσ, ὡδὶ δὲ τῶν περιττῶν ὁ ἄλλοσ ἄρτιοσ· (Aristotle, Metaphysics, Book 13 170:2)
  • τῶν δ’ οἱ μὲν ἑστῶτοσ ἔτι τοῦ θύματοσ σκυτάλῃ τοὺσ κροτάφουσ ἔπαιον, οἱ δὲ πίπτοντοσ ὑπετίθεσαν τὰσ σφαγίδασ, καὶ μετὰ τοῦτο δείραντέσ τε καὶ μελίσαντεσ ἀπαρχὰσ ἐλάμβανον ἐξ ἑκάστου σπλάγχνου καὶ παντὸσ ἄλλου μέλουσ, ἃσ ἀλφίτοισ ζέασ ἀναδεύσαντεσ προσέφερον τοῖσ θύουσιν ἐπὶ κανῶν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 72 26:1)
  • τὸ δὲ τελευταῖον τοῦ τείχουσ πίπτοντοσ καὶ τῆσ πόλεωσ κινδυνευούσησ ἁλῶναι κατὰ κράτοσ νυκτὸσ ἐπιγενομένησ ἔληξε τὰ τῆσ τειχομαχίασ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 48 5:2)

Synonyms

  1. I fall

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION