Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκβάλλω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐκβάλλω ἐκβαλῶ

Structure: ἐκ (Prefix) + βάλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to throw or cast out of
  2. to throw ashore
  3. to cast out of a place, banish
  4. to expose on a desert island
  5. to divorce
  6. to cast out of one's seat, to depose
  7. (in wrestling) to throw
  8. to dig wells

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκβάλλω ἐκβάλλεις ἐκβάλλει
Dual ἐκβάλλετον ἐκβάλλετον
Plural ἐκβάλλομεν ἐκβάλλετε ἐκβάλλουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκβάλλω ἐκβάλλῃς ἐκβάλλῃ
Dual ἐκβάλλητον ἐκβάλλητον
Plural ἐκβάλλωμεν ἐκβάλλητε ἐκβάλλωσιν*
OptativeSingular ἐκβάλλοιμι ἐκβάλλοις ἐκβάλλοι
Dual ἐκβάλλοιτον ἐκβαλλοίτην
Plural ἐκβάλλοιμεν ἐκβάλλοιτε ἐκβάλλοιεν
ImperativeSingular ἐκβάλλε ἐκβαλλέτω
Dual ἐκβάλλετον ἐκβαλλέτων
Plural ἐκβάλλετε ἐκβαλλόντων, ἐκβαλλέτωσαν
Infinitive ἐκβάλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκβαλλων ἐκβαλλοντος ἐκβαλλουσα ἐκβαλλουσης ἐκβαλλον ἐκβαλλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκβάλλομαι ἐκβάλλει, ἐκβάλλῃ ἐκβάλλεται
Dual ἐκβάλλεσθον ἐκβάλλεσθον
Plural ἐκβαλλόμεθα ἐκβάλλεσθε ἐκβάλλονται
SubjunctiveSingular ἐκβάλλωμαι ἐκβάλλῃ ἐκβάλληται
Dual ἐκβάλλησθον ἐκβάλλησθον
Plural ἐκβαλλώμεθα ἐκβάλλησθε ἐκβάλλωνται
OptativeSingular ἐκβαλλοίμην ἐκβάλλοιο ἐκβάλλοιτο
Dual ἐκβάλλοισθον ἐκβαλλοίσθην
Plural ἐκβαλλοίμεθα ἐκβάλλοισθε ἐκβάλλοιντο
ImperativeSingular ἐκβάλλου ἐκβαλλέσθω
Dual ἐκβάλλεσθον ἐκβαλλέσθων
Plural ἐκβάλλεσθε ἐκβαλλέσθων, ἐκβαλλέσθωσαν
Infinitive ἐκβάλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκβαλλομενος ἐκβαλλομενου ἐκβαλλομενη ἐκβαλλομενης ἐκβαλλομενον ἐκβαλλομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ γὰρ τὸν ἄλλον χρόνον εἰώθατε τοὺσ ἄλλουσ ἅπαντασ ἐκβάλλειν πλὴν τοὺσ συναγορεύοντασ ταῖσ ἐπιθυμίαισ ὑμῶν. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 16 1:1)
  • καὶ ἐκβάλλειν τούτουσ ἠξίωκασ θυγατριδοῦσ ὄντασ ἐκ τῆσ οἰκίασ τῆσ αὑτῶν ἐν τριβωνίοισ, ἀνυποδήτουσ, οὐ μετὰ ἀκολούθου, οὐ μετὰ στρωμάτων, οὐ μετὰ ἱματίων, οὐ μετὰ τῶν ἐπίπλων, ἃ ὁ πατὴρ αὐτοῖσ κατέλιπεν, οὐδὲ μετὰ τῶν παρακαταθηκῶν, ἃσ ἐκεῖνοσ παρὰ σοὶ κατέθετο. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 25 8:1)
  • ἔστι δή τισ αὐτῷ πανηγυρικὸσ λόγοσ, ἐν ᾧ πείθει τοὺσ Ἕλληνασ ἀγομένησ Ὀλυμπίασι τῆσ πανηγύρεωσ ἐκβάλλειν Διονύσιον τὸν τύραννον ἐκ τῆσ ἀρχῆσ καὶ Σικελίαν ἐλευθερῶσαι ἄρξασθαί τε τῆσ ἔχθρασ αὐτίκα μάλα, διαρπάσαντασ τὴν τοῦ τυράννου σκηνὴν χρυσῷ τε καὶ πορφύρᾳ καὶ ἄλλῳ πλούτῳ πολλῷ κεκοσμημένην. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 291)
  • πηγὰσ δ’ ἀμπαύει δροσερὰσ λευκῶν ἐκβάλλειν ὑδάτων πένθει παιδὸσ ἀλάστωρ. (Euripides, Helen, choral, antistrophe 16)
  • καὶ τὸ ἄγκιστρον ἐκβάλλειν τῆσ σαρκοφαγίασ ὡσ ἐμπεπηγμένον τῇ φιληδονίᾳ καὶ διαπεπαρμένον οὐ ῥᾴδιόν ἐστιν. (Plutarch, De esu carnium II, section 1 3:1)

Synonyms

  1. to throw or cast out of

  2. to throw ashore

  3. to divorce

  4. to throw

  5. to dig wells

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION