Hellas Alive Dictionary - εποκελλω

Ancient Greek-English Dictionary

ἐποκέλλω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐποκέλλω

Structure: ἐπ (Prefix) + ὀκέλλ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: = e)pike/llw

Sense

to run, ashore
to run aground

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐποκέλλω	ἐποκέλλεις	ἐποκέλλει
	Dual		ἐποκέλλετον	ἐποκέλλετον
	Plural	ἐποκέλλομεν	ἐποκέλλετε	ἐποκέλλουσιν*
Subjunctive	Singular	ἐποκέλλω	ἐποκέλλῃς	ἐποκέλλῃ
	Dual		ἐποκέλλητον	ἐποκέλλητον
	Plural	ἐποκέλλωμεν	ἐποκέλλητε	ἐποκέλλωσιν*
Optative	Singular	ἐποκέλλοιμι	ἐποκέλλοις	ἐποκέλλοι
	Dual		ἐποκέλλοιτον	ἐποκελλοίτην
	Plural	ἐποκέλλοιμεν	ἐποκέλλοιτε	ἐποκέλλοιεν
Imperative	Singular		ἐπόκελλε	ἐποκελλέτω
	Dual		ἐποκέλλετον	ἐποκελλέτων
	Plural		ἐποκέλλετε	ἐποκελλόντων, ἐποκελλέτωσαν
Infinitive		ἐποκέλλειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐποκελλων ἐποκελλοντος	ἐποκελλουσα ἐποκελλουσης	ἐποκελλον ἐποκελλοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐποκέλλομαι	ἐποκέλλει, ἐποκέλλῃ	ἐποκέλλεται
	Dual		ἐποκέλλεσθον	ἐποκέλλεσθον
	Plural	ἐποκελλόμεθα	ἐποκέλλεσθε	ἐποκέλλονται
Subjunctive	Singular	ἐποκέλλωμαι	ἐποκέλλῃ	ἐποκέλληται
	Dual		ἐποκέλλησθον	ἐποκέλλησθον
	Plural	ἐποκελλώμεθα	ἐποκέλλησθε	ἐποκέλλωνται
Optative	Singular	ἐποκελλοίμην	ἐποκέλλοιο	ἐποκέλλοιτο
	Dual		ἐποκέλλοισθον	ἐποκελλοίσθην
	Plural	ἐποκελλοίμεθα	ἐποκέλλοισθε	ἐποκέλλοιντο
Imperative	Singular		ἐποκέλλου	ἐποκελλέσθω
	Dual		ἐποκέλλεσθον	ἐποκελλέσθων
	Plural		ἐποκέλλεσθε	ἐποκελλέσθων, ἐποκελλέσθωσαν
Infinitive		ἐποκέλλεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐποκελλομενος ἐποκελλομενου	ἐποκελλομενη ἐποκελλομενης	ἐποκελλομενον ἐποκελλομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπῶκελλον	ἐπῶκελλες	ἐπῶκελλεν*
	Dual		ἐπώκελλετον	ἐπωκε͂λλετην
	Plural	ἐπώκελλομεν	ἐπώκελλετε	ἐπῶκελλον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπωκε͂λλομην	ἐπώκελλου	ἐπώκελλετο
	Dual		ἐπώκελλεσθον	ἐπωκε͂λλεσθην
	Plural	ἐπωκε͂λλομεθα	ἐπώκελλεσθε	ἐπώκελλοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

τούτων μετεξέτερα τῶν κητέων ἐποκέλλειν πολλαχοῦ τῆσ χώρησ, ἐπειδὰν ἀνάπωτισ κατάσχῃ, ἐν τοῖσι βραχέσιν ἐχόμενα, τὰ δὲ καὶ ὑπὸ χειμώνων σκληρῶν ἐσ τὴν χέρσον ἐξωθέεσθαι, καὶ οὕτω δὴ κατασηπόμενα ἀπόλλυσθαί τε καὶ τὰσ σάρκασ αὐτοῖσι περιρρεούσασ ὑπολείπειν τὰ ὀστέα χρᾶσθαι τοῖσιν ἀνθρώποισιν ἐσ τὰ οἰκία. (Arrian, Indica, chapter 30 8:1)
πασσάλοισι δὲ ἔνθεν καὶ ἔνθεν πεπηγόσιν ἀπεδηλοῦτο τὰ βραχέα, κατάπερ ἐν τῷ μεσσηγὺσ Λευκάδοσ τε νήσου ἰσθμῷ καὶ Ἀκαρνανίησ ἀποδέδεικται σημήια τοῖσι ναυτιλλομένοισι τοῦ μὴ ἐποκέλλειν ἐν τοῖσι βραχέσι τὰσ νέασ. (Arrian, Indica, chapter 41 2:2)
ὅσαι δὲ αὐτῶν βέλη ἀπὸ μηχανῶν βαλλόμενα εἶχον ἢ ὅσαι τοξότασ ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων ἔφερον, ταύτασ δὲ ἐκέλευσεν ἐν κύκλῳ περιπλεούσασ τὸ τεῖχοσ ἐποκέλλειν τε ὅπῃ παρείκοι καὶ ἀνακωχεύειν ἐντὸσ βέλουσ, ἔστε τὸ ἐποκεῖλαι ἄπορον γίγνοιτο, ὡσ πανταχόθεν βαλλομένουσ τοὺσ Τυρίουσ ἐν τῷ δεινῷ ἀμφιβόλουσ γίγνεσθαι. (Arrian, Anabasis, book 2, chapter 23 3:2)
οἱ δὲ ἔκαμνον ἔκ τε τῶν πετρῶν, ἐφ’ ἃσ ἐπώκελλον, καὶ ὑπὸ τῆσ ἀκινησίασ τῶν νεῶν· (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 9 5:10)
διόπερ οἱ τὸν ἐκ πελάγουσ κίνδυνον ἐκπεφευγέναι νομίζοντεσ, καὶ διὰ τὴν ἄγνοιαν ἄσμενοι πρὸσ τὴν γῆν καταπλέοντεσ, ἐξαίφνησ ἐποκελλόντων τῶν σκαφῶν ἀνελπίστωσ ναυαγοῦσιν· (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 31 4:1)

Synonyms

to run
- ἐπικέλλω (to run ashore)
- προσοκέλλω (to run ashore)
- ἐξοκέλλω (to run aground or ashore)
- ἐκβάλλω (to throw ashore)
- ἐρύω (to be drawn ashore, drawn up in)
to run aground
- ὀκέλλω (to run aground)
- ὀκέλλω (to run, aground or on shore)
- ἐξοκέλλω (to run aground or ashore)
- ἐξοκέλλω (to run, aground, to drive headlong)

Derived

ἐξοκέλλω (to run aground or ashore, to run, aground)
ὀκέλλω (to run, aground or on shore, to run aground)
προσοκέλλω (to run, on shore, to run ashore)

Similar forms

ἐποκέλλειν (3)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐποκέλλω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to run

to run aground

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἐποκέλλω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to run

to run aground

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어