Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐξοκέλλω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: exokellō

Principal Part: ἐξοκέλλω ἐξώκειλα

Structure: ἐξ (Prefix) + ὀκέλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to run aground or ashore
  2. to run, aground, to drive headlong

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξοκέλλω ἐξοκέλλεις ἐξοκέλλει
Dual ἐξοκέλλετον ἐξοκέλλετον
Plural ἐξοκέλλομεν ἐξοκέλλετε ἐξοκέλλουσι(ν)
SubjunctiveSingular ἐξοκέλλω ἐξοκέλλῃς ἐξοκέλλῃ
Dual ἐξοκέλλητον ἐξοκέλλητον
Plural ἐξοκέλλωμεν ἐξοκέλλητε ἐξοκέλλωσι(ν)
OptativeSingular ἐξοκέλλοιμι ἐξοκέλλοις ἐξοκέλλοι
Dual ἐξοκέλλοιτον ἐξοκελλοίτην
Plural ἐξοκέλλοιμεν ἐξοκέλλοιτε ἐξοκέλλοιεν
ImperativeSingular ἐξόκελλε ἐξοκελλέτω
Dual ἐξοκέλλετον ἐξοκελλέτων
Plural ἐξοκέλλετε ἐξοκελλόντων, ἐξοκελλέτωσαν
Infinitive ἐξοκέλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξοκελλων ἐξοκελλοντος ἐξοκελλουσα ἐξοκελλουσης ἐξοκελλον ἐξοκελλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξοκέλλομαι ἐξοκέλλει, ἐξοκέλλῃ ἐξοκέλλεται
Dual ἐξοκέλλεσθον ἐξοκέλλεσθον
Plural ἐξοκελλόμεθα ἐξοκέλλεσθε ἐξοκέλλονται
SubjunctiveSingular ἐξοκέλλωμαι ἐξοκέλλῃ ἐξοκέλληται
Dual ἐξοκέλλησθον ἐξοκέλλησθον
Plural ἐξοκελλώμεθα ἐξοκέλλησθε ἐξοκέλλωνται
OptativeSingular ἐξοκελλοίμην ἐξοκέλλοιο ἐξοκέλλοιτο
Dual ἐξοκέλλοισθον ἐξοκελλοίσθην
Plural ἐξοκελλοίμεθα ἐξοκέλλοισθε ἐξοκέλλοιντο
ImperativeSingular ἐξοκέλλου ἐξοκελλέσθω
Dual ἐξοκέλλεσθον ἐξοκελλέσθων
Plural ἐξοκέλλεσθε ἐξοκελλέσθων, ἐξοκελλέσθωσαν
Infinitive ἐξοκέλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξοκελλομενος ἐξοκελλομενου ἐξοκελλομενη ἐξοκελλομενης ἐξοκελλομενον ἐξοκελλομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξῶκελλον ἐξῶκελλες ἐξῶκελλε(ν)
Dual ἐξώκελλετον ἐξωκε῀λλετην
Plural ἐξώκελλομεν ἐξώκελλετε ἐξῶκελλον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξωκε῀λλομην ἐξώκελλου ἐξώκελλετο
Dual ἐξώκελλεσθον ἐξωκε῀λλεσθην
Plural ἐξωκε῀λλομεθα ἐξώκελλεσθε ἐξώκελλοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξῶκειλα ἐξῶκειλας ἐξῶκειλε(ν)
Dual ἐξώκειλατον ἐξωκεῖλατην
Plural ἐξώκειλαμεν ἐξώκειλατε ἐξῶκειλαν
SubjunctiveSingular ἐξοκείλω ἐξοκείλῃς ἐξοκείλῃ
Dual ἐξοκείλητον ἐξοκείλητον
Plural ἐξοκείλωμεν ἐξοκείλητε ἐξοκείλωσι(ν)
OptativeSingular ἐξοκείλαιμι ἐξοκείλαις ἐξοκείλαι
Dual ἐξοκείλαιτον ἐξοκειλαίτην
Plural ἐξοκείλαιμεν ἐξοκείλαιτε ἐξοκείλαιεν
ImperativeSingular ἐξόκειλον ἐξοκειλάτω
Dual ἐξοκείλατον ἐξοκειλάτων
Plural ἐξοκείλατε ἐξοκειλάντων
Infinitive ἐξοκείλαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξοκειλας ἐξοκειλαντος ἐξοκειλασα ἐξοκειλασης ἐξοκειλαν ἐξοκειλαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξωκεῖλαμην ἐξώκειλω ἐξώκειλατο
Dual ἐξώκειλασθον ἐξωκεῖλασθην
Plural ἐξωκεῖλαμεθα ἐξώκειλασθε ἐξώκειλαντο
SubjunctiveSingular ἐξοκείλωμαι ἐξοκείλῃ ἐξοκείληται
Dual ἐξοκείλησθον ἐξοκείλησθον
Plural ἐξοκειλώμεθα ἐξοκείλησθε ἐξοκείλωνται
OptativeSingular ἐξοκειλαίμην ἐξοκείλαιο ἐξοκείλαιτο
Dual ἐξοκείλαισθον ἐξοκειλαίσθην
Plural ἐξοκειλαίμεθα ἐξοκείλαισθε ἐξοκείλαιντο
ImperativeSingular ἐξόκειλαι ἐξοκειλάσθω
Dual ἐξοκείλασθον ἐξοκειλάσθων
Plural ἐξοκείλασθε ἐξοκειλάσθων
Infinitive ἐξοκείλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξοκειλαμενος ἐξοκειλαμενου ἐξοκειλαμενη ἐξοκειλαμενης ἐξοκειλαμενον ἐξοκειλαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δ τὸν κυβερνήτην ἐπισπέρχων Βρασίδας ἐξοκέλλειν καί, χωρῶν ἐπί, τὴν ἀποβάθραν καὶ τραυματιζόμενος καὶ λιποφυχῶν καὶ ἀποκλίνων εἰς τὴν παρεξειρεσίαν, καὶ οἱ πεζομαχοῦντες μὲν ἐκ θαλάττης Λακεδαιμόνιοι, ναυμαχοῦντες δ ἀπὸ γῆς Ἀθηναῖοι: (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 3 1:4)
  • Ἀθηναίους Δημοσθένης καὶ ὁ τὸν κυβερνήτην ἐπισπέρχων Βρασίδας ἐξοκέλλειν καὶ χωρῶν ἐπὶ τὴν βάθραν καὶ τραυματιζόμενος καὶ λιποψυχῶν καὶ ἀποκλίνων εἰς τὴν παρεξειρεσίαν, καὶ οἱ πεζομαχοῦντες μὲν ἐκ θαλάττης Λακεδαιμόνιοι ναυμαχοῦντες δ ἀπὸ γῆς Ἀθηναῖοι: (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 3 5:1)
  • οὐ γὰρ ἐπανῆλθεν εἰς Κόρινθον, οὐδὲ κατέμιξε τοῖς Ἑλληνικοῖς θορύβοις ἑαυτὸν οὐδὲ τῷ πολιτικῷ φθόνῳ παρέδωκεν, εἰς ὃν οἱ πλεῖστοι τῶν στρατηγῶν ἀπληστίᾳ τιμῶν καὶ δυνάμεως ἐξοκέλλουσιν, ἀλλ ἐκεῖ κατέμεινε τοῖς ὑφ ἑαυτοῦ μεμηχανημένοις ἀγαθοῖς χρώμενος: (Plutarch, Timoleon, chapter 36 4:2)
  • Ἀππίου δ ἄρτι τὸ Ἀθηναῖον ἄκρον περιπλέοντος αἱ μὲν συνετρίβοντο τῶν νεῶν ἀμφὶ ταῖς πέτραις, αἱ δ ἐς τέλματα ἐξώκελλον ὑπὸ ῥύμης, αἱ δὲ καὶ διερρίφησαν οὐκ ἀσινεῖς. (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 11 2:5)
  • αἱ δὲ λοιπαί, διακλείσαντος αὐτὰς τοῦ Ἀγρίππου, αἱ μὲν ἐξώκελλον ἐς τὴν γῆν διωκόμεναι, καὶ συνεξώκελλον αὐταῖς ὑπὸ ὁρμῆς οἱ διώκοντες ἢ ὁρμιζομένας ἀπέσπων ἢ ἐνεπίμπρασαν: (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 12 13:4)

Synonyms

  1. to run aground or ashore

  2. to run

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION