Aristotle, Agon, antistrophe 2

ὡσ δὲ πρὸσ πᾶν ἀναιδεύεται κοὐ μεθίστησι τοῦ χρώματοσ τοῦ παρεστηκότοσ. εἴ σε μὴ μισῶ, γενοίμην ἐν Κρατίνου κῴδιον, καὶ διδασκοίμην προσᾴδειν Μορσίμου τραγῳδίᾳ. ὦ περὶ πάντ’ ἐπὶ πᾶσί τε πράγμασι δωροδόκοισιν ἐπ’ ἄνθεσιν ἵζων, εἴθε φαύλωσ ὥσπερ ηὑρ͂εσ ἐκβάλοισ τὴν ἔνθεσιν. ᾄσαιμι γὰρ τότ’ ἂν μόνον, πῖνε πῖν’ ἐπὶ συμφοραῖσ.