Sense

1. to stretch to the uttermost, to stretch out
2. to extend, continue
3. to exert oneself, at full speed, with all one's force, to exert oneself
4. to maintain earnestly, contend for
5. to stretch out for oneself, to have their, poised, to have one's, strung

Examples

• ἐκεῖνοι μὲν οὖν οἱ τότε σωθέντες εἰκόνα τοῦ Λουκούλλου λιθίνην ἐν ἀγορᾷ παρὰ τὸν Διόνυσον ἀνέστησαν, ἡμεῖς δ, εἰ καὶ πολλαῖς ἡλικίαις λειπόμεθα, τὴν μὲν χάριν οἰόμεθα διατείνειν καὶ πρὸς ἡμᾶς τοὺς νῦν ὄντας, εἰκόνα δὲ πολὺ καλλίονα νομίζοντες εἶναι τῆς τὸ σῶμα καὶ τὸ πρόσωπον ἀπομιμουμένης τὴν τὸ ἦθος καὶ τὸν τρόπον ἐμφανίζουσαν, ἀναληψόμεθα τῇ γραφῇ τῶν παραλλήλων βίων τὰς πράξεις τοῦ ἀνδρός, τἀληθῆ διεξιόντες. (Plutarch, , chapter 2 2:1)
• ὅπου δὲ διατείνει χάρις, ἐκεῖ χρήσιμον οὐδέν ἐστιν οὐδ οἰκεῖον· (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 21 3:3)
• εἰ γὰρ διατείνοιτο μέν, ἀνατρέφοιτο δὲ μή, φαντασίαν ψευδῆ μᾶλλον, οὐκ αὔξησιν ἀληθῆ τὰ τοιαῦτα σώματα κτήσεται. (Galen, On the Natural Faculties., , section 717)
• "οὐ γὰρ διατείνει τῇ ἁρμονικὴ πραγματεία πρὸς τὰ τοιαῦτα, προσδεῖται δὲ πολλῶν ἑτέρων: (Pseudo-Plutarch, De musica, section 333)
• "τὸν παίωνα τὴν τῆς χρήσεως αὐτοῦ οἰκειότητα οὐκ εἴσεται διὰ τὸ αὐτὴν μόνην εἰδέναι τὴν τοῦ παίωνος ξύνθεσιν ἐπεὶ καὶ περὶ αὐτῶν τῶν παιωνικῶν ῥυθμοποιιῶν ἀπορεῖται, πότερόν ἐστι διαγνωστικὴ ἡ ῥυθμικὴ πραγματεία τούτων, καθάπερ τινές φασιν, ἢ οὐ διατείνει μέχρι τούτου. (Pseudo-Plutarch, De musica, section 3323)

Similar forms

• διατελεῖ (56)
• διατελεῖν (56)
• διατελοῦσι (26)
• διατείνει (23)
• διατελέσαι (23)
• διατεθῆναι (20)
• διατείνειν (18)
• διατελῶ (16)
• διατείχισμα (15)
• διατεθεὶς (12)
• διατεμεῖν (11)
• διατεῖνον (9)
• διατελῶν (7)
• διατεμὼν (7)
• διατελέει (7)
• διατεῖναι (6)
• διατελεῖς (6)
• διατείνουσα (6)
• διατελεῖτε (6)
• διατείνουσι (5)
• διατείνας (5)
• διατελοῖεν (5)
• διατελέῃ (4)
• διατεθείη (4)
• διατείνων (4)
• διατείνῃ (3)
• διατείνοντα (3)
• διατελέειν (3)
• διατελῇ (3)
• διατέταται (3)
• διατελῶσι (3)
• διατελέσας (2)
• διατελοίη (2)
• διατεθέντα (2)
• διατελῇς (2)
• διατεθείς (2)
• διατεθῶσιν (2)
• διατειχίσαι (2)
• διατέτακε (2)
• διατελέσει (2)
• διατεθεῖσα (2)
• διατέλει (2)
• διατελεῦσι (2)
• διατέθηκεν (2)
• διατείνασαν (1)
• διατεῖνόν (1)
• διατειχίσας (1)
• διατέμ- (1)
• διατενεῖς (1)
• διατέτακεν (1)
• διατειχίζων (1)
• διατεμοῦσα (1)
• διατέτριφα (1)
• διατελέσων (1)
• διατέμνει (1)
• διατέθηκέν (1)
• διατεταχὼς (1)
• διατείνοιτο (1)
• διατελῶσιν (1)
• διατεθέν (1)
• διατείνειν‧ (1)
• διατειχίζον (1)
• διατελῶμεν (1)
• διατέμοις (1)
• διατέτηκε (1)
• ΔΙΑΤΕΙΝΕΙ (1)
• διατείχισμ (1)
• διατελε[ῖ (1)
• διατελοῖτε (1)
• διατεθεῖεν (1)
• διατεθῇ (1)
• διατείναντα (1)
• διατείνοιντ (1)
• διατελοῖ (1)
• διατεμῶ (1)
• διατέτα (1)
• διατέτριφε (1)
• διατείνου (1)
• διατείχισμά (1)
• διατέμνειν (1)
• διατέθεικε (1)
• διατετελέ? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.