Hellas Alive Dictionary - αφοριζω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀφορίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀφορίζω ἀφοριῶ ἀφώρισα ἀφώρικα ἀφώρισμαι ἀφωρίσθην

Structure: ἀπ (Prefix) + ὁρίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

I mark off boundary
(middle) I mark off for myself
I border on
I determine, define
I separate, distinguish
I finish
I grant as a special gift
(with accusative of person) I set apart, I banish
I separate
I cast out, excommunicate
I appoint, ordain

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀφορίζω	ἀφορίζεις	ἀφορίζει
	Dual		ἀφορίζετον	ἀφορίζετον
	Plural	ἀφορίζομεν	ἀφορίζετε	ἀφορίζουσιν*
Subjunctive	Singular	ἀφορίζω	ἀφορίζῃς	ἀφορίζῃ
	Dual		ἀφορίζητον	ἀφορίζητον
	Plural	ἀφορίζωμεν	ἀφορίζητε	ἀφορίζωσιν*
Optative	Singular	ἀφορίζοιμι	ἀφορίζοις	ἀφορίζοι
	Dual		ἀφορίζοιτον	ἀφοριζοίτην
	Plural	ἀφορίζοιμεν	ἀφορίζοιτε	ἀφορίζοιεν
Imperative	Singular		ἀφόριζε	ἀφοριζέτω
	Dual		ἀφορίζετον	ἀφοριζέτων
	Plural		ἀφορίζετε	ἀφοριζόντων, ἀφοριζέτωσαν
Infinitive		ἀφορίζειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀφοριζων ἀφοριζοντος	ἀφοριζουσα ἀφοριζουσης	ἀφοριζον ἀφοριζοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀφορίζομαι	ἀφορίζει, ἀφορίζῃ	ἀφορίζεται
	Dual		ἀφορίζεσθον	ἀφορίζεσθον
	Plural	ἀφοριζόμεθα	ἀφορίζεσθε	ἀφορίζονται
Subjunctive	Singular	ἀφορίζωμαι	ἀφορίζῃ	ἀφορίζηται
	Dual		ἀφορίζησθον	ἀφορίζησθον
	Plural	ἀφοριζώμεθα	ἀφορίζησθε	ἀφορίζωνται
Optative	Singular	ἀφοριζοίμην	ἀφορίζοιο	ἀφορίζοιτο
	Dual		ἀφορίζοισθον	ἀφοριζοίσθην
	Plural	ἀφοριζοίμεθα	ἀφορίζοισθε	ἀφορίζοιντο
Imperative	Singular		ἀφορίζου	ἀφοριζέσθω
	Dual		ἀφορίζεσθον	ἀφοριζέσθων
	Plural		ἀφορίζεσθε	ἀφοριζέσθων, ἀφοριζέσθωσαν
Infinitive		ἀφορίζεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀφοριζομενος ἀφοριζομενου	ἀφοριζομενη ἀφοριζομενης	ἀφοριζομενον ἀφοριζομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀφορίω	ἀφορίεις	ἀφορίει
	Dual		ἀφορίειτον	ἀφορίειτον
	Plural	ἀφορίουμεν	ἀφορίειτε	ἀφορίουσιν*
Optative	Singular	ἀφορίοιμι	ἀφορίοις	ἀφορίοι
	Dual		ἀφορίοιτον	ἀφοριοίτην
	Plural	ἀφορίοιμεν	ἀφορίοιτε	ἀφορίοιεν
Infinitive		ἀφορίειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀφοριων ἀφοριουντος	ἀφοριουσα ἀφοριουσης	ἀφοριουν ἀφοριουντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀφορίουμαι	ἀφορίει, ἀφορίῃ	ἀφορίειται
	Dual		ἀφορίεισθον	ἀφορίεισθον
	Plural	ἀφοριοῦμεθα	ἀφορίεισθε	ἀφορίουνται
Optative	Singular	ἀφοριοίμην	ἀφορίοιο	ἀφορίοιτο
	Dual		ἀφορίοισθον	ἀφοριοίσθην
	Plural	ἀφοριοίμεθα	ἀφορίοισθε	ἀφορίοιντο
Infinitive		ἀφορίεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀφοριουμενος ἀφοριουμενου	ἀφοριουμενη ἀφοριουμενης	ἀφοριουμενον ἀφοριουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀφῶριζον	ἀφῶριζες	ἀφῶριζεν*
	Dual		ἀφώριζετον	ἀφωρῖζετην
	Plural	ἀφώριζομεν	ἀφώριζετε	ἀφῶριζον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀφωρῖζομην	ἀφώριζου	ἀφώριζετο
	Dual		ἀφώριζεσθον	ἀφωρῖζεσθην
	Plural	ἀφωρῖζομεθα	ἀφώριζεσθε	ἀφώριζοντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀφῶρισα	ἀφῶρισας	ἀφῶρισεν*
	Dual		ἀφώρισατον	ἀφωρῖσατην
	Plural	ἀφώρισαμεν	ἀφώρισατε	ἀφῶρισαν
Subjunctive	Singular	ἀφορίσω	ἀφορίσῃς	ἀφορίσῃ
	Dual		ἀφορίσητον	ἀφορίσητον
	Plural	ἀφορίσωμεν	ἀφορίσητε	ἀφορίσωσιν*
Optative	Singular	ἀφορίσαιμι	ἀφορίσαις	ἀφορίσαι
	Dual		ἀφορίσαιτον	ἀφορισαίτην
	Plural	ἀφορίσαιμεν	ἀφορίσαιτε	ἀφορίσαιεν
Imperative	Singular		ἀφόρισον	ἀφορισάτω
	Dual		ἀφορίσατον	ἀφορισάτων
	Plural		ἀφορίσατε	ἀφορισάντων
Infinitive		ἀφορίσαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀφορισᾱς ἀφορισαντος	ἀφορισᾱσα ἀφορισᾱσης	ἀφορισαν ἀφορισαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀφωρῖσαμην	ἀφώρισω	ἀφώρισατο
	Dual		ἀφώρισασθον	ἀφωρῖσασθην
	Plural	ἀφωρῖσαμεθα	ἀφώρισασθε	ἀφώρισαντο
Subjunctive	Singular	ἀφορίσωμαι	ἀφορίσῃ	ἀφορίσηται
	Dual		ἀφορίσησθον	ἀφορίσησθον
	Plural	ἀφορισώμεθα	ἀφορίσησθε	ἀφορίσωνται
Optative	Singular	ἀφορισαίμην	ἀφορίσαιο	ἀφορίσαιτο
	Dual		ἀφορίσαισθον	ἀφορισαίσθην
	Plural	ἀφορισαίμεθα	ἀφορίσαισθε	ἀφορίσαιντο
Imperative	Singular		ἀφόρισαι	ἀφορισάσθω
	Dual		ἀφορίσασθον	ἀφορισάσθων
	Plural		ἀφορίσασθε	ἀφορισάσθων
Infinitive		ἀφορίσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀφορισαμενος ἀφορισαμενου	ἀφορισαμενη ἀφορισαμενης	ἀφορισαμενον ἀφορισαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

"ὁ Πλάτων δὲ παρὼν καὶ μάλα πρᾴωσ, οὐδὲν ὀρινθείσ, ἐπέταξ’ αὐτοῖσ πάλιν ἐξ ἀρχῆσ τὴν κολοκύντην ἀφορίζεσθαι τίνοσ ἐστὶ γένουσ, οἱ δὲ διῄρουν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 5253)
οὗτοι γὰρ ἐπιστημόνωσ ζῶντεσ οὐχ ὁμολογοῦνται παρὰ σοῦ εὐδαίμονεσ εἶναι, ἀλλὰ περί τινων ἐπιστημόνωσ ζῶντα σὺ δοκεῖσ μοι ἀφορίζεσθαι τὸν εὐδαίμονα. (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 441:2)
τὴν γὰρ τρίτην μερίδα κατὰ τὴν βόρειον πλευρὰν εἰπόντα ἀφορίζεσθαι ὑπὸ τῆσ ἀπὸ Κασπίων πυλῶν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην γραμμῆσ σταδίων μυρίων οὔσησ, μετὰ ταῦτα ἐπιφέρειν ὅτι τὸ νότιον πλευρὸν τὸ ἀπὸ Βαβυλῶνοσ εἰσ τοὺσ ὁρ́ουσ τῆσ Καρμανίασ μικρῷ πλειόνων ἐστὶν ἢ ἐνακισχιλίων, τὸ δὲ πρὸσ δύσει πλευρὸν ἀπὸ Θαψάκου παρὰ τὸν Εὐφράτην ἐστὶν εἰσ Βαβυλῶνα τετρακισχίλιοι ὀκτακόσιοι στάδιοι, καὶ ἑξῆσ ἐπὶ τὰσ ἐκβολὰσ τρισχίλιοι, τὰ δὲ πρὸσ ἄρκτον ἀπὸ Θαψάκου τὸ μὲν ἀπομεμέτρηται μέχρι χιλίων ἑκατόν, τὸ λοιπὸν δ’ οὐκέτι. (Strabo, Geography, book 2, chapter 1 52:4)
οὐδ’ ἂν Θρᾳκῶν τε καὶ Μυσῶν μνησθεὶσ τῶν πρὸσ τῷ Ἴστρῳ αὐτὸν παρεσίγησε μέγιστον τῶν ποταμῶν ὄντα, καὶ ἄλλωσ ἐπιφόρωσ ἔχων πρὸσ τὸ τοῖσ ποταμοῖσ ἀφορίζεσθαι τοὺσ τόπουσ, οὐδ’ ἂν Κιμμερίουσ λέγων παρῆκε τὸν Βόσπορον ἢ τὴν Μαιῶτιν. (Strabo, Geography, Book 12, chapter 3 44:11)

Synonyms

I mark off boundary
- περιορίζω (to mark by boundaries)
- διατεκμαίρομαι (to mark out)
- σημειόω (to mark)
- στίζω (I mark.)
- ἀπουρίζω (will mark off, contract, the boundaries)
I mark off for myself
- στίζω (I mark.)
- σημειόω (to mark)
- διατεκμαίρομαι (to mark out)
- ἄγω ( I take for myself)
- παρίστημι (I am beside myself)
I border on
- συντερμονέω (to border on)
- ἐξαρτάω (to border upon)
- κρασπεδόομαι (to be bordered, edged)
- γειτνιάω (to be a neighbour, to border on)
- ὁμορέω (to border upon, march with)
I determine
- διαστέλλω (to distinguish, define, to determine)
- διορίζω (to distinguish, determine, define)
- προχειρίζω (to determine)
- περιγράφω (to define, determine, limits had been)
I separate
- χωρίζω (I separate, divide, distinguish)
- ἀποκρίνω (to distinguish)
- διαιρέω (to distinguish)
- ὁρίζω (I separate)
- διίστημι (to separate)
- διαχωρίζω (separate)
- διαρτάω (to separate)
I finish
- διαμείβω (to finish)
- ἀπακριβόομαι (to finish off)
- ἀπεργάζομαι (to make, finished)
- συλλήγω (to finish together with)
- περαίνω (to end, finish)
- πληρόω (finish, complete)
- ἐκπεραίνω (to finish off, to be accomplished)
- ἀπεργάζομαι (to finish a contract)
- κραίνω (to finish the tale of . .)
- ἐξυφαίνω (to finish weaving)
- διεξυφαίνω (to finish the web)
- ἀπακριβόομαι (to be finished off, highly finished)
- ἀπέρδω (to bring to an end, finish)
I set apart
- ἀποκρίνω (to separate, set apart)
- διακαθίζω (to make to sit apart, set apart)
- διίστημι (to set apart, to place separately, separate)
I separate
- ὁρίζω (I separate)
- διίστημι (to separate)
- διαχωρίζω (separate)
- διαρτάω (to separate)
- ἀποχωρίζω (to part or separate from)
- κρίνω (I separate, part)
- ἀποδατέομαι (to part off, separate)
- ἐκκρίνω (to secrete, separate)
- ἀποσχοινίζω (to separate by a cord, to separate)
I appoint
- κατατάσσω (to appoint)
- ἐνίστημι (to be appointed)
- ἀποφαίνω (to appoint)
- ἀναφαίνω (to appoint)
- προστάσσω (to appoint)

ἀντίπορθμος (over the straits)
παρατείνω (to stretch out along or beside)
Προποντίς (the fore-sea)
Πτολεμαί̈ς (Acre)
ἄλυς (listlessness)
μῆνιγξ (membrane)
Βόσπορος (ox-ford)
ὑπέρβασις (transgression)
περιρρέω (to flow round)
Πανεῖον (a temple of Pan)
παραρρέω (to flow beside or past)
πρόσορμος (a landing-place)
σκύλαξ (young dog)
προσεσπέριος (towards the west)
ἀνατέλλω (to make to rise up or to grow up)
πρόσουρος (adjoining)
ἄνομβρος (without rain)
διείργω (to keep asunder)
ναυσίπορος (traversed by ships)
στενότης (narrowness)
ἠπειρωτικός (continental)
νοτία (wet)
ἀπεναντίον (the opposite)
Λητῷος (of or born from Leto)
πρόσβορρος (exposed to the north)
μεγαλόδενδρος (full of large trees)
τίγρις (tiger)
Λυκαονία (in Lycaonian)
σχίζω (I split)
διήκω (to extend or reach)

Derived

ἀποδιορίζω (to mark off by dividing, to separate)
διορίζω (to draw a boundary through, divide by limits, separate)
ἐξορίζω (to send beyond the frontier, banish, to expose)
ὁρίζω (I divide, seperate from, I separate)
παρορίζω (to outstep one's boundaries, encroach on a neighbour's property)
περιορίζω (to mark by boundaries)
προορίζω (to determine beforehand, to predetermine, pre-ordain)
προσορίζω (to include within the boundaries, add to a dominion, to determine or fix besides)
ὑπερορίζω (to drive beyond the frontier, banish)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀφορίζω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

I mark off boundary

I mark off for myself

I border on

I determine

I separate

I finish

I set apart

I separate

I appoint

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀφορίζω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

I mark off boundary

I mark off for myself

I border on

I determine

I separate

I finish

I set apart

I separate

I appoint

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어