Lucian, Dialogi deorum, Ἀφροδίτη, Σελήνησ. 1:

(루키아노스, Dialogi deorum, Ἀφροδίτη, Σελήνησ. 1:)

Τί ταῦτα, ὦ Σελήνη, φασὶ ποιεῖν σε; ὁπόταν κατὰ τὴν Καρίαν γένῃ, ἱστάναι μέν σε τὸ ζεῦγοσ ἀφορῶσαν ἐσ τὸν Ἐνδυμίωνα καθεύδοντα ὑπαίθριον ἅτε κυνηγέτην ὄντα, ἐνίοτε δὲ καὶ καταβαίνειν παῤ αὐτὸν ἐκ μέσησ τῆσ ὁδοῦ; Ἐρώτα, ὦ Ἀφροδίτη, τὸν σὸν υἱόν, ὅσ μοι τούτων αἴτιοσ. Εἄ· ἐκεῖνοσ ὑβριστήσ ἐστιν· ἐμὲ γοῦν αὐτὴν τὴν μητέρα οἱᾶ δέδρακεν, ἄρτι μὲν ἐσ τὴν Ἴδην κατάγων Ἀγχίσου ἕνεκα τοῦ Ἰλιέωσ, ἄρτι δὲ ἐσ τὸν Λίβανον ἐπὶ τὸ Ἀσσύριον ἐκεῖνο μειράκιον, ὃ καὶ τῇ Φερσεφάττῃ ἐπέραστον ποιήσασ ἐξ ἡμισείασ ἀφείλετό με τὸν ἐρώμενον·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION