Lucian, Dialogi deorum, Ποσείδων, Ἑρμῆσ.

(루키아노스, Dialogi deorum, Ποσείδων, Ἑρμῆσ.)

Ἔστιν, ὦ Ἑρμῆ, νῦν ἐντυχεῖν τῷ Διί; Οὐδαμῶσ, ὦ Πόσειδον. Ὅμωσ προσάγγειλον αὐτῷ. Μὴ ἐνόχλει, φημί· ἄκαιρον γάρ ἐστιν, ὥστε οὐκ ἂν ἴδοισ αὐτὸν ἐν τῷ παρόντι Μῶν τῇ Ἥρᾳ σύνεστιν; Οὔκ, ἀλλ̓ ἑτεροῖόν τί ἐστι. Συνίημι· ὁ Γανυμήδησ ἔνδον. Οὐδὲ τοῦτο· ἀλλὰ μαλακῶσ ἔχει αὐτόσ. Πόθεν, ὦ Ἑρμῆ; δεινὸν γὰρ τοῦτο φήσ. Αἰσχύνομαι εἰπεῖν, τοιοῦτόν ἐστιν. Ἀλλὰ οὐ χρὴ πρὸσ ἐμὲ θεῖόν γε ὄντα. Τέτοκεν ἀρτίωσ, ὦ Πόσειδον. Ἄπαγε, τέτοκεν ἐκεῖνοσ;

ἐκ τίνοσ; οὐκοῦν ἐλελήθει ἡμᾶσ ἀνδρόγυνοσ ὤν; ἀλλὰ οὐδὲ ἐπεσήμανεν ἡ γαστὴρ αὐτῷ ὄγκον τινά. Εὖ λέγεισ· οὐ γὰρ ἐκείνη εἶχε τὸ ἔμβρυον. Οἶδα· ἐκ τῆσ κεφαλῆσ ἔτεκεν αὖθισ ὥσπερ τὴν Ἀθηνᾶν· τοκάδα γὰρ τὴν κεφαλὴν ἔχει. Οὔκ, ἀλλὰ ἐν τῷ μηρῷ ἐκύει τὸ ἐκ τῆσ Σεμέλησ βρέφοσ. Εὖ γε ὁ γενναῖοσ, ὡσ ὅλοσ ἡμῖν κυοφορεῖ καὶ πανταχόθι τοῦ σώματοσ. ἀλλὰ τίσ ἡ Σεμέλη ἐστί; Θηβαία, τῶν Κάδμου θυγατέρων μία.

ταύτῃ συνελθὼν ἐγκύμονα ἐποίησεν. Εἶτα ἔτεκεν, ὦ Ἑρμῆ, ἀντ̓ ἐκείνησ; Καὶ μάλα, εἰ καὶ παράδοξον εἶναί σοι δοκεῖ· τὴν μὲν γὰρ Σεμέλην ὑπελθοῦσα ἡ Ἥρα ‐ οἶσθα ὡσ ζηλότυπόσ ἐστι ‐ πείθει αἰτῆσαι παρὰ τοῦ Διὸσ μετὰ βροντῶν καὶ ἀστραπῶν ἥκειν παῤ αὐτήν· ὡσ δὲ ἐπείσθη καὶ ἧκεν ἔχων καὶ τὸν κεραυνόν, ἀνεφλέγη ὁ ὄροφοσ, καὶ ἡ Σεμέλη μὲν διαφθείρεται ὑπὸ τοῦ πυρόσ, ἐμὲ δὲ κελεύει ἀνατεμόντα τὴν γαστέρα τῆσ γυναικὸσ ἀνακομίσαι ἀτελὲσ ἔτι αὐτῷ τὸ ἔμβρυον ἑπτάμηνον· καὶ ἐπειδὴ ἐποίησα, διελὼν τὸν ἑαυτοῦ μηρὸν ἐντίθησιν, ὡσ ἀποτελεσθείη ἐνταῦθα, καὶ νῦν τρίτῳ ἤδη μηνὶ ἐξέτεκεν αὐτὸ καὶ μαλακῶσ ἀπὸ τῶν ὠδίνων ἔχει. Νῦν οὖν ποῦ τὸ βρέφοσ ἐστίν; Ἐσ τὴν Νῦσαν ἀποκομίσασ ἔδωκα ταῖσ Νυμφαισ ἀνατρέφειν Διόνυσον ἐπονομασθέντα. Οὐκοῦν ἀμφότερα τοῦ Διονύσου τούτου καὶ μήτηρ καὶ πατὴρ ὁ ἀδελφόσ ἐστιν;

Εοἴκεν. ἄπειμι δ̓ οὖν ὕδωρ αὐτῷ πρὸσ τὸ τραῦμα οἴσων καὶ τὰ ἄλλα ποιήσων ἃ νομίζεται ὥσπερ λεχοῖ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION