Ancient Greek-English Dictionary Language

διίστημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διίστημι διαστήσω

Structure: δι (Prefix) + ί̔στᾱ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to set apart, to place separately, separate
  2. to set, at variance with, to divide, into fractions
  3. to stand apart, to be divided, made way, opened, chasms
  4. to stand apart, be at variance, to differ, be different
  5. to part
  6. to stand at certain distances or intervals
  7. to separate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῖστημι διῖστης διῖστησιν*
Dual διίστατον διίστατον
Plural διίσταμεν διίστατε διιστάᾱσιν*
SubjunctiveSingular διίστω διίστῃς διίστῃ
Dual διίστητον διίστητον
Plural διίστωμεν διίστητε διίστωσιν*
OptativeSingular διισταῖην διισταῖης διισταῖη
Dual διισταῖητον διισταίητην
Plural διισταῖημεν διισταῖητε διισταῖησαν
ImperativeSingular διῖστᾱ διιστάτω
Dual διίστατον διιστάτων
Plural διίστατε διιστάντων
Infinitive διιστάναι
Participle MasculineFeminineNeuter
διιστᾱς διισταντος διιστᾱσα διιστᾱσης διισταν διισταντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διίσταμαι διίστασαι διίσταται
Dual διίστασθον διίστασθον
Plural διιστάμεθα διίστασθε διίστανται
SubjunctiveSingular διίστωμαι διίστῃ διίστηται
Dual διίστησθον διίστησθον
Plural διιστώμεθα διίστησθε διίστωνται
OptativeSingular διισταῖμην διίσταιο διίσταιτο
Dual διίσταισθον διισταῖσθην
Plural διισταῖμεθα διίσταισθε διίσταιντο
ImperativeSingular διίστασο διιστάσθω
Dual διίστασθον διιστάσθων
Plural διίστασθε διιστάσθων
Infinitive διίστασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διισταμενος διισταμενου διισταμενη διισταμενης διισταμενον διισταμενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ΚΑΙ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, λαβὲ σεαυτῷ ρομφαίαν ὀξεῖαν ὑπὲρ ξυρὸν κουρέωσ. κτήσῃ αὐτὴν σεαυτῷ καὶ ἐπάξεισ αὐτὴν ἐπὶ τὴν κεφαλήν σου καὶ ἐπὶ τὸν πώγωνά σου. καὶ λήψῃ ζυγὸν σταθμίων καὶ διαστήσεισ αὐτούσ. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 5:1)
  • καὶ οἳ μὲν μαστεύουσιν, αὐτοὶ δὲ διίστανται, μετὰ χεῖρασ ἔχοντεσ τὰσ κύνασ τὰσ ἀγαθάσ, οἷπερ μάλιστα εἰκὸσ τὸν λαγῶ ἀπευθῦναι τὸν δρόμον, ὥστε ἐφιέναι τῶν κυνῶν ὅπωσ ἄν τῳ προχωρῇ. (Arrian, Cynegeticus, chapter 21 1:2)
  • τῶν δὲ ἐκεῖ σοφῶν οὐδεὶσ ζηλωτὸσ οὐδὲ μακαριστόσ ἐστιν, ἂν μὴ ζῶν ἔτι καὶ φρονῶν καὶ ὑγιαίνων τοῦ σώματοσ τὴν ψυχὴν πυρὶ διαστήσῃ, καὶ καθαρὸσ ἐκβῇ τῆσ σαρκὸσ ἐκνιψάμενοσ τὸ θνητόν. (Plutarch, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 3 2:13)
  • τῶν δ’ ἐκεῖ σοφῶν οὐδεὶσ ζηλωτὸσ οὐδὲ μακαριστόσ ἐστιν, ἂν μὴ ζῶν ἔτι καὶ φρονῶν καὶ ὑγιαίνων τοῦ σώματοσ τὴν ψυχὴν πυρὶ διαστήσῃ, καὶ καθαρὸσ ἐκβῇ τῆσ σαρκὸσ ἐκνιψάμενοσ τὸ θνητόν. (Plutarch, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 3 6:10)
  • τὸν δῆμον ἡμῶν βούλεται διιστάναι. (Aristophanes, Wasps, Prologue 1:34)
  • "καίτερ Σωσικλῆσ οὗτοσ καὶ Μόδεστοσ ἐνταῦθα συνερείδοντεσ ἔποσ παρὰ ζωπυρίων φλόγα μὲν ἀλλὰ κινδυνεύουσι τὰ κάλλιστα, διίστημι δὲ καὶ στραγγαλιῶντασ καὶ φιλολοιδόρουσ; (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 29:8)

Synonyms

  1. to set apart

  2. to part

  3. to stand at certain distances or intervals

  4. to separate

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION