Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποχωρίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀποχωρίζω

Structure: ἀπο (Prefix) + χωρίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to part or separate from

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποχωρίζω ἀποχωρίζεις ἀποχωρίζει
Dual ἀποχωρίζετον ἀποχωρίζετον
Plural ἀποχωρίζομεν ἀποχωρίζετε ἀποχωρίζουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποχωρίζω ἀποχωρίζῃς ἀποχωρίζῃ
Dual ἀποχωρίζητον ἀποχωρίζητον
Plural ἀποχωρίζωμεν ἀποχωρίζητε ἀποχωρίζωσιν*
OptativeSingular ἀποχωρίζοιμι ἀποχωρίζοις ἀποχωρίζοι
Dual ἀποχωρίζοιτον ἀποχωριζοίτην
Plural ἀποχωρίζοιμεν ἀποχωρίζοιτε ἀποχωρίζοιεν
ImperativeSingular ἀποχώριζε ἀποχωριζέτω
Dual ἀποχωρίζετον ἀποχωριζέτων
Plural ἀποχωρίζετε ἀποχωριζόντων, ἀποχωριζέτωσαν
Infinitive ἀποχωρίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποχωριζων ἀποχωριζοντος ἀποχωριζουσα ἀποχωριζουσης ἀποχωριζον ἀποχωριζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποχωρίζομαι ἀποχωρίζει, ἀποχωρίζῃ ἀποχωρίζεται
Dual ἀποχωρίζεσθον ἀποχωρίζεσθον
Plural ἀποχωριζόμεθα ἀποχωρίζεσθε ἀποχωρίζονται
SubjunctiveSingular ἀποχωρίζωμαι ἀποχωρίζῃ ἀποχωρίζηται
Dual ἀποχωρίζησθον ἀποχωρίζησθον
Plural ἀποχωριζώμεθα ἀποχωρίζησθε ἀποχωρίζωνται
OptativeSingular ἀποχωριζοίμην ἀποχωρίζοιο ἀποχωρίζοιτο
Dual ἀποχωρίζοισθον ἀποχωριζοίσθην
Plural ἀποχωριζοίμεθα ἀποχωρίζοισθε ἀποχωρίζοιντο
ImperativeSingular ἀποχωρίζου ἀποχωριζέσθω
Dual ἀποχωρίζεσθον ἀποχωριζέσθων
Plural ἀποχωρίζεσθε ἀποχωριζέσθων, ἀποχωριζέσθωσαν
Infinitive ἀποχωρίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποχωριζομενος ἀποχωριζομενου ἀποχωριζομενη ἀποχωριζομενης ἀποχωριζομενον ἀποχωριζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ μὴν ἔν γε ταῖσ εἰρημέναισ διακρίσεσι τὸ μὲν χεῖρον ἀπὸ βελτίονοσ ἀποχωρίζειν ἦν, τὸ δ’ ὅμοιον ἀφ’ ὁμοίου. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 64:1)
  • καὶ γάρ, ὠγαθέ, τό γε πᾶν ἀπὸ παντὸσ ἐπιχειρεῖν ἀποχωρίζειν ἄλλωσ τε οὐκ ἐμμελὲσ καὶ δὴ καὶ παντάπασιν ἀμούσου τινὸσ καὶ ἀφιλοσόφου. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 261:3)
  • πάλιν δὴ τὸν ἔμπροσθε λόγον ἀναληπτέον, ὡσ ἐπειδὴ τῷ βασιλικῷ γένει τῆσ περὶ τὰσ πόλεισ ἐπιμελείασ ἀμφισβητοῦσι μυρίοι, δεῖ δὴ πάντασ ἀποχωρίζειν τούτουσ καὶ μόνον ἐκεῖνον λείπειν καὶ πρὸσ τοῦτο δὴ παραδείγματοσ ἔφαμεν δεῖν τινοσ ἡμῖν. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 133:1)
  • καὶ κατὰ λόγον οἱ μὲν οὐκ ἐμβολαῖσ, ἀλλὰ μόναισ περιόδοισ ἐπλεονέκτουν, καὶ ταρσοὺσ τῶν μειζόνων ἢ πηδάλια ἀνέκλων ἢ κώπασ ἀνέκοπτον ἢ ἀπεχώριζον ὅλωσ τὰ σκάφη καὶ ἔβλαπτον ἐμβολῆσ οὐχ ἥσσονα· (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 11 10:7)

Synonyms

  1. to part or separate from

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION