Sense

1. I separate, divide, distinguish

Examples

• καὶ μὴ παράδοξον ἡγήσηταί τισ, εἰ δύο ποιῶ τέλη καὶ χωρίζω τὸ καλὸν ἀπὸ τῆσ ἡδονῆσ, μηδ’ ἄτοπον εἶναι νομίσῃ, εἴ τινα ἡγοῦμαι λέξιν ἡδέωσ μὲν συγκεῖσθαι, μὴ καλῶσ δέ, ἢ καλῶσ μέν, οὐ μὴν καὶ ἡδέωσ· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 105)

Similar forms

• χωρὶς (1347)
• χωρίον (1164)
• χωρία (366)
• χωρίων (248)
• χωρίου (209)
• χωρίῳ (202)
• χωρίοις (126)
• χωρίς (94)
• χωριστὸν (19)
• χωριστόν (17)
• χωριστὰ (13)
• χωρίζειν (11)
• χωρίσας (9)
• χωρί (9)
• χωρισμὸν (8)
• χωρίοισι (8)
• χωρίζεται (8)
• χωρίζει (8)
• χωρίσαι (6)
• χωρίδιον (6)
• χωριστά (5)
• χωρισμὸς (5)
• χωριστὴ (5)
• χωριστὰς (5)
• χωρισθεὶς (4)
• χωριστὴν (4)
• χωρισθῇ (4)
• χωρισμόν (4)
• χωρισθὲν (4)
• χωρίζων (3)
• χωριστοῦ (3)
• χωρίτας (3)
• χωρίσῃ (3)
• χωριστοὺς (3)
• χωρίοισιν (3)
• χωριστῶν (2)
• χωρίζῃ (2)
• χωριστέον (2)
• χωρισταὶ (2)
• χωρίον‧ (2)
• χωριζέτω (2)
• χωρισταί (2)
• χωρίζουσι (2)
• <χωρίον> (1)
• χωρίσει (1)
• χωρία· (1)
• χωρισμός (1)
• χωρισθῇς (1)
• χωριτικῶς (1)
• χωριζέσθω (1)
• χωρίζουσα (1)
• χωρίοισι‧ (1)
• χωρισθείς (1)
• χωρῖται (1)
• χὡρίων (1)
• χωρίζηταί (1)
• χωρισμῷ (1)
• χωριστή (1)
• χωριστῷ (1)
• χωρίζω (1)
• χωρίοισιν‧ (1)
• 1χωρὶς (1)
• χωριστάς (1)
• χωριστὸς (1)
• χωρίζοντα (1)
• χωρισθεῖς (1)
• χωριστήν (1)
• χωρὶσᾠδῆς (1)
• χωρίων· (1)
• χωρίζηται (1)
• χωρία‧ (1)
• χωρίον· (1)
• χωρίσαντα (1)
• χωρισμοῦ (1)
• χωρίσθητε (1)
• χωρῖτιν (1)
• χωρίταις (1)
• χωρίζοιτ (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary