Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἀρχῆσ. 5:

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἀρχῆσ. 5:)

ἔστι δὲ τοῦτο τὸ θεώρημα ἐν ἁπάσαισ ταῖσ ἀρχαῖσ τῶν λόγων αὐτοῦ, τὸ μὴ εἰπόντα ὥσπερ δεύτερον νόημα εἰσαγαγόντα χωρίσαι τὸ πρῶτον, ἀλλ’ ὑποβάλλειν τὰ ἐξηρτημένα τοῦ νοήματοσ εὐθέωσ καὶ ἐπεξιέναι ἐπὶ μακρόν· ἰδίωμα τὸ μὴ μεταβάλλοντα τὴν ποιότητα τοῦ νοήματοσ οὕτωσ εἰσαγαγεῖν ἐν γένει πρῶτον, ὅπερ ἄν τισ πολιτικὸσ ἐποίησεν ἐξαίρων τὸν λόγον τῷ ἀξιώματι, οἱο͂ν ἔννοιά ποθ’ ἡμῖν ἐγένετο, ὁποῖον εἶναι συμβέβηκε τὸ κατὰ τὴν τῶν καλῶν φύσιν, εἶτα οὕτωσ τὸ κατ’ εἶδοσ, ὅσαι δημοκρατίαι καὶ ὅσαι τυραννίδεσ. καὶ ἕτερον δὲ τὸ μὴ ἐν ἀποφατικῷ σχήματι, οἱο͂ν οὐδέν ἐστι δυσπειθέστερον ἀνθρώπου φύσεωσ, ἀλλ’ ὡσ ἀνθρωπίνωσ μάλιστα σὺν ἐρωτήσει ἐξήτασεν ἔννοιά ποθ’ ἡμῖν ἐγένετο καὶ τὸ μὴ ἀναβεβλημένῃ δέ, ἀλλὰ συνεστραμμένῃ τῇ λέξει χρῆσθαι ἔννοιά ποθ’ ἡμῖν ἐγένετο τῆσ ἀφελείασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION