Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ περιβολῆσ.

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ περιβολῆσ.)

γίνεται δὲ καὶ ἐν ἀφελεῖ λόγῳ περιβολή, ὅταν τισ πλαγιάσασ νόημα ἐπεμβάλῃ ἕτερον δεύτερον μήπω τῆσ διανοίασ ἀπηρτισμένησ μηδὲ τοῦ συμπεράσματοσ ἐπηγμένου, ὡσ μίαν δοκεῖν ἔννοιαν, οἱο͂ν βουλευομένων δὲ περὶ τούτων Λακεδαιμονίων Ἀγησίλαοσ ὑπέστη, νῦν τὸ ἀπαρτίζον, διαβήσεσθαι οὐκ ἔτι πλαγιάσασ· μακρὸν γὰρ ἐγίνετο, οἱο͂ν διαβὰσ ποιήσειν τὰ καὶ τά, ἀλλὰ διαβήσεσθαι. πᾶσα δὲ περιβολὴ δύναμιν ἐργάζεται ἐν τῷ λόγῳ, δεῖ δὲ ἡμᾶσ ἐπεσκέφθαι καθὸ διαλλάττει τοῦ πολιτικοῦ λόγου ἡ ἐν τῷ ἀφελεῖ λόγῳ γινομένη δύναμισ.

οὐκοῦν σκόπει· τὸ γὰρ εὖ πράττειν παρὰ τὴν ἀξίαν ἀφορμὴ τοῦ κακῶσ φρονεῖν τοῖσ ἀνοήτοισ γίγνεται. οὔ φημι τοίνυν ἐγὼ λυσιτελεῖν ἐν τῷ ἀφελεῖ τὸ ἀποφαντικὸν τοῦ σχήματοσ· ἀξίωμα μὲν γὰρ καὶ δύναμιν περιτίθησιν, οὐκέτι δὲ ἁπλοῦν οὐδὲ κατ’ ἄνθρωπόν ἐστιν, ἵνα οὕτωσ εἴπῃ τισ τὸ πρᾶγμα, ἀλλ’ ἐπηρμένον τε καὶ τετυφωμένον· οὐδὲ τὸ ὑποτακτικὸν μόριον· τὸ γὰρ εὖ. τὰ γὰρ τοιαῦτα μόρια ἀναγκάζει τὸν λόγον ἐμπεριλαμβάνοντα τὰ νοήματα στρογγύλον γίνεσθαι καὶ σκληρὸν καὶ κατεσφιγμένον, ὅθεν οὐ χρὴ τὰ μόρια προστιθέναι, ἐπειδὰν δυνάμεώσ τι σημεῖον ἐξενεγκεῖν βουλώμεθα, ἀλλ’ ἀπὸ ῥηματικῶν ἄρξασθαι ἁπλῶσ. περιβολῆσ δὲ καὶ τὸ τοιοῦτον καὶ ἔνδοξον ποιοῦν τὸν λόγον καὶ ἔχειν ἀξίωμα, [καὶ] ὅταν τὰ πράγματα μὴ καθ’ ἑαυτὰ εἰσάγῃ τισ καὶ ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων ὀνομάζῃ, οἱο͂ν Καλλίασ ἀξιοθέατοσ ἐφαίνετο διὰ τὸ κατέχεσθαι ἔρωτι τοῦ Αὐτολύκου, ἀλλὰ καὶ ἔξωθεν προσλαμβάνηταί τινα τοῖσ ἀορίστοισ ὡρισμένα·

ἅπαντεσ μὲν οὖν οἱ ἐκ θεῶν του κατεχόμενοι ἀξιοθέατοι δοκοῦσιν εἶναι. καὶ εἰ μὲν οὖν ἐβούλου ταχέωσ μεταβῆναι ἐπὶ τὸ ὑποκείμενον καὶ μὴ σφόδρα τὸν λόγον ἐξᾶραι, εἶπεσ ἄν, μάλιστα δὲ οἱ ὑπὸ ἔρωτοσ κατεχόμενοι· νῦν δὲ πολλῷ πλέον ἐξήρθη διὰ τὸ προειλῆφθαι διὰ μέσου τὰσ διαφοράσ, πρὶν προσάγεσθαι τούτου τὸ ὑποκείμενον· ἀλλ’ οἱ μὲν ἐξ ἄλλων πρὸσ τὸ γοργότερον ὁρᾶσθαι καὶ φοβερώτερον φθέγγεσθαι καὶ σφοδρότεροι εἶναι φαίνονται. πολλῷ δὲ συγγραφικώτερον τὸ ὀρθοῦν ἐν τοῖσ σχήμασι καὶ μὴ πλαγιάζειν, τὸ δὲ πλαγιάζειν τῶν πολιτικῶν ἐστι·

σεμνότητα γὰρ καὶ περιβολὴν ἔχει. εἰ μὲν οὖν ἐπλαγίαζεσ, οὕτωσ ἂν ἔλεγεσ· ληξάσησ δὲ τῆσ ἱπποδρομίασ, τὸ δὲ ὀρθοῦν τοιοῦτόν ἐστιν, ὡσ δὲ ἡ ἱπποδρομία ἔληξεν· ἀνειμένον δὲ τοῦτο καὶ ἀναπεπτωκὸσ εἶναι δοκεῖ. ὁ δὲ πολιτικὸσ οὐχ οὕτωσ ἂν ἐποίησεν, ἀλλὰ συντονώτερον, ἐπειδὴ δὲ ἡ ἱπποδρομία ἔληξεν. ὥσπερ δὲ ὁ πολιτικὸσ συνειλκυσμένοσ ἐστὶ καὶ συνειληφὼσ τὰ νοήματα, οὕτωσ ὁ ἀφελὴσ ὕπτιοσ καὶ ἀποτεταμένοσ. περιβολὴ δὲ καὶ τοῦτο, ὡσ ἐν τῷ Συμποσίῳ καὶ ὁ Σωκράτησ εἶπεν, ἐν πολλοῖσ μὲν καὶ ἄλλοισ δῆλον, καὶ ἐν οἷσ δὲ ἡ παῖσ.

ἐμπερίβολον εἶπεν· τί δέ ἐστι τὸ ποιῆσαν τὴν περιβολήν; τοῦ ἀορίστου ἡ πρόσληψισ καὶ ἐπί τι ὡρισμένον μετάστασισ, ἐν πολλοῖσ μὲν καὶ ἄλλοισ, δῆλον δὲ καὶ ἐν οἷσ ἡ παῖσ. Σωκρατικὸσ δὲ ὁ τρόποσ καὶ ἀρχαῖοσ τὸ ἐκ παντὸσ χρήσιμόν τι εἰσάγειν, ὅπου γε καὶ ἐξ ἀρχῆσ ἑώσ εὑρέθησαν περὶ ἀρετῆσ λόγοι, καὶ τὸ μέγιστον δόγμα ὅτι ἡ αὐτὴ ἀρετὴ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION