Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαχωρίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαχωρίζω

Structure: δια (Prefix) + χωρίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. separate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχωρίζω διαχωρίζεις διαχωρίζει
Dual διαχωρίζετον διαχωρίζετον
Plural διαχωρίζομεν διαχωρίζετε διαχωρίζουσιν*
SubjunctiveSingular διαχωρίζω διαχωρίζῃς διαχωρίζῃ
Dual διαχωρίζητον διαχωρίζητον
Plural διαχωρίζωμεν διαχωρίζητε διαχωρίζωσιν*
OptativeSingular διαχωρίζοιμι διαχωρίζοις διαχωρίζοι
Dual διαχωρίζοιτον διαχωριζοίτην
Plural διαχωρίζοιμεν διαχωρίζοιτε διαχωρίζοιεν
ImperativeSingular διαχώριζε διαχωριζέτω
Dual διαχωρίζετον διαχωριζέτων
Plural διαχωρίζετε διαχωριζόντων, διαχωριζέτωσαν
Infinitive διαχωρίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχωριζων διαχωριζοντος διαχωριζουσα διαχωριζουσης διαχωριζον διαχωριζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχωρίζομαι διαχωρίζει, διαχωρίζῃ διαχωρίζεται
Dual διαχωρίζεσθον διαχωρίζεσθον
Plural διαχωριζόμεθα διαχωρίζεσθε διαχωρίζονται
SubjunctiveSingular διαχωρίζωμαι διαχωρίζῃ διαχωρίζηται
Dual διαχωρίζησθον διαχωρίζησθον
Plural διαχωριζώμεθα διαχωρίζησθε διαχωρίζωνται
OptativeSingular διαχωριζοίμην διαχωρίζοιο διαχωρίζοιτο
Dual διαχωρίζοισθον διαχωριζοίσθην
Plural διαχωριζοίμεθα διαχωρίζοισθε διαχωρίζοιντο
ImperativeSingular διαχωρίζου διαχωριζέσθω
Dual διαχωρίζεσθον διαχωριζέσθων
Plural διαχωρίζεσθε διαχωριζέσθων, διαχωριζέσθωσαν
Infinitive διαχωρίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχωριζομενος διαχωριζομενου διαχωριζομενη διαχωριζομενης διαχωριζομενον διαχωριζομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεχώριζον διεχώριζες διεχώριζεν*
Dual διεχωρίζετον διεχωριζέτην
Plural διεχωρίζομεν διεχωρίζετε διεχώριζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεχωριζόμην διεχωρίζου διεχωρίζετο
Dual διεχωρίζεσθον διεχωριζέσθην
Plural διεχωριζόμεθα διεχωρίζεσθε διεχωρίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Καὶ εἶπεν ὁ Θεόσ. γενηθήτωσαν φωστῆρεσ ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ εἰσ φαῦσιν ἐπὶ τῆσ γῆσ, τοῦ διαχωρίζειν ἀνὰ μέσον τῆσ ἡμέρασ καὶ ἀνὰ μέσον τῆσ νυκτόσ. καὶ ἔστωσαν εἰσ σημεῖα καὶ εἰσ καιροὺσ καὶ εἰσ ἡμέρασ καὶ εἰσ ἐνιαυτούσ. (Septuagint, Liber Genesis 1:14)
  • καὶ ἄρχειν τῆσ ἡμέρασ καὶ τῆσ νυκτὸσ καὶ διαχωρίζειν ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸσ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότουσ. καὶ εἶδεν ὁ Θεόσ, ὅτι καλόν. (Septuagint, Liber Genesis 1:18)
  • καὶ προσυψῶσαι τὰ τείχη Ἱερουσαλὴμ καὶ ὑψῶσαι ὕψοσ μέγα ἀνὰ μέσον τῆσ ἄκρασ καὶ τῆσ πόλεωσ εἰσ τὸ διαχωρίζειν αὐτὴν τῆσ πόλεωσ, ἵνα ᾖ αὕτη κατὰ μόνασ, ὅπωσ μήτε ἀγοράζωσι μήτε πωλῶσι. (Septuagint, Liber Maccabees I 12:36)
  • ἀνὴρ σκολιὸσ διαπέμπεται κακά, καὶ λαμπτῆρα δόλου πυρσεύει κακοῖσ καὶ διαχωρίζει φίλουσ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 16:24)
  • αἰθὴρ γὰρ ὅτε τὰ πρῶτα διεχωρίζετο καὶ ζᾦ’ ἐν αὑτῷ ξυνετέκνου κινούμενα, ᾧ μὲν βλέπειν χρὴ πρῶτ’ ἐμηχανήσατο ὀφθαλμὸν ἀντίμιμον ἡλίου τροχῷ, ἀκοῇ δὲ χοάνην ὦτα διετετρήνατο. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Prologue 1:19)

Synonyms

  1. separate

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION