Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 5 92:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 92:)

καὶ διὰ τοῦτο ἀλλότριον εἶναί φασιν ἀγαθὸν τὴν δικαιοσύνην, καθάπερ ἐλέχθη καὶ πρότερον· μισθὸσ ἄρα τισ δοτέοσ, τοῦτο δὲ τιμὴ καὶ γέρασ· ὅτῳ δὲ μὴ ἱκανὰ τὰ τοιαῦτα, οὗτοι γίνονται τύραννοι. τὸ δὲ δεσποτικὸν δίκαιον καὶ τὸ πατρικὸν οὐ ταὐτὸν τούτοισ ἀλλ’ ὅμοιον· οὐ γὰρ ἔστιν ἀδικία πρὸσ τὰ αὑτοῦ ἁπλῶσ, τὸ δὲ κτῆμα καὶ τὸ τέκνον, ἑώσ ἂν ᾖ πηλίκον καὶ χωρισθῇ, ὥσπερ μέροσ αὑτοῦ, αὑτὸν δ’ οὐδεὶσ προαιρεῖται βλάπτειν·

상위

Book 5

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION