Ancient Greek-English Dictionary Language

συναφίστημι

-μι athematic Verb; Transliteration:

Principal Part: συναφίστημι συναπέστησα

Structure: συν (Prefix) + ἀπ (Prefix) + ί̔στᾱ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to draw into revolt together, to fall off or revolt along with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναφῖστημι συναφῖστης συναφῖστησιν*
Dual συναφίστατον συναφίστατον
Plural συναφίσταμεν συναφίστατε συναφιστάᾱσιν*
SubjunctiveSingular συναφίστω συναφίστῃς συναφίστῃ
Dual συναφίστητον συναφίστητον
Plural συναφίστωμεν συναφίστητε συναφίστωσιν*
OptativeSingular συναφισταῖην συναφισταῖης συναφισταῖη
Dual συναφισταῖητον συναφισταίητην
Plural συναφισταῖημεν συναφισταῖητε συναφισταῖησαν
ImperativeSingular συναφῖστᾱ συναφιστάτω
Dual συναφίστατον συναφιστάτων
Plural συναφίστατε συναφιστάντων
Infinitive συναφιστάναι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναφιστᾱς συναφισταντος συναφιστᾱσα συναφιστᾱσης συναφισταν συναφισταντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναφίσταμαι συναφίστασαι συναφίσταται
Dual συναφίστασθον συναφίστασθον
Plural συναφιστάμεθα συναφίστασθε συναφίστανται
SubjunctiveSingular συναφίστωμαι συναφίστῃ συναφίστηται
Dual συναφίστησθον συναφίστησθον
Plural συναφιστώμεθα συναφίστησθε συναφίστωνται
OptativeSingular συναφισταῖμην συναφίσταιο συναφίσταιτο
Dual συναφίσταισθον συναφισταῖσθην
Plural συναφισταῖμεθα συναφίσταισθε συναφίσταιντο
ImperativeSingular συναφίστασο συναφιστάσθω
Dual συναφίστασθον συναφιστάσθων
Plural συναφίστασθε συναφιστάσθων
Infinitive συναφίστασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναφισταμενος συναφισταμενου συναφισταμενη συναφισταμενης συναφισταμενον συναφισταμενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναπέστησα συναπέστησας συναπέστησεν*
Dual συναπεστήσατον συναπεστησάτην
Plural συναπεστήσαμεν συναπεστήσατε συναπέστησαν
SubjunctiveSingular συναποστήσω συναποστήσῃς συναποστήσῃ
Dual συναποστήσητον συναποστήσητον
Plural συναποστήσωμεν συναποστήσητε συναποστήσωσιν*
OptativeSingular συναποστησίην συναποστησίης συναποστησίη
Dual συναποστησίητον συναποστησιήτην
Plural συναποστησίημεν συναποστησίητε συναποστησίησαν
ImperativeSingular συναποστήσον συναποστησάτω
Dual συναποστήσατον συναποστησάτων
Plural συναποστήσατε συναποστησάντων
Infinitive συναποστήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναποστησᾱς συναποστησαντος συναποστησᾱσα συναποστησᾱσης συναποστησαν συναποστησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναπεστησάμην συναπεστήσω συναπεστήσατο
Dual συναπεστήσασθον συναπεστησάσθην
Plural συναπεστησάμεθα συναπεστήσασθε συναπεστήσαντο
SubjunctiveSingular συναποστήσωμαι συναποστήσῃ συναποστήσηται
Dual συναποστήσησθον συναποστήσησθον
Plural συναποστησώμεθα συναποστήσησθε συναποστήσωνται
OptativeSingular συναποστησίμην συναποστήσιο συναποστήσιτο
Dual συναποστήσισθον συναποστησίσθην
Plural συναποστησίμεθα συναποστήσισθε συναποστήσιντο
ImperativeSingular συναποστήσαι συναποστησάσθω
Dual συναποστήσασθον συναποστησάσθων
Plural συναποστήσασθε συναποστησάσθων
Infinitive συναποστήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναποστησαμενος συναποστησαμενου συναποστησαμενη συναποστησαμενης συναποστησαμενον συναποστησαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τὸ μὲν πρῶτον τὴν χώραν ἐλεηλάτουν τῶν μὴ βουλομένων συναφίστασθαι Μήδων, μετὰ δὲ ταῦτα πυθόμενοι καταπεφρονηκότωσ στρατοπεδεύειν τόν τε Ἱππόστρατον καὶ τὸν Ὀροντοβάτην ἐπέθεντο νυκτὸσ τῇ παρεμβολῇ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 47 2:1)

Synonyms

  1. to draw into revolt together

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION