Sense

1. to draw a boundary through, divide by limits, separate
2. to distinguish, determine, define
3. to determine, declare, to determine, to be
4. to draw distinction, lay down definitions
5. to remove across the frontier, to banish, to carry abroad

Examples

• Ἀσιεδὼθ καὶ αἱ κῶμαι αὐτῆσ καὶ αἱ ἐπαύλεισ αὐτῆσ. Γάζα καὶ αἱ κῶμαι αὐτῆσ καὶ αἱ ἐπαύλεισ αὐτῆσ ἕωσ τοῦ χειμάρρου Αἰγύπτου. καὶ ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη διορίζει. (Septuagint, Liber Iosue 15:47)
• καὶ τὰ πρὸσ ἀνατολὰσ ἀναμέσον τῆσ Αὐρανίτιδοσ καὶ ἀναμέσον Δαμασκοῦ καὶ ἀναμέσον τῆσ Γαλααδίτιδοσ καὶ ἀναμέσον τῆσ γῆσ τοῦ Ἰσραήλ, ὁ Ἰορδάνησ διορίζει ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν πρὸσ ἀνατολὰσ Φοινικῶνοσ. ταῦτα τὰ πρὸσ ἀνατολάσ. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 47:18)
• ἐνθένδε ἐσ Ἀχαιοῦντα στάδιοι ἑξήκοντα, ὅσπερ ποταμὸσ διορίζει Ζιλχοὺσ καὶ Σανίγασ. (Arrian, Periplus Ponti Euxini, chapter 18 5:1)
• τὸ δ’ Ἑλληνικὸν καὶ βαρβαρικὸν μὴ χλαμύδι μηδὲ πέλτῃ μηδ’ ἀκινάκῃ μηδὲ κάνδυι διορίζειν, ἀλλὰ τὸ μὲν Ἑλληνικὸν ἀρετῇ τὸ δὲ βαρβαρικὸν κακίᾳ τεκμαίρεσθαι· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 6 7:1)
• μηδ’ ἀκινάκῃ μηδὲ κάνδυι διορίζειν, ἀλλὰ τὸ μὲν Ἑλληνικὸν ἀρετῇ τὸ δὲ βαρβαρικὸν κακίᾳ τεκμαίρεσθαι· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 6 2:4)

Similar forms

• διόρθωσιν (39)
• διορίσαι (36)
• διορίζειν (23)
• διορίζει (19)
• διοριστέον (16)
• διορίζεται (16)
• διορθῶσαι (15)
• διορθώσει (13)
• διόρθωσις (12)
• διορισμὸν (11)
• διορθοῦν (11)
• διορίζων (11)
• διορύξας (10)
• διορᾶν (9)
• διορύξαι (8)
• διορίζον (7)
• διορίζομαι (7)
• διορίσας (5)
• διορισμός (5)
• διορισμῷ (4)
• διορίσωμεν (4)
• διορᾷ (4)
• διόρισον (4)
• διορίζουσι (4)
• διόρισαι (4)
• διορισμόν (4)
• διορθώσας (4)
• διορίζουσα (3)
• διόρθωμα (3)
• διορύττων (3)
• διορίζοντα (3)
• διορισμὸς (2)
• διορθώσῃ (2)
• διορθῶν (2)
• διορύξει (2)
• διορίζοντι (2)
• διορίζομεν (2)
• διορίζηται (2)
• διορῶντες (2)
• διορίσατε (1)
• διορισθῶσι (1)
• διορίζῃς (1)
• διορθωτὴν (1)
• διόρυξας (1)
• διορυχὴ (1)
• διόρισόν (1)
• διορθοῖ (1)
• διορθῶσαί (1)
• διόρθωσισ‧ (1)
• διορῦξαι (1)
• Διορύκτου (1)
• διοριεῖ (1)
• διορίσειεν (1)
• διορίζοι (1)
• διορίζωμεν (1)
• διόρθωσιν‧ (1)
• διορθωτὴς (1)
• διορισθένθ (1)
• διορίζῃ (1)
• διορθοῦν‧ (1)
• διορθωτὰς (1)
• διοριεῖται (1)
• διορισμοῖς (1)
• διορθεύων (1)
• δι[ο]ρῦξαι (1)
• Διόρυκτον (1)
• διόργυιος (1)
• διορίσειε (1)
• διορισμοῦ (1)
• διόρθωμά (1)
• διορθωτής (1)
• διορύξασι (1)
• διορισθὲν (1)
• διορθωταὶ (1)
• διορύσσων (1)
• διοριεῖς (1)
• διόρισιν (1)
• Διορισμῶν (1)
• διοριῶ (1)
• διορθωθῇ (1)
• διόρθωσίν (1)
• διορθωτοῦ (1)
• διόρυξον (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.