Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 21

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 21)

τῶν δ’ ἱερέων περὶ τῆσ Ὀσίριδοσ τελευτῆσ ἐξ ἀρχαίων ἐν ἀπορρήτοισ παρειληφότων, τῷ χρόνῳ ποτὲ συνέβη διά τινων εἰσ τοὺσ πολλοὺσ ἐξενεχθῆναι τὸ σιωπώμενον. φασὶ γὰρ νομίμωσ βασιλεύοντα τῆσ Αἰγύπτου τὸν Ὄσιριν ὑπὸ Τυφῶνοσ ἀναιρεθῆναι τἀδελφοῦ, βιαίου καὶ ἀσεβοῦσ ὄντοσ·

ὃν διελόντα τὸ σῶμα τοῦ φονευθέντοσ εἰσ ἓξ καὶ εἴκοσι μέρη δοῦναι τῶν συνεπιθεμένων ἑκάστῳ μερίδα, βουλόμενον πάντασ μετασχεῖν τοῦ μύσουσ, καὶ διὰ τούτου νομίζοντα συναγωνιστὰσ ἕξειν καὶ φύλακασ τῆσ βασιλείασ βεβαίουσ. τὴν δὲ Ἶσιν ἀδελφὴν οὖσαν Ὀσίριδοσ καὶ γυναῖκα μετελθεῖν τὸν φόνον, συναγωνιζομένου τοῦ παιδὸσ αὐτῆσ Ὥρου·

ἀνελοῦσαν δὲ τὸν τυφῶνα καὶ τοὺσ συμπράξαντασ βασιλεῦσαι τῆσ Αἰγύπτου. γενέσθαι δὲ τὴν μάχην παρὰ τὸν ποταμὸν πλησίον τῆσ νῦν Ἀνταίου κώμησ καλουμένησ, ἣν κεῖσθαι μὲν λέγουσιν ἐν τῷ κατὰ τὴν Ἀραβίαν μέρει, τὴν προσηγορίαν δ’ ἔχειν ἀπὸ τοῦ κολασθέντοσ ὑφ’ Ἡρακλέουσ Ἀνταίου, τοῦ κατὰ τὴν Ὀσίριδοσ ἡλικίαν γενομένου.

τὴν δ’ οὖν Ἶσιν πάντα τὰ μέρη τοῦ σώματοσ πλὴν τῶν αἰδοίων ἀνευρεῖν·

βουλομένην δὲ τὴν τἀνδρὸσ ταφὴν ἄδηλον ποιῆσαι καὶ τιμωμένην παρὰ πᾶσι τοῖσ τὴν Αἴγυπτον κατοικοῦσι, συντελέσαι τὸ δόξαν τοιῷδέ τινι τρόπῳ. ἑκάστῳ τῶν μερῶν περιπλάσαι λέγουσιν αὐτὴν τύπον ἀνθρωποειδῆ, παραπλήσιον Ὀσίριδι τὸ μέγεθοσ, ἐξ ἀρωμάτων καὶ κηροῦ· εἰσκαλεσαμένην δὲ κατὰ γένη τῶν ἱερέων ἐξορκίσαι πάντασ μηδενὶ δηλώσειν τὴν δοθησομένην αὐτοῖσ πίστιν, κατ’ ἰδίαν δ’ ἑκάστοισ εἰπεῖν ὅτι μόνοισ ἐκείνοισ παρατίθεται τὴν τοῦ σώματοσ ταφήν, καὶ τῶν εὐεργεσιῶν ὑπομνήσασαν παρακαλέσαι θάψαντασ ἐν τοῖσ ἰδίοισ τόποισ τὸ σῶμα τιμᾶν ὡσ θεὸν τὸν Ὄσιριν, καθιερῶσαι δὲ καὶ τῶν γινομένων παρ’ αὐτοῖσ ζῴων ἓν ὁποῖον ἂν βουληθῶσι, καὶ τοῦτ’ ἐν μὲν τῷ ζῆν τιμᾶν, καθάπερ καὶ πρότερον τὸν Ὄσιριν, μετὰ δὲ τὴν τελευτὴν τῆσ ὁμοίασ ἐκείνῳ κηδείασ ἀξιοῦν.

βουλομένην δὲ τὴν Ἶσιν καὶ τῷ λυσιτελεῖ προτρέψασθαι τοὺσ ἱερεῖσ ἐπὶ τὰσ προειρημένασ τιμάσ, τὸ τρίτον μέροσ τῆσ χώρασ αὐτοῖσ δοῦναι πρὸσ τὰσ τῶν θεῶν θεραπείασ τε καὶ λειτουργίασ.

τοὺσ δ’ ἱερεῖσ λέγεται, μνημονεύοντασ τῶν Ὀσίριδοσ εὐεργεσιῶν καὶ τῇ παρακαλούσῃ βουλομένουσ χαρίζεσθαι, πρὸσ δὲ τούτοισ τῷ λυσιτελεῖ προκληθέντασ, πάντα πρᾶξαι κατὰ τὴν Ἴσιδοσ ὑποθήκην.

διὸ καὶ μέχρι τοῦ νῦν ἑκάστουσ τῶν ἱερέων ὑπολαμβάνειν παρ’ ἑαυτοῖσ τεθάφθαι τὸν Ὄσιριν, καὶ τά τε ἐξ ἀρχῆσ καθιερωθέντα ζῷα τιμᾶν, καὶ τελευτησάντων αὐτῶν ἐν ταῖσ ταφαῖσ ἀνανεοῦσθαι τὸ τοῦ Ὀσίριδοσ πένθοσ.

τοὺσ δὲ ταύρουσ τοὺσ ἱερούσ, τόν τε ὀνομαζόμενον Ἆπιν καὶ τὸν Μνεῦιν, Ὀσίριδι καθιερωθῆναι, καὶ τούτουσ σέβεσθαι καθάπερ θεοὺσ κοινῇ καταδειχθῆναι πᾶσιν Αἰγυπτίοισ·

ταῦτα γὰρ τὰ ζῷα τοῖσ εὑροῦσι τὸν τοῦ σίτου καρπὸν συνεργῆσαι μάλιστα πρόσ τε τὸν σπόρον καὶ τὰσ κοινὰσ ἁπάντων ἐκ τῆσ γεωργίασ ὠφελείασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION