Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 12

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 12)

τούτων δ’ ἕκαστον θεὸν νομίσαι καὶ προσηγορίαν ἰδίαν ἑκάστῳ θεῖναι κατὰ τὸ οἰκεῖον τοὺσ πρώτουσ διαλέκτῳ χρησαμένουσ διηρθρωμένῃ τῶν κατ’ Αἴγυπτον ἀνθρώπων. τὸ μὲν οὖν πνεῦμα Δία προσαγορεῦσαι μεθερμηνευομένησ τῆσ λέξεωσ, ὃν αἴτιον ὄντα τοῦ ψυχικοῦ τοῖσ ζῴοισ ἐνόμισαν ὑπάρχειν πάντων οἱονεί τινα πατέρα.

συμφωνεῖν δὲ τούτοισ φασὶ καὶ τὸν ἐπιφανέστατον τῶν παρ’ Ἕλλησι ποιητῶν ἐπὶ τοῦ θεοῦ τούτου λέγοντα πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε. τὸ δὲ πῦρ μεθερμηνευόμενον Ἥφαιστον ὀνομάσαι, νομίσαντασ μέγαν εἶναι θεὸν καὶ πολλὰ συμβάλλεσθαι πᾶσιν εἰσ γένεσίν τε καὶ τελείαν αὔξησιν.

τὴν δὲ γῆν ὥσπερ ἀγγεῖόν τι τῶν φυομένων ὑπολαμβάνοντασ μητέρα προσαγορεῦσαι·

καὶ τοὺσ Ἕλληνασ δὲ ταύτην παραπλησίωσ Δήμητραν καλεῖν, βραχὺ μετατεθείσησ διὰ τὸν χρόνον τῆσ λέξεωσ· τὸ γὰρ παλαιὸν ὀνομάζεσθαι γῆν μητέρα, καθάπερ καὶ τὸν Ὀρφέα προσμαρτυρεῖν λέγοντα γῆ μήτηρ πάντων, Δημήτηρ πλουτοδότειρα. τὸ δ’ ὑγρὸν ὀνομάσαι λέγουσι τοὺσ παλαιοὺσ Ὠκεάνην, ὃ μεθερμηνευόμενον μὲν εἶναι τροφὴν μητέρα, παρ’ ἐνίοισ δὲ τῶν Ἑλλήνων Ὠκεανὸν ὑπάρχειν ὑπειλῆφθαι, περὶ οὗ καὶ τὸν ποιητὴν λέγειν ὠκεανόν τε θεῶν γένεσιν καὶ μητέρα Τηθύν.

οἱ γὰρ Αἰγύπτιοι νομίζουσιν Ὠκεανὸν εἶναι τὸν παρ’ αὐτοῖσ ποταμὸν Νεῖλον, πρὸσ ᾧ καὶ τὰσ τῶν θεῶν γενέσεισ ὑπάρξαι·

τῆσ γὰρ πάσησ οἰκουμένησ κατὰ μόνην τὴν Αἴγυπτον εἶναι πόλεισ πολλὰσ ὑπὸ τῶν ἀρχαίων θεῶν ἐκτισμένασ, οἱο͂ν Διόσ, Ἡλίου, Ἑρμοῦ, Ἀπόλλωνοσ, Πανόσ, Εἰλειθυίασ, ἄλλων πλειόνων. τὸν δ’ ἀέρα προσαγορεῦσαί φασιν Ἀθηνᾶν μεθερμηνευομένησ τῆσ λέξεωσ, καὶ Διὸσ θυγατέρα νομίσαι ταύτην, καὶ παρθένον ὑποστήσασθαι διά τε τὸ ἄφθορον εἶναι φύσει τὸν ἀέρα καὶ τὸν ἀκρότατον ἐπέχειν τόπον τοῦ σύμπαντοσ κόσμου·

διόπερ ἐκ τῆσ κορυφῆσ τοῦ Διὸσ μυθολογηθῆναι ταύτην γενέσθαι. ὠνομάσθαι δὲ αὐτὴν Τριτογένειαν ἀπὸ τοῦ τρὶσ μεταβάλλειν αὐτῆσ τὴν φύσιν κατ’ ἐνιαυτόν, ἐάροσ καὶ θέρουσ καὶ χειμῶνοσ.

λέγεσθαι δ’ αὐτὴν καὶ Γλαυκῶπιν, οὐχ ὥσπερ ἔνιοι τῶν Ἑλλήνων ὑπέλαβον, ἀπὸ τοῦ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἔχειν γλαυκούσ· τοῦτο μὲν γὰρ εὐήθεσ ὑπάρχειν· ἀλλ’ ἀπὸ τοῦ τὸν ἀέρα τὴν πρόσοψιν ἔχειν ἔγγλαυκον. φασὶ δὲ τοὺσ πέντε θεοὺσ τοὺσ προειρημένουσ πᾶσαν τὴν οἰκουμένην ἐπιπορεύεσθαι, φανταζομένουσ τοῖσ ἀνθρώποισ ἐν ἱερῶν ζῴων μορφαῖσ, ἔστι δ’ ὅτε εἰσ ἀνθρώπων ἰδέασ ἤ τινων ἄλλων μεταβάλλοντασ·

καὶ τοῦτο μὴ μυθῶδεσ ὑπάρχειν, ἀλλὰ δυνατόν, εἴπερ οὗτοι πρὸσ ἀλήθειάν εἰσιν οἱ πάντα γεννῶντεσ. καὶ τὸν ποιητὴν δὲ εἰσ Αἴγυπτον παραβαλόντα καὶ μετασχόντα παρὰ τῶν ἱερέων τῶν τοιούτων λόγων θεῖναί που κατὰ τὴν ποίησιν τὸ προειρημένον ὡσ γινόμενον, καί τε θεοὶ ξείνοισιν ἐοικότεσ ἀλλοδαποῖσι παντοῖοι τελέθοντεσ ἐπιστρωφῶσι πόληασ, ἀνθρώπων ὕβριν τε καὶ εὐνομίην ἐσορῶντεσ. περὶ μὲν οὖν τῶν ἐν οὐρανῷ θεῶν καὶ γένεσιν ἀίδιον ἐσχηκότων τοσαῦτα λέγουσιν Αἰγύπτιοι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION