Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 35

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 35)

θηρία δ’ ὁ Νεῖλοσ τρέφει πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα ταῖσ ἰδέαισ ἐξηλλαγμένα, δύο δὲ διάφορα, τόν τε κροκόδειλον καὶ τὸν καλούμενον ἵππον. τούτων δ’ ὁ μὲν κροκόδειλοσ ἐξ ἐλαχίστου γίνεται μέγιστοσ, ὡσ ἂν ᾠὰ μὲν τοῦ ζῴου τούτου τίκτοντοσ τοῖσ χηνείοισ παραπλήσια, τοῦ δὲ γεννηθέντοσ αὐξομένου μέχρι πηχῶν ἑκκαίδεκα.

καὶ μακρόβιον μέν ἐστιν ὡσ κατ’ ἄνθρωπον, γλῶτταν δὲ οὐκ ἔχει.

τὸ δὲ σῶμα θαυμαστῶσ ὑπὸ τῆσ φύσεωσ ὠχύρωται· τὸ μὲν γὰρ δέρμα αὐτοῦ πᾶν φολιδωτόν ἐστι καὶ τῇ σκληρότητι διάφορον, ὀδόντεσ δ’ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν ὑπάρχουσι πολλοί, δύο δὲ οἱ χαυλιόδοντεσ πολὺ τῷ μεγέθει τῶν ἄλλων διαλλάττοντεσ. σαρκοφαγεῖ δ’ οὐ μόνον ἀνθρώπουσ, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐπὶ τῆσ γῆσ ζῴων τὰ προσπελάζοντα τῷ ποταμῷ.

καὶ τὰ μὲν δήγματα ποιεῖ ἁδρὰ καὶ χαλεπά, τοῖσ δ’ ὄνυξι δεινῶσ σπαράττει, καὶ τὸ διαιρεθὲν τῆσ σαρκὸσ παντελῶσ ἀπεργάζεται δυσίατον. ἐθηρεύετο δὲ ταῦτα τὰ ζῷα τὸ μὲν παλαιὸν ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων ἀγκίστροισ ἔχουσιν ἐπιδεδελεασμένασ ὑείασ σάρκασ, ὕστερον δὲ ποτὲ μὲν δικτύοισ παχέσιν ὡσπερεί τινεσ ἰχθῦσ, ποτὲ δ’ ἐμβολίοισ σιδηροῖσ ἐκ τῶν ἀκάτων τυπτόμενα συνεχῶσ εἰσ τὴν κεφαλήν.

πλῆθοσ δ’ αὐτῶν ἀμύθητόν ἐστι κατά τε τὸν ποταμὸν καὶ τὰσ παρακειμένασ λίμνασ, ὡσ ἂν πολυγόνων τε ὄντων καὶ σπανίωσ ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων ἀναιρουμένων·

τῶν μὲν γὰρ ἐγχωρίων τοῖσ πλείστοισ νόμιμόν ἐστιν ὡσ θεὸν σέβεσθαι τὸν κροκόδειλον, τοῖσ δ’ ἀλλοφύλοισ ἀλυσιτελήσ ἐστιν ἡ θήρα παντελῶσ, οὐκ οὔσησ ἐδωδίμου τῆσ σαρκόσ. ἀλλ’ ὅμωσ τοῦ πλήθουσ τούτου φυομένου κατὰ τῶν ἀνθρώπων ἡ φύσισ κατεσκεύασε μέγα βοήθημα· ὁ γὰρ καλούμενοσ ἰχνεύμων, παραπλήσιοσ ὢν μικρῷ κυνί, περιέρχεται τὰ τῶν κροκοδείλων ᾠὰ συντρίβων, τίκτοντοσ τοῦ ζῴου παρὰ τὸν ποταμόν, καὶ τὸ θαυμασιώτατον, οὔτε κατεσθίων οὔτε ὠφελούμενοσ οὐδὲν διατελεῖ φυσικήν τινα χρείαν καὶ κατηναγκασμένην ἐνεργῶν εἰσ ἀνθρώπων εὐεργεσίαν.

ὁ δὲ καλούμενοσ ἵπποσ τῷ μεγέθει μέν ἐστιν οὐκ ἐλάττων πηχῶν πέντε, τετράπουσ δ’ ὢν καὶ δίχηλοσ παραπλησίωσ τοῖσ βουσὶ τοὺσ χαυλιόδοντασ ἔχει μείζουσ τῶν ἀγρίων ὑῶν, τρεῖσ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν, ὦτα δὲ καὶ κέρκον καὶ φωνὴν ἵππῳ παρεμφερῆ, τὸ δ’ ὅλον κύτοσ τοῦ σώματοσ οὐκ ἀνόμοιον ἐλέφαντι, καὶ δέρμα πάντων σχεδὸν τῶν θηρίων ἰσχυρότατον.

ποτάμιον γὰρ ὑπάρχον καὶ χερσαῖον τὰσ μὲν ἡμέρασ ἐν τοῖσ ὕδασι ποιεῖ γυμναζόμενον κατὰ βάθουσ, τὰσ δὲ νύκτασ ἐπὶ τῆσ χώρασ κατανέμεται τόν τε σῖτον καὶ τὸν χόρτον, ὥστε εἰ πολύτεκνον ἦν τοῦτο τὸ ζῷον καὶ κατ’ ἐνιαυτὸν ἔτικτεν, ἐλυμαίνετ’ ἂν ὁλοσχερῶσ τὰσ γεωργίασ τὰσ κατ’ Αἴγυπτον.

ἁλίσκεται δὲ καὶ τοῦτο πολυχειρίᾳ τῶν τυπτόντων τοῖσ σιδηροῖσ ἐμβολίοισ·

ὅπου γὰρ ἂν φανῇ, συνάγουσιν ἐπ’ αὐτὸ πλοῖα, καὶ περιστάντεσ κατατραυματίζουσιν ὥσπερ τισὶ κοπεῦσιν ἐπὶ σιδηροῖσ ἀγκίστροισ, εἶθ’ ἑνὶ τῶν ἐμπαγέντων ἐνάπτοντεσ ἀρχὰσ στυππίνασ ἀφιᾶσι, μέχρι ἂν ὅτου παραλυθῇ γενόμενον ἔξαιμον. τὴν μὲν οὖν σάρκα σκληρὰν ἔχει καὶ δύσπεπτον, τῶν δ’ ἔντοσθεν οὐδὲν ἐδώδιμον, οὔτε σπλάγχνον οὔτ’ ἐγκοίλιον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION