Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 23

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 23)

εἶναι δὲ ἔτη φασὶν ἀπὸ Ὀσίριδοσ καὶ Ἴσιδοσ ἑώσ τῆσ Ἀλεξάνδρου βασιλείασ τοῦ κτίσαντοσ ἐν Αἰγύπτῳ τὴν ἐπώνυμον αὐτοῦ πόλιν πλείω τῶν μυρίων, ὡσ δ’ ἔνιοι γράφουσι, βραχὺ λείποντα τῶν δισμυρίων καὶ τρισχιλίων. τοὺσ δὲ λέγοντασ ἐν Θήβαισ τῆσ Βοιωτίασ γεγονέναι τὸν θεὸν ἐκ Σεμέλησ καὶ Διόσ φασι σχεδιάζειν.

Ὀρφέα γὰρ εἰσ Αἴγυπτον παραβαλόντα καὶ μετασχόντα τῆσ τελετῆσ καὶ τῶν Διονυσιακῶν μυστηρίων μεταλαβεῖν, τοῖσ δὲ Καδμείοισ φίλον ὄντα καὶ τιμώμενον ὑπ’ αὐτῶν μεταθεῖναι τοῦ θεοῦ τὴν γένεσιν ἐκείνοισ χαριζόμενον· τοὺσ δ’ ὄχλουσ τὰ μὲν διὰ τὴν ἄγνοιαν, τὰ δὲ διὰ τὸ βούλεσθαι τὸν θεὸν Ἕλληνα νομίζεσθαι, προσδέξασθαι προσηνῶσ τὰσ τελετὰσ καὶ τὰ μυστήρια. ἀφορμὰσ δ’ ἔχειν τὸν Ὀρφέα πρὸσ τὴν μετάθεσιν τῆσ τοῦ θεοῦ γενέσεώσ τε καὶ τελετῆσ τοιαύτασ.

Κάδμον ἐκ Θηβῶν ὄντα τῶν Αἰγυπτίων γεννῆσαι σὺν ἄλλοισ τέκνοισ καὶ Σεμέλην, ταύτην δὲ ὑφ’ ὅτου δήποτε φθαρεῖσαν ἔγκυον γενέσθαι, καὶ τεκεῖν ἑπτὰ μηνῶν διελθόντων βρέφοσ τὴν ὄψιν οἱο͂́νπερ οἱ κατ’ Αἴγυπτον τὸν Ὄσιριν γεγονέναι νομίζουσι·

ζωογονεῖσθαι δ’ οὐκ εἰωθέναι τὸ τοιοῦτον, εἴτε τῶν θεῶν μὴ βουλομένων εἴτε τῆσ φύσεωσ μὴ συγχωρούσησ. καὶ χρησμὸν ἔχοντα διατηρεῖν τὰ τῶν πατέρων νόμιμα, χρυσῶσαί τε τὸ βρέφοσ καὶ τὰσ καθηκούσασ αὐτῷ ποιήσασθαι θυσίασ, ὡσ ἐπιφανείασ τινὸσ κατ’ ἀνθρώπουσ Ὀσίριδοσ γεγενημένησ.

ἀνάψαι δὲ καὶ τὴν γένεσιν εἰσ Δία, σεμνύνοντα τὸν Ὄσιριν καὶ τῆσ φθαρείσησ τὴν διαβολὴν ἀφαιρούμενον·

διὸ καὶ παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν ἐκδοθῆναι λόγον ὡσ ἡ Κάδμου Σεμέλη τέτοκεν ἐκ Διὸσ Ὄσιριν. ἐν δὲ τοῖσ ὕστερον χρόνοισ Ὀρφέα, μεγάλην ἔχοντα δόξαν παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν ἐπὶ μελῳδίᾳ καὶ τελεταῖσ καὶ θεολογίαισ, ἐπιξενωθῆναι τοῖσ Καδμείοισ καὶ διαφερόντωσ ἐν ταῖσ Θήβαισ τιμηθῆναι. μετεσχηκότα δὲ τῶν παρ’ Αἰγυπτίοισ θεολογουμένων μετενεγκεῖν τὴν Ὀσίριδοσ τοῦ παλαιοῦ γένεσιν ἐπὶ τοὺσ νεωτέρουσ χρόνουσ, χαριζόμενον δὲ τοῖσ Καδμείοισ ἐνστήσασθαι καινὴν τελετήν, καθ’ ἣν παραδοῦναι τοῖσ μυουμένοισ ἐκ Σεμέλησ καὶ Διὸσ γεγεννῆσθαι τὸν Διόνυσον.

τοὺσ δ’ ἀνθρώπουσ τὰ μὲν διὰ τὴν ἄγνοιαν ἐξαπατωμένουσ, τὰ δὲ διὰ τὴν Ὀρφέωσ ἀξιοπιστίαν καὶ δόξαν ἐν τοῖσ τοιούτοισ προσέχοντασ, τὸ δὲ μέγιστον ἡδέωσ προσδεχομένουσ τὸν θεὸν Ἕλληνα νομιζόμενον, καθάπερ προείρηται, χρήσασθαι ταῖσ τελεταῖσ. ἔπειτα παραλαβόντων τῶν μυθογράφων καὶ ποιητῶν τὸ γένοσ, ἐμπεπλῆσθαι τὰ θέατρα, καὶ τοῖσ ἐπιγινομένοισ ἰσχυρὰν πίστιν καὶ ἀμετάθετον γενέσθαι.

καθόλου δέ φασι τοὺσ Ἕλληνασ ἐξιδιάζεσθαι τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ ἡρ́ωάσ τε καὶ θεούσ, ἔτι δ’ ἀποικίασ τὰσ παρ’ ἑαυτῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION