Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 97

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 97)

πολλὰ δὲ καὶ τῶν ἄλλων τῶν μεμυθοποιημένων διαμένειν παρ’ Αἰγυπτίοισ, διατηρουμένησ ἔτι τῆσ προσηγορίασ καὶ τῆσ ἐν τῷ πράττειν ἐνεργείασ. ἐν μὲν γὰρ Ἀκανθῶν πόλει, πέραν τοῦ Νείλου κατὰ τὴν Λιβύην ἀπὸ σταδίων ἑκατὸν καὶ εἴκοσι τῆσ Μέμφεωσ, πίθον εἶναι τετρημένον, εἰσ ὃν τῶν ἱερέων ἑξήκοντα καὶ τριακοσίουσ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ὕδωρ φέρειν εἰσ αὐτὸν ἐκ τοῦ Νείλου·

τὴν δὲ περὶ τὸν Ὄκνον μυθοποιίαν δείκνυσθαι πλησίον κατά τινα πανήγυριν συντελουμένην, πλέκοντοσ μὲν ἑνὸσ ἀνδρὸσ ἀρχὴν σχοινίου μακράν, πολλῶν δ’ ἐκ τῶν ὀπίσω λυόντων τὸ πλεκόμενον.

Μελάμποδα δέ φασι μετενεγκεῖν ἐξ Αἰγύπτου τὰ Διονύσῳ νομιζόμενα τελεῖσθαι παρὰ τοῖσ Ἕλλησι καὶ τὰ περὶ Κρόνου μυθολογούμενα καὶ τὰ περὶ τῆσ Τιτανομαχίασ καὶ τὸ σύνολον τὴν περὶ τὰ πάθη τῶν θεῶν ἱστορίαν.

τὸν δὲ Δαίδαλον λέγουσιν ἀπομιμήσασθαι τὴν τοῦ λαβυρίνθου πλοκὴν τοῦ διαμένοντοσ μὲν μέχρι τοῦ νῦν καιροῦ, οἰκοδομηθέντοσ δέ, ὡσ μέν τινέσ φασιν, ὑπὸ Μένδητοσ, ὡσ δ’ ἔνιοι λέγουσιν, ὑπὸ Μάρρου τοῦ βασιλέωσ, πολλοῖσ ἔτεσι πρότερον τῆσ Μίνω βασιλείασ.

τόν τε ῥυθμὸν τῶν ἀρχαίων κατ’ Αἴγυπτον ἀνδριάντων τὸν αὐτὸν εἶναι τοῖσ ὑπὸ Δαιδάλου κατασκευασθεῖσι παρὰ τοῖσ Ἕλλησι.

τὸ δὲ κάλλιστον πρόπυλον ἐν Μέμφει τοῦ Ἡφαιστείου Δαίδαλον ἀρχιτεκτονῆσαι, καὶ θαυμασθέντα τυχεῖν εἰκόνοσ ξυλίνησ κατὰ τὸ προειρημένον ἱερὸν ταῖσ ἰδίαισ χερσὶ δεδημιουργημένησ, πέρασ δὲ διὰ τὴν εὐφυϊάν ἀξιωθέντα μεγάλησ δόξησ καὶ πολλὰ προσεξευρόντα τυχεῖν ἰσοθέων τιμῶν· κατὰ γὰρ μίαν τῶν πρὸσ τῇ Μέμφει νήσων ἔτι καὶ νῦν ἱερὸν εἶναι Δαιδάλου τιμώμενον ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων. τῆσ δ’ Ὁμήρου παρουσίασ ἄλλα τε σημεῖα φέρουσι καὶ μάλιστα τὴν τῆσ Ἑλένησ γενομένην παρὰ Μενελάῳ Τηλεμάχου φαρμακείαν καὶ λήθην τῶν συμβεβηκότων κακῶν.

τὸ γὰρ νηπενθὲσ φάρμακον, ὃ λαβεῖν φησιν ὁ ποιητὴσ τὴν Ἑλένην ἐκ τῶν Αἰγυπτίων Θηβῶν παρὰ Πολυδάμνησ τῆσ Θῶνοσ γυναικόσ, ἀκριβῶσ ἐξητακὼσ φαίνεται· ἔτι γὰρ καὶ νῦν τὰσ ἐν ταύτῃ γυναῖκασ τῇ προειρημένῃ δυνάμει χρῆσθαι λέγουσι, καὶ παρὰ μόναισ ταῖσ Διοσπολίτισιν ἐκ παλαιῶν χρόνων ὀργῆσ καὶ λύπησ φάρμακον εὑρῆσθαί φασι· τὰσ δὲ Θήβασ καὶ Διὸσ πόλιν τὴν αὐτὴν ὑπάρχειν. τήν τε Ἀφροδίτην ὀνομάζεσθαι παρὰ τοῖσ ἐγχωρίοισ χρυσῆν ἐκ παλαιᾶσ παραδόσεωσ, καὶ πεδίον εἶναι καλούμενον χρυσῆσ Ἀφροδίτησ περὶ τὴν ὀνομαζομένην Μώμεμφιν.

τά τε περὶ τὸν Δία καὶ τὴν Ἥραν μυθολογούμενα περὶ τῆσ συνουσίασ καὶ τὴν εἰσ Αἰθιοπίαν ἐκδημίαν ἐκεῖθεν αὐτὸν μετενεγκεῖν·

κατ’ ἐνιαυτὸν γὰρ παρὰ τοῖσ Αἰγυπτίοισ τὸν νεὼν τοῦ Διὸσ περαιοῦσθαι τὸν ποταμὸν εἰσ τὴν Λιβύην, καὶ μεθ’ ἡμέρασ τινὰσ πάλιν ἐπιστρέφειν, ὡσ ἐξ Αἰθιοπίασ τοῦ θεοῦ παρόντοσ· τήν τε συνουσίαν τῶν θεῶν τούτων, ἐν ταῖσ πανηγύρεσι τῶν ναῶν ἀνακομιζομένων ἀμφοτέρων εἰσ ὄροσ ἄνθεσι παντοίοισ ὑπὸ τῶν ἱερέων κατεστρωμένον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION