Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 38

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 38)

ἐπειδὴ δὲ περὶ τῶν πηγῶν καὶ τῆσ ῥύσεωσ αὐτοῦ διεληλύθαμεν, πειρασόμεθα τὰσ αἰτίασ ἀποδιδόναι τῆσ πληρώσεωσ. Θαλῆσ μὲν οὖν, εἷσ τῶν ἑπτὰ σοφῶν ὀνομαζόμενοσ, φησὶ τοὺσ ἐτησίασ ἀντιπνέοντασ ταῖσ ἐκβολαῖσ τοῦ ποταμοῦ κωλύειν εἰσ θάλατταν προχεῖσθαι τὸ ῥεῦμα, καὶ διὰ τοῦτ’ αὐτὸν πληρούμενον ἐπικλύζειν ταπεινὴν οὖσαν καὶ πεδιάδα τὴν Αἴγυπτον.

τοῦ δὲ λόγου τούτου, καίπερ εἶναι δοκοῦντοσ πιθανοῦ, ῥᾴδιον ἐξελέγξαι τὸ ψεῦδοσ.

εἰ γὰρ ἦν ἀληθὲσ τὸ προειρημένον, οἱ ποταμοὶ πάντεσ ἂν οἱ τοῖσ ἐτησίαισ ἐναντίασ τὰσ ἐκβολὰσ ἔχοντεσ ἐποιοῦντο τὴν ὁμοίαν ἀνάβασιν· οὗ μηδαμοῦ τῆσ οἰκουμένησ συμβαίνοντοσ ζητητέον ἑτέραν αἰτίαν ἀληθινὴν τῆσ πληρώσεωσ. Ἀναξαγόρασ δ’ ὁ φυσικὸσ ἀπεφήνατο τῆσ ἀναβάσεωσ αἰτίαν εἶναι τὴν τηκομένην χιόνα κατὰ τὴν Αἰθιοπίαν, ᾧ καὶ ὁ ποιητὴσ Εὐριπίδησ μαθητὴσ ὢν ἠκολούθηκε·

λέγει γοῦν Νείλου λιπὼν κάλλιστον ἐκ γαίασ ὕδωρ, ὃσ ἐκ μελαμβρότοιο πληροῦται ῥοὰσ Αἰθιοπίδοσ γῆσ, ἡνίκ’ ἂν τακῇ χιών. καὶ ταύτην δὲ τὴν ἀπόφασιν οὐ πολλῆσ ἀντιρρήσεωσ δεῖσθαι συμβέβηκε, φανεροῦ πᾶσιν ὄντοσ ὅτι διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῶν καυμάτων ἀδύνατον χιόνα πίπτειν περὶ τὴν Αἰθιοπίαν·

καθόλου γὰρ περὶ τοὺσ τόπουσ τούτουσ οὔτε πάγοσ οὔτε ψῦχοσ οὔθ’ ὅλωσ χειμῶνοσ ἔμφασισ γίνεται, καὶ μάλιστα περὶ τὴν ἀνάβασιν τοῦ Νείλου.

εἰ δέ τισ καὶ συγχωρήσαι χιόνοσ εἶναι πλῆθοσ ἐν τοῖσ ὑπὲρ Αἰθιοπίαν τόποισ, ὅμωσ ἐλέγχεται τὸ ψεῦδοσ τῆσ ἀποφάσεωσ· πᾶσ γὰρ ποταμὸσ ἀπὸ χιόνοσ ῥέων ὁμολογουμένωσ αὔρασ ἀναδίδωσι ψυχρὰσ καὶ τὸν ἀέρα παχύνει·

περὶ δὲ τὸν Νεῖλον μόνον τῶν ποταμῶν οὔτε νέφουσ ὑποστάσεισ ὑπάρχουσιν οὔτ’ αὖραι ψυχραὶ γίνονται οὔθ’ ὁ ἀὴρ παχύνεται. Ἡρόδοτοσ δέ φησι τὸν Νεῖλον εἶναι μὲν φύσει τηλικοῦτον ἡλίκοσ γίνεται κατὰ τὴν πλήρωσιν, ἐν δὲ τῷ χειμῶνι τὸν ἥλιον κατὰ τὴν Λιβύην φερόμενον ἐπισπᾶσθαι πρὸσ ἑαυτὸν πολλὴν ὑγρασίαν ἐκ τοῦ Νείλου, καὶ διὰ τοῦτο περὶ τοὺσ καιροὺσ τούτουσ παρὰ φύσιν ἐλάττονα γίνεσθαι τὸν ποταμόν·

τοῦ δὲ θέρουσ ἐπιστάντοσ ἀποχωροῦντα τῇ φορᾷ τὸν ἥλιον πρὸσ τὰσ ἄρκτουσ ἀναξηραίνειν καὶ ταπεινοῦν τούσ τε περὶ τὴν Ἑλλάδα ποταμοὺσ καὶ τοὺσ κατὰ τὴν ἄλλην χώραν τὴν ὁμοίωσ ἐκείνῃ κειμένην.

οὐκέτ’ οὖν εἶναι παράδοξον τὸ γινόμενον περὶ τὸν Νεῖλον·

οὐ γὰρ ἐν τοῖσ καύμασιν αὔξεσθαι, κατὰ τὸν χειμῶνα δὲ ταπεινοῦσθαι διὰ τὴν προειρημένην αἰτίαν. ῥητέον οὖν καὶ πρὸσ τοῦτον ὅτι καθῆκον ἦν, ὥσπερ ἀπὸ τοῦ Νείλου τὴν ὑγρασίαν ὁ ἥλιοσ ἐφ’ ἑαυτὸν ἐπισπᾶται κατὰ τοὺσ τοῦ χειμῶνοσ καιρούσ, οὕτω καὶ ἀπὸ τῶν ἄλλων τῶν κατὰ τὴν Λιβύην ὄντων ποταμῶν ἀναλαμβάνειν τι τῶν ὑγρῶν καὶ ταπεινοῦν τὰ φερόμενα ῥεύματα.

ἐπεὶ δ’ οὐδαμοῦ τῆσ Λιβύησ οὐδὲν τοιοῦτον γινόμενον θεωρεῖται, περιφανῶσ ὁ συγγραφεὺσ σχεδιάζων εὑρίσκεται·

καὶ γὰρ οἱ περὶ τὴν Ἑλλάδα ποταμοὶ τὴν αὔξησιν ἐν τῷ χειμῶνι λαμβάνουσιν οὐ διὰ τὸ μακρότερον ἀφίστασθαι τὸν ἥλιον, ἀλλὰ διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν γινομένων ὄμβρων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION