Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 37

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 37)

μεγάλησ δ’ οὔσησ ἀπορίασ περὶ τῆσ τοῦ ποταμοῦ πληρώσεωσ, ἐπικεχειρήκασι πολλοὶ τῶν τε φιλοσόφων καὶ τῶν ἱστορικῶν ἀποδιδόναι τὰσ ταύτησ αἰτίασ, περὶ ὧν ἐν κεφαλαίοισ ἐροῦμεν, ἵνα μήτε μακρὰσ ποιώμεθα τὰσ παρεκβάσεισ μήτε ἄγραφον τὸ παρὰ πᾶσιν ἐπιζητούμενον ἀπολείπωμεν. ὅλωσ γὰρ ὑπὲρ τῆσ ἀναβάσεωσ τοῦ Νείλου καὶ τῶν πηγῶν, ἔτι δὲ τῆσ εἰσ θάλατταν ἐκβολῆσ καὶ τῶν ἄλλων ὧν ἔχει διαφορῶν παρὰ τοὺσ ἄλλουσ ποταμούσ, μέγιστοσ ὢν τῶν κατὰ τὴν οἰκουμένην, τινὲσ μὲν τῶν συγγραφέων ἁπλῶσ οὐκ ἐτόλμησαν οὐδὲν εἰπεῖν, καίπερ εἰωθότεσ μηκύνειν ἐνίοτε περὶ χειμάρρου τοῦ τυχόντοσ, τινὲσ δ’ ἐπιβαλόμενοι λέγειν περὶ τῶν ἐπιζητουμένων πολὺ τῆσ ἀληθείασ διήμαρτον.

οἱ μὲν γὰρ περὶ τὸν Ἑλλάνικον καὶ Κάδμον, ἔτι δ’ Ἑκαταῖον, καὶ πάντεσ οἱ τοιοῦτοι, παλαιοὶ παντάπασιν ὄντεσ, εἰσ τὰσ μυθώδεισ ἀποφάσεισ ἀπέκλιναν·

Ἡρόδοτοσ δὲ ὁ πολυπράγμων, εἰ καί τισ ἄλλοσ, γεγονὼσ καὶ πολλῆσ ἱστορίασ ἔμπειροσ ἐπικεχείρηκε μὲν περὶ τούτων ἀποδιδόναι λόγον, ἠκολουθηκὼσ δὲ ἀντιλεγομέναισ ὑπονοίαισ εὑρίσκεται·

Ξενοφῶν δὲ καὶ Θουκυδίδησ, ἐπαινούμενοι κατὰ τὴν ἀλήθειαν τῶν ἱστοριῶν, ἀπέσχοντο τελέωσ κατὰ τὴν γραφὴν τῶν τόπων τῶν κατ’ Αἴγυπτον· οἱ δὲ περὶ τὸν Ἔφορον καὶ Θεόπομπον μάλιστα πάντων εἰσ ταῦτ’ ἐπιταθέντεσ ἥκιστα τῆσ ἀληθείασ ἐπέτυχον. καὶ διεσφάλησαν οὗτοι πάντεσ οὐ διὰ τὴν ἀμέλειαν, ἀλλὰ διὰ τὴν τῆσ χώρασ ἰδιότητα. ἀπὸ γὰρ τῶν ἀρχαίων χρόνων ἄχρι Πτολεμαίου τοῦ Φιλαδέλφου προσαγορευθέντοσ οὐχ ὅπωσ τινὲσ τῶν Ἑλλήνων ὑπερέβαλον εἰσ Αἰθιοπίαν, ἀλλ’ οὐδὲ μέχρι τῶν ὁρ́ων τῆσ Αἰγύπτου προσανέβησαν·

οὕτωσ ἄξενα πάντα ἦν τὰ περὶ τοὺσ τόπουσ τούτουσ καὶ παντελῶσ ἐπικίνδυνα· τοῦ δὲ προειρημένου βασιλέωσ μεθ’ Ἑλληνικῆσ δυνάμεωσ εἰσ Αἰθιοπίαν πρώτου στρατεύσαντοσ ἐπεγνώσθη τὰ κατὰ τὴν χώραν ταύτην ἀκριβέστερον ἀπὸ τούτων τῶν χρόνων. τῆσ μὲν οὖν τῶν προτέρων συγγραφέων ἀγνοίασ τοιαύτασ τὰσ αἰτίασ συνέβη γενέσθαι·

τὰσ δὲ πηγὰσ τοῦ Νείλου, καὶ τὸν τόπον ἐξ οὗ λαμβάνει τὴν ἀρχὴν τοῦ ῥεύματοσ, ἑορακέναι μὲν μέχρι τῶνδε τῶν ἱστοριῶν γραφομένων οὐδεὶσ εἴρηκεν οὐδ’ ἀκοὴν ἀπεφήνατο παρὰ τῶν ἑορακέναι διαβεβαιουμένων. διὸ καὶ τοῦ πράγματοσ εἰσ ὑπόνοιαν καὶ καταστοχασμὸν πιθανὸν καταντῶντοσ, οἱ μὲν κατ’ Αἴγυπτον ἱερεῖσ ἀπὸ τοῦ περιρρέοντοσ τὴν οἰκουμένην ὠκεανοῦ φασιν αὐτὸν τὴν σύστασιν λαμβάνειν, ὑγιὲσ μὲν οὐδὲν λέγοντεσ, ἀπορίᾳ δὲ τὴν ἀπορίαν λύοντεσ καὶ λόγον φέροντεσ εἰσ πίστιν αὐτὸν πολλῆσ πίστεωσ προσδεόμενον·

τῶν δὲ Τρωγλοδυτῶν οἱ μεταναστάντεσ ἐκ τῶν ἄνω τόπων διὰ καῦμα, προσαγορευόμενοι δὲ Βόλγιοι, λέγουσιν ἐμφάσεισ τινὰσ εἶναι περὶ τοὺσ τόπουσ ἐκείνουσ, ἐξ ὧν ἄν τισ συλλογίσαιτο διότι πολλῶν πηγῶν εἰσ ἕνα τόπον ἀθροιζομένων συνίσταται τὸ ῥεῦμα τοῦ Νείλου·

διὸ καὶ πολυγονώτατον αὐτὸν ὑπάρχειν πάντων τῶν γνωριζομένων ποταμῶν. οἱ δὲ περιοικοῦντεσ τὴν νῆσον τὴν ὀνομαζομένην Μερόην, οἷσ καὶ μάλιστ’ ἄν τισ συγκατάθοιτο, τῆσ μὲν κατὰ τὸ πιθανὸν εὑρησιλογίασ πολὺ κεχωρισμένοισ, τῶν δὲ τόπων τῶν ζητουμένων ἔγγιστα κειμένοισ, τοσοῦτον ἀπέχουσι τοῦ λέγειν τι περὶ τούτων ἀκριβῶσ ὥστε καὶ τὸν ποταμὸν Ἀστάπουν προσηγορεύκασιν, ὅπερ ἐστὶ μεθερμηνευόμενον εἰσ τὴν Ἑλλήνων διάλεκτον ἐκ τοῦ σκότουσ ὕδωρ.

οὗτοι μὲν οὖν τῷ Νείλῳ τῆσ ἐν τοῖσ τόποισ ἀθεωρησίασ καὶ τῆσ ἰδίασ ἀγνοίασ οἰκείαν ἔταξαν προσηγορίαν·

ἡμῖν δ’ ἀληθέστατοσ εἶναι δοκεῖ λόγοσ ὁ πλεῖστον ἀπέχων τοῦ προσποιήματοσ. οὐκ ἀγνοῶ δὲ ὅτι τὴν πρὸσ τὴν ἑώ τοῦ ποταμοῦ τούτου καὶ τὴν πρὸσ ἑσπέραν Λιβύην ἀφορίζων Ἡρόδοτοσ ἀνατίθησι Λίβυσι τοῖσ ὀνομαζομένοισ Νασαμῶσι τὴν ἀκριβῆ θεωρίαν τοῦ ῥείθρου, καί φησιν ἔκ τινοσ λίμνησ λαμβάνοντα τὴν ἀρχὴν τὸν Νεῖλον φέρεσθαι διὰ χώρασ Αἰθιοπικῆσ ἀμυθήτου·

οὐ μὴν αὐτόθεν οὔτε τοῖσ εἰποῦσι Λίβυσιν, εἴπερ καὶ πρὸσ ἀλήθειαν εἰρήκασιν, οὔτε τῷ συγγραφεῖ προσεκτέον ἀναπόδεικτα λέγοντι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION