Ancient Greek-English Dictionary Language

παραλείπω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παραλείπω παραλείψω παρέλιπα παραλέλοιπα παραλέλειμμαι

Structure: παρα (Prefix) + λείπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I pass over, pass by
  2. I leave out, omit
  3. I neglect
  4. I cease

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παραλείπω παραλείπεις παραλείπει
Dual παραλείπετον παραλείπετον
Plural παραλείπομεν παραλείπετε παραλείπουσιν*
SubjunctiveSingular παραλείπω παραλείπῃς παραλείπῃ
Dual παραλείπητον παραλείπητον
Plural παραλείπωμεν παραλείπητε παραλείπωσιν*
OptativeSingular παραλείποιμι παραλείποις παραλείποι
Dual παραλείποιτον παραλειποίτην
Plural παραλείποιμεν παραλείποιτε παραλείποιεν
ImperativeSingular παραλείπε παραλειπέτω
Dual παραλείπετον παραλειπέτων
Plural παραλείπετε παραλειπόντων, παραλειπέτωσαν
Infinitive παραλείπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παραλειπων παραλειποντος παραλειπουσα παραλειπουσης παραλειπον παραλειποντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παραλείπομαι παραλείπει, παραλείπῃ παραλείπεται
Dual παραλείπεσθον παραλείπεσθον
Plural παραλειπόμεθα παραλείπεσθε παραλείπονται
SubjunctiveSingular παραλείπωμαι παραλείπῃ παραλείπηται
Dual παραλείπησθον παραλείπησθον
Plural παραλειπώμεθα παραλείπησθε παραλείπωνται
OptativeSingular παραλειποίμην παραλείποιο παραλείποιτο
Dual παραλείποισθον παραλειποίσθην
Plural παραλειποίμεθα παραλείποισθε παραλείποιντο
ImperativeSingular παραλείπου παραλειπέσθω
Dual παραλείπεσθον παραλειπέσθων
Plural παραλείπεσθε παραλειπέσθων, παραλειπέσθωσαν
Infinitive παραλείπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παραλειπομενος παραλειπομενου παραλειπομενη παραλειπομενης παραλειπομενον παραλειπομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παραλείψω παραλείψεις παραλείψει
Dual παραλείψετον παραλείψετον
Plural παραλείψομεν παραλείψετε παραλείψουσιν*
OptativeSingular παραλείψοιμι παραλείψοις παραλείψοι
Dual παραλείψοιτον παραλειψοίτην
Plural παραλείψοιμεν παραλείψοιτε παραλείψοιεν
Infinitive παραλείψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παραλειψων παραλειψοντος παραλειψουσα παραλειψουσης παραλειψον παραλειψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παραλείψομαι παραλείψει, παραλείψῃ παραλείψεται
Dual παραλείψεσθον παραλείψεσθον
Plural παραλειψόμεθα παραλείψεσθε παραλείψονται
OptativeSingular παραλειψοίμην παραλείψοιο παραλείψοιτο
Dual παραλείψοισθον παραλειψοίσθην
Plural παραλειψοίμεθα παραλείψοισθε παραλείψοιντο
Infinitive παραλείψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παραλειψομενος παραλειψομενου παραλειψομενη παραλειψομενης παραλειψομενον παραλειψομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρέλιπα παρέλιπας παρέλιπεν*
Dual παρελίπατον παρελιπάτην
Plural παρελίπαμεν παρελίπατε παρέλιπαν
SubjunctiveSingular παραλίπω παραλίπῃς παραλίπῃ
Dual παραλίπητον παραλίπητον
Plural παραλίπωμεν παραλίπητε παραλίπωσιν*
OptativeSingular παραλίπαιμι παραλίπαις παραλίπαι
Dual παραλίπαιτον παραλιπαίτην
Plural παραλίπαιμεν παραλίπαιτε παραλίπαιεν
ImperativeSingular παραλίπον παραλιπάτω
Dual παραλίπατον παραλιπάτων
Plural παραλίπατε παραλιπάντων
Infinitive παραλίπαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παραλιπᾱς παραλιπαντος παραλιπᾱσα παραλιπᾱσης παραλιπαν παραλιπαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρελιπάμην παρελίπω παρελίπατο
Dual παρελίπασθον παρελιπάσθην
Plural παρελιπάμεθα παρελίπασθε παρελίπαντο
SubjunctiveSingular παραλίπωμαι παραλίπῃ παραλίπηται
Dual παραλίπησθον παραλίπησθον
Plural παραλιπώμεθα παραλίπησθε παραλίπωνται
OptativeSingular παραλιπαίμην παραλίπαιο παραλίπαιτο
Dual παραλίπαισθον παραλιπαίσθην
Plural παραλιπαίμεθα παραλίπαισθε παραλίπαιντο
ImperativeSingular παραλίπαι παραλιπάσθω
Dual παραλίπασθον παραλιπάσθων
Plural παραλίπασθε παραλιπάσθων
Infinitive παραλίπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παραλιπαμενος παραλιπαμενου παραλιπαμενη παραλιπαμενης παραλιπαμενον παραλιπαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐδὲν γὰρ ἁπλῶσ Λυσίασ παραλείπει τῶν στοιχείων, ἐξ ὧν οἱ λόγοι, οὐ τὰ πρόσωπα, οὐ τὰ πράγματα, οὐκ αὐτὰσ τὰσ πράξεισ, οὐ τρόπουσ τε καὶ αἰτίασ αὐτῶν, οὐ καιρούσ, οὐ χρόνουσ, οὐ τόπουσ, οὐ τὰσ ἑκάστου τούτων διαφορὰσ ἄχρι τῆσ εἰσ ἐλάχιστον τομῆσ, ἀλλ’ ἐξ ἁπάσησ θεωρίασ καὶ παντὸσ μερισμοῦ τὰσ οἰκείασ ἀφορμὰσ ἐκλέγει. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 15 1:3)
  • αὐξήσεισ δὲ περιβολήν, ἐὰν μὴ ψιλὰσ τὰσ παραλείψεισ λέγῃσ, ἀλλὰ καὶ τὰσ αἰτιολογίασ αὐτῶν προστιθῇσ, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην, ὃν μὲν οὖν τρόπον ὑμᾶσ ἔχων πρὸσ Πελοποννησίουσ ἅπαντασ παρετάξατο ἐν Θήβαισ, καὶ ὡσ Γοργώπαν ἀπέκτεινεν ἐν Αἰγίνῃ, καὶ ὅσα ἐν Κύπρῳ ἐποίησε, καὶ μετὰ ταῦτα ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ ὅτι πᾶσαν ἐπελθὼν ὀλίγου χώραν, οὐδαμοῦ τὸ τῆσ πόλεωσ ὄνομα οὐδ’ αὑτὸν κατῄσχυνε, καὶ ἡ αἰτιολογία, δι’ ἣν παραλείπει, ὅτι ἀδύνατον κατὰ τὴν ἀξίαν εἰπεῖν, πολλή τε αἰσχύνη λέγοντοσ ἐμοῦ ταῦτα ἐλάττω φανῆναι τῆσ παρ’ ἑκάστῳ περὶ αὐτοῦ δόξησ ὑπαρχούσησ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 14:7)
  • οὐκέτι τοῦθ’ ὁ λέγων ἀδικεῖ ‐ πλὴν εἰ δέον εὔξασθαι παραλείπει. (Demosthenes, Speeches, 24:6)
  • ἆρ’ οὖν οὔτε τῶν ἄλλων ἀνέγνω τι τῶν τοῦ Ἱπποκράτουσ γραμμάτων ὁ Ἐρασίστρατοσ οὐδὲν οὔτε τὸ περὶ φύσεωσ ἀνθρώπου βιβλίον, ἵν’ οὕτωσ ἀργῶσ παρέλθοι τὴν περὶ τῶν χυμῶν ἐπίσκεψιν, ἢ γιγνώσκει μέν, ἑκὼν δὲ παραλείπει καλλίστην τῆσ τέχνησ θεωρίαν; (Galen, On the Natural Faculties., B, section 945)
  • ὅταν οὖν λέγῃ μὲν ὁ νόμοσ καθόλου, συμβῇ δ’ ἐπὶ τούτου παρὰ τὸ καθόλου, τότε ὀρθῶσ ἔχει, ᾗ παραλείπει ὁ νομοθέτησ καὶ ἥμαρτεν ἁπλῶσ εἰπών, ἐπανορθοῦν τὸ ἐλλειφθέν, ὃ κἂν ὁ νομοθέτησ αὐτὸσ ἂν εἶπεν ἐκεῖ παρών, καὶ εἰ ᾔδει, ἐνομοθέτησεν. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 5 145:1)

Synonyms

  1. I pass over

  2. I leave out

  3. I neglect

  4. I cease

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION