Hellas Alive Dictionary - αποκλαιω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀποκλαίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀποκλαίω

Structure: ἀπο (Prefix) + κλαί (Stem) + ω (Ending)

Sense

to weep aloud
to bewail much, mourn deeply for
to cease to wail

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀποκλαίω	ἀποκλαίεις	ἀποκλαίει
	Dual		ἀποκλαίετον	ἀποκλαίετον
	Plural	ἀποκλαίομεν	ἀποκλαίετε	ἀποκλαίουσιν*
Subjunctive	Singular	ἀποκλαίω	ἀποκλαίῃς	ἀποκλαίῃ
	Dual		ἀποκλαίητον	ἀποκλαίητον
	Plural	ἀποκλαίωμεν	ἀποκλαίητε	ἀποκλαίωσιν*
Optative	Singular	ἀποκλαίοιμι	ἀποκλαίοις	ἀποκλαίοι
	Dual		ἀποκλαίοιτον	ἀποκλαιοίτην
	Plural	ἀποκλαίοιμεν	ἀποκλαίοιτε	ἀποκλαίοιεν
Imperative	Singular		ἀποκλαίε	ἀποκλαιέτω
	Dual		ἀποκλαίετον	ἀποκλαιέτων
	Plural		ἀποκλαίετε	ἀποκλαιόντων, ἀποκλαιέτωσαν
Infinitive		ἀποκλαίειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποκλαιων ἀποκλαιοντος	ἀποκλαιουσα ἀποκλαιουσης	ἀποκλαιον ἀποκλαιοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀποκλαίομαι	ἀποκλαίει, ἀποκλαίῃ	ἀποκλαίεται
	Dual		ἀποκλαίεσθον	ἀποκλαίεσθον
	Plural	ἀποκλαιόμεθα	ἀποκλαίεσθε	ἀποκλαίονται
Subjunctive	Singular	ἀποκλαίωμαι	ἀποκλαίῃ	ἀποκλαίηται
	Dual		ἀποκλαίησθον	ἀποκλαίησθον
	Plural	ἀποκλαιώμεθα	ἀποκλαίησθε	ἀποκλαίωνται
Optative	Singular	ἀποκλαιοίμην	ἀποκλαίοιο	ἀποκλαίοιτο
	Dual		ἀποκλαίοισθον	ἀποκλαιοίσθην
	Plural	ἀποκλαιοίμεθα	ἀποκλαίοισθε	ἀποκλαίοιντο
Imperative	Singular		ἀποκλαίου	ἀποκλαιέσθω
	Dual		ἀποκλαίεσθον	ἀποκλαιέσθων
	Plural		ἀποκλαίεσθε	ἀποκλαιέσθων, ἀποκλαιέσθωσαν
Infinitive		ἀποκλαίεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποκλαιομενος ἀποκλαιομενου	ἀποκλαιομενη ἀποκλαιομενης	ἀποκλαιομενον ἀποκλαιομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπέκλαιον	ἀπέκλαιες	ἀπέκλαιεν*
	Dual		ἀπεκλαίετον	ἀπεκλαιέτην
	Plural	ἀπεκλαίομεν	ἀπεκλαίετε	ἀπέκλαιον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπεκλαιόμην	ἀπεκλαίου	ἀπεκλαίετο
	Dual		ἀπεκλαίεσθον	ἀπεκλαιέσθην
	Plural	ἀπεκλαιόμεθα	ἀπεκλαίεσθε	ἀπεκλαίοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

Φείδεσθαι μὲν ἄμεινον, ἐπε ὶ ο ὐδὲ θανὀντ’ ἀποκλαίει οὐδείσ, ἢν μὴ ὁρᾷ χρήματα λειπόμενα. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 1386-1389516)
μαθὼν δὲ ὡσ μάτην ἀπολωλεκὼσ εἰή τὸν ἀδελφεόν, ἀπέκλαιε Σμέρδιν· (Herodotus, The Histories, book 3, chapter 64 3:1)
" ἅμα τε εἴπασ ταῦτα ὁ Καμβύσησ ἀπέκλαιε πᾶσαν τὴν ἑωυτοῦ πρῆξιν. (Herodotus, The Histories, book 3, chapter 65 8:3)
αὐτὸσ μὲν γὰρ ἀναβὰσ ἐπὶ τὸ ὑψηλότατον τῆσ πόλεωσ ἀπεκλαίετο τὸν υἱὸν τυπτόμενοσ τὰ στέρνα καὶ τὴν κεφαλὴν σπαραττόμενοσ καὶ παντοίωσ αὑτὸν αἰκιζόμενοσ καὶ "τέκνον, ἐκβοῶν, εἴθε μοι τὸν θάνατον ἐπελθεῖν ἐγένετο καὶ ἅμα σοι τελευτῆσαι" · (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 7 308:2)

Synonyms

to weep aloud
- ἀνακλαίω (to weep for)
- συγκλαίω (to weep with)
- ἀνακλαίω (to weep aloud, burst into tears)
- ἐκδακρύω (to burst into tears, weep aloud)
- κλαυθμυρίζω (to make to weep, to weep)
- συνδακρύω (to weep with or together)
- ἐπιδακρύω (to weep over)
- ἀποδακρύω (to weep away)
- παραδακρύω (to weep beside or with)
to bewail much
- καταπενθέω (to mourn for, bewail)
- πενθέω (to bewail, lament, mourn for)
- καταθρηνέω (to bewail, lament, mourn)
- ὀδύρομαι (to lament, bewail, mourn for)
- ἐνθυμέομαι (to think much or deeply of)
to cease to wail
- ἀποκάμνω (to cease)
- διαλείπω (to cease)
- ἐκλιμπάνω (to cease)
- παραλείπω (I cease)

Derived

ἀνακλαίω (to weep aloud, burst into tears, to weep for)
κατακλαίω (to bewail loudly, lament, to wail aloud)
κλαίω (cry, weep)
μετακλαίω (to weep afterwards or too late, to lament after or next)
προκλαίω (to weep beforehand or openly, to lament beforehand)
συγκλαίω (to weep with)
ὑποκλαίω (to shed secret tears)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀποκλαίω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to weep aloud

to bewail much

to cease to wail

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀποκλαίω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to weep aloud

to bewail much

to cease to wail

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어