Sense

1. to grow quite weary, fail or flag utterly, to be quite weary of
2. to cease
3. to flinch from toil

Examples

• εὐφάμους δὲ πόνους μοχθεῖν οὐκ ἀποκάμνω. (Euripides, Ion, choral, antistrophe 13)
• περὶ τὸ λαβεῖν τῇ διανοίᾳ τὸ χρησίμωσλεγόμενον ὄντες, ὑπομένωμεν τοὺς τῶν εὐφυῶν δοκούντων γέλωτας, ὥσπερ ὁ Κλεάνθης καὶ ὁ Ξενοχράτης βραδύτεροι δοκοῦντες εἶναι τῶν συσχολαστῶν οὐκ ἀπεδίδρασκον ἐχ τοῦ μανθάνειν οὐδ ἀπέκαμνον, ἀλλὰ φθάνοντες εἰς ἑαυτοὺς ἔπαιζον, ἀγγείοις τε βραχυστόμοις καὶ πινακίσι χαλκαῖς ἀπεικάζοντες, ὡς μόλις μὲν παραδεχόμενοι τοὺς λόγους, ἀσφαλῶς δὲ καὶ βεβαίως τηροῦντες. (Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 18 1:1)
• οὐ δεῖ μ ἀποκάμνειν. (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode, close7)
• ἐὰν δέ μοι ἔτι ἐξουσίαν δῷς λέγειν περὶ σοῦ ὅτι ἐπιμελής τε τῶν φίλων εἶ καὶ οὐδενὶ οὕτω χαίρεις ὡς φίλοις ἀγαθοῖς, καὶ ἐπί τε τοῖς καλοῖς ἔργοις τῶν φίλων ἀγάλλῃ οὐχ ἧττον ἢ ἐπὶ τοῖς ἑαυτοῦ καὶ ἐπὶ τοῖς ἀγαθοῖς τῶν φίλων χαίρεις οὐδὲν ἧττον ἢ ἐπὶ τοῖς ἑαυτοῦ, ὅπως τε ταῦτα γίγνηται τοῖς φίλοις οὐκ ἀποκάμνεις μηχανώμενος, καὶ ὅτι ἔγνωκας ἀνδρὸς ἀρετὴν εἶναι νικᾶν τοὺς μὲν φίλους εὖ ποιοῦντα, τοὺς δ ἐχθροὺς κακῶς, πάνυ ἂν οἶμαί σοι ἐπιτήδειον εἶναί με σύνθηρον τῶν ἀγαθῶν φίλων. (Xenophon, Memorabilia, , chapter 6 36:2)
• τὸ μέντοι <τὸ> στράτευμα παρεσκευακέναι ὡς πόνον τε μηδένα ἀποκάμνειν μήτε νυκτὸς μήτε ἡμέρας, κινδύνου τε μηδενὸς ἀφίστασθαι, σπάνιά τε τἀπιτήδεια ἔχοντας ὅμως πείθεσθαι ἐθέλειν, ταῦτά μοι δοκεῖ θαυμαστότερα εἶναι. (Xenophon, Hellenica, , chapter 5 21:3)

Similar forms

• ἀποκάμῃς (6)
• ἀποκαμεῖν (4)
• ἀποκάμνειν (3)
• ἀπόκαμνε (2)
• ἀποκάμψας (2)
• ἀποκάμοι (1)
• ἀποκάμνῃ (1)
• ἀποκάμωμεν (1)
• ἀποκάμνωσι (1)
• ἀποκάμνεις (1)
• ἀποκάμπτειν (1)
• ἀποκάμνω (1)
• ἀποκαμών? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.