- εὐφάμουσ δὲ πόνουσ μοχθεῖν οὐκ ἀποκάμνω. (Euripides, Ion, choral, antistrophe 13)
(에우리피데스, Ion, choral, antistrophe 13)
- περὶ τὸ λαβεῖν τῇ διανοίᾳ τὸ χρησίμωσλεγόμενον ὄντεσ, ὑπομένωμεν τοὺσ τῶν εὐφυῶν δοκούντων γέλωτασ, ὥσπερ ὁ Κλεάνθησ καὶ ὁ Ξενοχράτησ βραδύτεροι δοκοῦντεσ εἶναι τῶν συσχολαστῶν οὐκ ἀπεδίδρασκον ἐχ τοῦ μανθάνειν οὐδ’ ἀπέκαμνον, ἀλλὰ φθάνοντεσ εἰσ ἑαυτοὺσ ἔπαιζον, ἀγγείοισ τε βραχυστόμοισ καὶ πινακίσι χαλκαῖσ ἀπεικάζοντεσ, ὡσ μόλισ μὲν παραδεχόμενοι τοὺσ λόγουσ, ἀσφαλῶσ δὲ καὶ βεβαίωσ τηροῦντεσ. (Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 18 1:1)
(플루타르코스, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 18 1:1)
- οὐ δεῖ μ’ ἀποκάμνειν. (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode, close7)
(소포클레스, Oedipus at Colonus, episode, close7)
- ἐὰν δέ μοι ἔτι ἐξουσίαν δῷσ λέγειν περὶ σοῦ ὅτι ἐπιμελήσ τε τῶν φίλων εἶ καὶ οὐδενὶ οὕτω χαίρεισ ὡσ φίλοισ ἀγαθοῖσ, καὶ ἐπί τε τοῖσ καλοῖσ ἔργοισ τῶν φίλων ἀγάλλῃ οὐχ ἧττον ἢ ἐπὶ τοῖσ ἑαυτοῦ καὶ ἐπὶ τοῖσ ἀγαθοῖσ τῶν φίλων χαίρεισ οὐδὲν ἧττον ἢ ἐπὶ τοῖσ ἑαυτοῦ, ὅπωσ τε ταῦτα γίγνηται τοῖσ φίλοισ οὐκ ἀποκάμνεισ μηχανώμενοσ, καὶ ὅτι ἔγνωκασ ἀνδρὸσ ἀρετὴν εἶναι νικᾶν τοὺσ μὲν φίλουσ εὖ ποιοῦντα, τοὺσ δ’ ἐχθροὺσ κακῶσ, πάνυ ἂν οἶμαί σοι ἐπιτήδειον εἶναί με σύνθηρον τῶν ἀγαθῶν φίλων. (Xenophon, Memorabilia, , chapter 6 36:2)
(크세노폰, Memorabilia, , chapter 6 36:2)
- τὸ μέντοι <τὸ> στράτευμα παρεσκευακέναι ὡσ πόνον τε μηδένα ἀποκάμνειν μήτε νυκτὸσ μήτε ἡμέρασ, κινδύνου τε μηδενὸσ ἀφίστασθαι, σπάνιά τε τἀπιτήδεια ἔχοντασ ὅμωσ πείθεσθαι ἐθέλειν, ταῦτά μοι δοκεῖ θαυμαστότερα εἶναι. (Xenophon, Hellenica, , chapter 5 21:3)
(크세노폰, Hellenica, , chapter 5 21:3)