Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προκλαίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προκλαίω προκλαύσομαι

Structure: προ (Prefix) + κλαί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to weep beforehand or openly
  2. to lament beforehand

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προκλαίω προκλαίεις προκλαίει
Dual προκλαίετον προκλαίετον
Plural προκλαίομεν προκλαίετε προκλαίουσιν*
SubjunctiveSingular προκλαίω προκλαίῃς προκλαίῃ
Dual προκλαίητον προκλαίητον
Plural προκλαίωμεν προκλαίητε προκλαίωσιν*
OptativeSingular προκλαίοιμι προκλαίοις προκλαίοι
Dual προκλαίοιτον προκλαιοίτην
Plural προκλαίοιμεν προκλαίοιτε προκλαίοιεν
ImperativeSingular προκλαίε προκλαιέτω
Dual προκλαίετον προκλαιέτων
Plural προκλαίετε προκλαιόντων, προκλαιέτωσαν
Infinitive προκλαίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προκλαιων προκλαιοντος προκλαιουσα προκλαιουσης προκλαιον προκλαιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προκλαίομαι προκλαίει, προκλαίῃ προκλαίεται
Dual προκλαίεσθον προκλαίεσθον
Plural προκλαιόμεθα προκλαίεσθε προκλαίονται
SubjunctiveSingular προκλαίωμαι προκλαίῃ προκλαίηται
Dual προκλαίησθον προκλαίησθον
Plural προκλαιώμεθα προκλαίησθε προκλαίωνται
OptativeSingular προκλαιοίμην προκλαίοιο προκλαίοιτο
Dual προκλαίοισθον προκλαιοίσθην
Plural προκλαιοίμεθα προκλαίοισθε προκλαίοιντο
ImperativeSingular προκλαίου προκλαιέσθω
Dual προκλαίεσθον προκλαιέσθων
Plural προκλαίεσθε προκλαιέσθων, προκλαιέσθωσαν
Infinitive προκλαίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προκλαιομενος προκλαιομενου προκλαιομενη προκλαιομενης προκλαιομενον προκλαιομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προκλαύσομαι προκλαύσει, προκλαύσῃ προκλαύσεται
Dual προκλαύσεσθον προκλαύσεσθον
Plural προκλαυσόμεθα προκλαύσεσθε προκλαύσονται
OptativeSingular προκλαυσοίμην προκλαύσοιο προκλαύσοιτο
Dual προκλαύσοισθον προκλαυσοίσθην
Plural προκλαυσοίμεθα προκλαύσοισθε προκλαύσοιντο
Infinitive προκλαύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προκλαυσομενος προκλαυσομενου προκλαυσομενη προκλαυσομενης προκλαυσομενον προκλαυσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προέκλαιον προέκλαιες προέκλαιεν*
Dual προεκλαίετον προεκλαιέτην
Plural προεκλαίομεν προεκλαίετε προέκλαιον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προεκλαιόμην προεκλαίου προεκλαίετο
Dual προεκλαίεσθον προεκλαιέσθην
Plural προεκλαιόμεθα προεκλαίεσθε προεκλαίοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αἴλινον αἰάγμασιν ἃ τοῖσδε προκλαίω μονάδ’ αἰ‐ ῶνα διάξουσα τὸν αἰεὶ χρόνον ἐν λειβομένοισιν δάκρυσιν ἰαχήσω. (Euripides, Phoenissae, episode, lyric10)

Synonyms

  1. to lament beforehand

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION