Hellas Alive Dictionary - ανακλαιω

Ancient Greek-English Dictionary

ἀνακλαίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀνακλαίω

Structure: ἀνα (Prefix) + κλαί (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Note also that there is another verb a)nakla/w

Sense

to weep aloud, burst into tears
to weep for

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀνακλαίω	ἀνακλαίεις	ἀνακλαίει
	Dual		ἀνακλαίετον	ἀνακλαίετον
	Plural	ἀνακλαίομεν	ἀνακλαίετε	ἀνακλαίουσιν*
Subjunctive	Singular	ἀνακλαίω	ἀνακλαίῃς	ἀνακλαίῃ
	Dual		ἀνακλαίητον	ἀνακλαίητον
	Plural	ἀνακλαίωμεν	ἀνακλαίητε	ἀνακλαίωσιν*
Optative	Singular	ἀνακλαίοιμι	ἀνακλαίοις	ἀνακλαίοι
	Dual		ἀνακλαίοιτον	ἀνακλαιοίτην
	Plural	ἀνακλαίοιμεν	ἀνακλαίοιτε	ἀνακλαίοιεν
Imperative	Singular		ἀνακλαίε	ἀνακλαιέτω
	Dual		ἀνακλαίετον	ἀνακλαιέτων
	Plural		ἀνακλαίετε	ἀνακλαιόντων, ἀνακλαιέτωσαν
Infinitive		ἀνακλαίειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀνακλαιων ἀνακλαιοντος	ἀνακλαιουσα ἀνακλαιουσης	ἀνακλαιον ἀνακλαιοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀνακλαίομαι	ἀνακλαίει, ἀνακλαίῃ	ἀνακλαίεται
	Dual		ἀνακλαίεσθον	ἀνακλαίεσθον
	Plural	ἀνακλαιόμεθα	ἀνακλαίεσθε	ἀνακλαίονται
Subjunctive	Singular	ἀνακλαίωμαι	ἀνακλαίῃ	ἀνακλαίηται
	Dual		ἀνακλαίησθον	ἀνακλαίησθον
	Plural	ἀνακλαιώμεθα	ἀνακλαίησθε	ἀνακλαίωνται
Optative	Singular	ἀνακλαιοίμην	ἀνακλαίοιο	ἀνακλαίοιτο
	Dual		ἀνακλαίοισθον	ἀνακλαιοίσθην
	Plural	ἀνακλαιοίμεθα	ἀνακλαίοισθε	ἀνακλαίοιντο
Imperative	Singular		ἀνακλαίου	ἀνακλαιέσθω
	Dual		ἀνακλαίεσθον	ἀνακλαιέσθων
	Plural		ἀνακλαίεσθε	ἀνακλαιέσθων, ἀνακλαιέσθωσαν
Infinitive		ἀνακλαίεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀνακλαιομενος ἀνακλαιομενου	ἀνακλαιομενη ἀνακλαιομενης	ἀνακλαιομενον ἀνακλαιομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀνέκλαιον	ἀνέκλαιες	ἀνέκλαιεν*
	Dual		ἀνεκλαίετον	ἀνεκλαιέτην
	Plural	ἀνεκλαίομεν	ἀνεκλαίετε	ἀνέκλαιον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀνεκλαιόμην	ἀνεκλαίου	ἀνεκλαίετο
	Dual		ἀνεκλαίεσθον	ἀνεκλαιέσθην
	Plural	ἀνεκλαιόμεθα	ἀνεκλαίεσθε	ἀνεκλαίοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

καὶ συνήθεσιν ὁ Θεσπέσιοσ οὐκ ἂν προσδοκήσασ κολαζομένοισ ἐνετύγχανεν, οἳ καὶ δεινὰ παθήματα καὶ τιμωρίασ ἀσχήμονασ καὶ ἀλγεινὰσ ὑπομένοντεσ ᾠκτίζοντο πρὸσ ἐκεῖνον καὶ ἀνεκλαίοντο· (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 22 51:1)
καὶ τὸ τῆσ τύχησ ἀνεκλαίοντο παράλογον, εἰσ οἱάσ ὕβρεισ καὶ προπηλακισμοὺσ ἐλεύσοιτο ἐξ οἱών ἀγαθῶν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 35 3:2)
ἐν οἷσ τίθεμαι καὶ σέ, ἥτισ ἑνὶ καιρῷ τὰ μέγιστα ἀγαθῶν τε καὶ κακῶν συμβεβηκότα ἡμῖν ἐπιγνοῦσα τήν τε νίκην τῆσ πατρίδοσ, ἣν ὁ σὸσ ἀδελφὸσ ἐγὼ πάρειμι κατάγων, καὶ τὸν θάνατον τῶν ἀδελφῶν οὐκ ἐπὶ τοῖσ ἀγαθοῖσ, ὦ μιαρὰ σύ, τοῖσ κοινοῖσ τῆσ πατρίδοσ χαίρεισ οὔτ’ ἐπὶ ταῖσ συμφοραῖσ ταῖσ ἰδίαισ τῆσ οἰκίασ ἀλγεῖσ, ἀλλ’ ὑπεριδοῦσα τῶν σεαυτῆσ ἀδελφῶν τὸν τοῦ μνηστῆροσ ἀνακλαίεισ μόρον, οὐδ’ ὑπὸ τοῦ σκότουσ ἀποφθαρεῖσά που κατὰ μόνασ, ἀλλ’ ἐν τοῖσ ἁπάντων ὀφθαλμοῖσ, καί μοι τὴν ἀρετὴν καὶ τοὺσ στεφάνουσ ὀνειδίζεισ, ὦ ψευδοπάρθενε καὶ μισάδελφε καὶ ἀναξία τῶν προγόνων. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 21 8:2)
τελευτῶντεσ δὲ τοῦ λόγου συγγένειαν ἐπεκαλοῦντο καὶ συμμαχιῶν ἀπροφασίστων ποτὲ γενομένων ἀνεμίμνησκον καὶ συμφορὰσ ἀνέκλαιον τὰσ καταληψομένασ τοὺσ μηδὲν ἡμαρτηκότασ, οἳ μακρῷ πλείουσ ἦσαν τῶν ἡμαρτηκότων, ὀδυρόμενοι παρ’ ἕκαστα καὶ τῶν γονάτων ἁπτόμενοι πάσησ τῆσ γερουσίασ καὶ τὰσ ἱκετηρίασ παρὰ τοῖσ ποσὶ τοῦ Ποστομίου τιθέντεσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 18 4:2)
ἐπεὶ δὲ τὰσ ὕβρεισ τελευτῶν διῆλθεν, ἃσ ἦσαν ὑβρισμένοι ὑπὸ τῶν δανειστῶν, καὶ τῶν οἰκείων ἕκαστον ἀνέμνησε κακῶν, οὐδεὶσ ἦν στερρὸσ οὕτω τὴν διάνοιαν, ὃσ οὐκ ἐξεχεῖτο τοῖσ δάκρυσι καὶ ἀνεκλαίετο τὰσ κοινὰσ συμφοράσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 81 2:1)

Synonyms

to weep aloud
- ἐκδακρύω (to burst into tears, weep aloud)
- ῥήγνῡμι (I burst into tears)
- ἀποκλαίω (to weep aloud)
- μύρω (to melt into tears, to shed tears, weep)
to weep for
- συγκλαίω (to weep with)
- κλαυθμυρίζω (to make to weep, to weep)
- συνδακρύω (to weep with or together)
- ἐπιδακρύω (to weep over)
- ἀποδακρύω (to weep away)
- παραδακρύω (to weep beside or with)
- ἀντικλαίω (to weep in return)
- δακρύω (I cry, weep for)
- κλαίω (cry, weep)
- ἀποκλαίω (to weep aloud)
- μύρω (to weep for, bewail)
- ἐνδακρύω (to weep in, to suffuse, with)

Derived

ἀποκλαίω (to weep aloud, to bewail much, mourn deeply for)
κατακλαίω (to bewail loudly, lament, to wail aloud)
κλαίω (cry, weep)
μετακλαίω (to weep afterwards or too late, to lament after or next)
προκλαίω (to weep beforehand or openly, to lament beforehand)
συγκλαίω (to weep with)
ὑποκλαίω (to shed secret tears)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀνακλαίω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to weep aloud

to weep for

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀνακλαίω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to weep aloud

to weep for

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어