Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατακλαίω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: kataklaiō

Principal Part: κατακλαίω κατακλαύσομαι

Structure: κατα (Prefix) + κλαί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bewail loudly, lament
  2. to wail aloud

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακλαίω κατακλαίεις κατακλαίει
Dual κατακλαίετον κατακλαίετον
Plural κατακλαίομεν κατακλαίετε κατακλαίουσι(ν)
SubjunctiveSingular κατακλαίω κατακλαίῃς κατακλαίῃ
Dual κατακλαίητον κατακλαίητον
Plural κατακλαίωμεν κατακλαίητε κατακλαίωσι(ν)
OptativeSingular κατακλαίοιμι κατακλαίοις κατακλαίοι
Dual κατακλαίοιτον κατακλαιοίτην
Plural κατακλαίοιμεν κατακλαίοιτε κατακλαίοιεν
ImperativeSingular κατακλαίε κατακλαιέτω
Dual κατακλαίετον κατακλαιέτων
Plural κατακλαίετε κατακλαιόντων, κατακλαιέτωσαν
Infinitive κατακλαίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακλαιων κατακλαιοντος κατακλαιουσα κατακλαιουσης κατακλαιον κατακλαιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακλαίομαι κατακλαίει, κατακλαίῃ κατακλαίεται
Dual κατακλαίεσθον κατακλαίεσθον
Plural κατακλαιόμεθα κατακλαίεσθε κατακλαίονται
SubjunctiveSingular κατακλαίωμαι κατακλαίῃ κατακλαίηται
Dual κατακλαίησθον κατακλαίησθον
Plural κατακλαιώμεθα κατακλαίησθε κατακλαίωνται
OptativeSingular κατακλαιοίμην κατακλαίοιο κατακλαίοιτο
Dual κατακλαίοισθον κατακλαιοίσθην
Plural κατακλαιοίμεθα κατακλαίοισθε κατακλαίοιντο
ImperativeSingular κατακλαίου κατακλαιέσθω
Dual κατακλαίεσθον κατακλαιέσθων
Plural κατακλαίεσθε κατακλαιέσθων, κατακλαιέσθωσαν
Infinitive κατακλαίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακλαιομενος κατακλαιομενου κατακλαιομενη κατακλαιομενης κατακλαιομενον κατακλαιομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακλαύσομαι κατακλαύσει, κατακλαύσῃ κατακλαύσεται
Dual κατακλαύσεσθον κατακλαύσεσθον
Plural κατακλαυσόμεθα κατακλαύσεσθε κατακλαύσονται
OptativeSingular κατακλαυσοίμην κατακλαύσοιο κατακλαύσοιτο
Dual κατακλαύσοισθον κατακλαυσοίσθην
Plural κατακλαυσοίμεθα κατακλαύσοισθε κατακλαύσοιντο
Infinitive κατακλαύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακλαυσομενος κατακλαυσομενου κατακλαυσομενη κατακλαυσομενης κατακλαυσομενον κατακλαυσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατέκλαιον κατέκλαιες κατέκλαιε(ν)
Dual κατεκλαίετον κατεκλαιέτην
Plural κατεκλαίομεν κατεκλαίετε κατέκλαιον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεκλαιόμην κατεκλαίου κατεκλαίετο
Dual κατεκλαίεσθον κατεκλαιέσθην
Plural κατεκλαιόμεθα κατεκλαίεσθε κατεκλαίοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπεὶ εἰ τὸ μόνον εἶναι ἀρκεῖ πρὸς τὸ ἔρημον εἶναι, λέγε ὅτι καὶ ὁ Ζεὺς ἐν τῇ ἐκπυρώσει ἔρημός ἐστι καὶ κατακλαίει αὐτὸς ἑαυτοῦ: (Epictetus, Works, book 3, 4:1)
  • ὅταν δ ἀποθνῄσκειν δέῃ, καὶ τότε μέλλεις ἡμῶν κατακλαίειν, ὅτι τὰς Ἀθήνας οὐ μέλλεις βλέπειν καὶ ἐν Λυκείῳ οὐ περιπατήσεις· (Epictetus, Works, book 3, 77:3)
  • οἰκείοις δακρύοις ἁ γειναμένα κατακλαίει Πιττακὸν ἥδ ἱερὰ Λέσβος ἀποφθίμενον. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , Kef. d'. PITTAKOS 6:5)

Synonyms

  1. to bewail loudly

  2. to wail aloud

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION