뜻

1. to weep aloud, burst into tears
2. to weep for

예문

• καὶ συνήθεσιν ὁ Θεσπέσιος οὐκ ἂν προσδοκήσας κολαζομένοις ἐνετύγχανεν, οἳ καὶ δεινὰ παθήματα καὶ τιμωρίας ἀσχήμονας καὶ ἀλγεινὰς ὑπομένοντες ᾠκτίζοντο πρὸς ἐκεῖνον καὶ ἀνεκλαίοντο: (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 22 51:1)

  (플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 22 51:1)

• καὶ τὸ τῆς τύχης ἀνεκλαίοντο παράλογον, εἰς οἱάς ὕβρεις καὶ προπηλακισμοὺς ἐλεύσοιτο ἐξ οἱών ἀγαθῶν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 35 3:2)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 35 3:2)

• ἐν οἷς τίθεμαι καὶ σέ, ἥτις ἑνὶ καιρῷ τὰ μέγιστα ἀγαθῶν τε καὶ κακῶν συμβεβηκότα ἡμῖν ἐπιγνοῦσα τήν τε νίκην τῆς πατρίδος, ἣν ὁ σὸς ἀδελφὸς ἐγὼ πάρειμι κατάγων, καὶ τὸν θάνατον τῶν ἀδελφῶν οὐκ ἐπὶ τοῖς ἀγαθοῖς, ὦ μιαρὰ σύ, τοῖς κοινοῖς τῆς πατρίδος χαίρεις οὔτ ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς ταῖς ἰδίαις τῆς οἰκίας ἀλγεῖς, ἀλλ ὑπεριδοῦσα τῶν σεαυτῆς ἀδελφῶν τὸν τοῦ μνηστῆρος ἀνακλαίεις μόρον, οὐδ ὑπὸ τοῦ σκότους ἀποφθαρεῖσά που κατὰ μόνας, ἀλλ ἐν τοῖς ἁπάντων ὀφθαλμοῖς, καί μοι τὴν ἀρετὴν καὶ τοὺς στεφάνους ὀνειδίζεις, ὦ ψευδοπάρθενε καὶ μισάδελφε καὶ ἀναξία τῶν προγόνων. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 21 8:2)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 21 8:2)

• τελευτῶντες δὲ τοῦ λόγου συγγένειαν ἐπεκαλοῦντο καὶ συμμαχιῶν ἀπροφασίστων ποτὲ γενομένων ἀνεμίμνησκον καὶ συμφορὰς ἀνέκλαιον τὰς καταληψομένας τοὺς μηδὲν ἡμαρτηκότας, οἳ μακρῷ πλείους ἦσαν τῶν ἡμαρτηκότων, ὀδυρόμενοι παρ ἕκαστα καὶ τῶν γονάτων ἁπτόμενοι πάσης τῆς γερουσίας καὶ τὰς ἱκετηρίας παρὰ τοῖς ποσὶ τοῦ Ποστομίου τιθέντες: (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 18 4:2)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 18 4:2)

• ἐπεὶ δὲ τὰς ὕβρεις τελευτῶν διῆλθεν, ἃς ἦσαν ὑβρισμένοι ὑπὸ τῶν δανειστῶν, καὶ τῶν οἰκείων ἕκαστον ἀνέμνησε κακῶν, οὐδεὶς ἦν στερρὸς οὕτω τὴν διάνοιαν, ὃς οὐκ ἐξεχεῖτο τοῖς δάκρυσι καὶ ἀνεκλαίετο τὰς κοινὰς συμφοράς: (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 81 2:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 81 2:1)

유사 형태

• ἀνάκλασιν (25)
• ἀνακλάσεις (14)
• ἀνακλᾶται (5)
• ἀνακλάσεως (4)
• ἀνακλάσει (4)
• ἀνακλάσας (4)
• ἀνάκλασις (3)
• ἀνακλάσαντα (2)
• ἀνακλαύσας (2)
• ἀνακλάσαι (2)
• ἀνακλᾶσθαι (2)
• ἀνακλαίειν (1)
• ἀνακλᾶσθαί (1)
• ἀνακλᾶν (1)
• ἀνακλαίεται (1)
• ἀνακλασθῇ (1)
• ἀνακλάειν (1)
• ἀνακλάζοντι (1)
• ἀνακλαίων (1)
• ἀνακλάσεων (1)
• ἀνακλαυθμὸς (1)
• ἀνακλαίεις (1)
• ἀνακλᾷ (1)
• ἀνακλᾷν (1)
• ἀνακλαύσεις (1)
• ἀνακλαίομαι? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.