- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιλείπω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: epileipō

Principal Part: ἐπιλείπω ἐπιλείψω

Structure: ἐπι (Prefix) + λείπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to leave behind
  2. to leave untouched
  3. to fail, failed
  4. to leave, empty, run dry, to fail, run dry
  5. to fail, be wanting

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιλείπω ἐπιλείπεις ἐπιλείπει
Dual ἐπιλείπετον ἐπιλείπετον
Plural ἐπιλείπομεν ἐπιλείπετε ἐπιλείπουσι(ν)
SubjunctiveSingular ἐπιλείπω ἐπιλείπῃς ἐπιλείπῃ
Dual ἐπιλείπητον ἐπιλείπητον
Plural ἐπιλείπωμεν ἐπιλείπητε ἐπιλείπωσι(ν)
OptativeSingular ἐπιλείποιμι ἐπιλείποις ἐπιλείποι
Dual ἐπιλείποιτον ἐπιλειποίτην
Plural ἐπιλείποιμεν ἐπιλείποιτε ἐπιλείποιεν
ImperativeSingular ἐπιλείπε ἐπιλειπέτω
Dual ἐπιλείπετον ἐπιλειπέτων
Plural ἐπιλείπετε ἐπιλειπόντων, ἐπιλειπέτωσαν
Infinitive ἐπιλείπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιλειπων ἐπιλειποντος ἐπιλειπουσα ἐπιλειπουσης ἐπιλειπον ἐπιλειποντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιλείπομαι ἐπιλείπει, ἐπιλείπῃ ἐπιλείπεται
Dual ἐπιλείπεσθον ἐπιλείπεσθον
Plural ἐπιλειπόμεθα ἐπιλείπεσθε ἐπιλείπονται
SubjunctiveSingular ἐπιλείπωμαι ἐπιλείπῃ ἐπιλείπηται
Dual ἐπιλείπησθον ἐπιλείπησθον
Plural ἐπιλειπώμεθα ἐπιλείπησθε ἐπιλείπωνται
OptativeSingular ἐπιλειποίμην ἐπιλείποιο ἐπιλείποιτο
Dual ἐπιλείποισθον ἐπιλειποίσθην
Plural ἐπιλειποίμεθα ἐπιλείποισθε ἐπιλείποιντο
ImperativeSingular ἐπιλείπου ἐπιλειπέσθω
Dual ἐπιλείπεσθον ἐπιλειπέσθων
Plural ἐπιλείπεσθε ἐπιλειπέσθων, ἐπιλειπέσθωσαν
Infinitive ἐπιλείπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιλειπομενος ἐπιλειπομενου ἐπιλειπομενη ἐπιλειπομενης ἐπιλειπομενον ἐπιλειπομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀξιῶ γάρ σε ἀφέμενον τῶν μηδὲν προσηκόντων τὴν ἑτέραν νόσον θεραπεύειν καὶ τοὺς ὑπηρέτας ἐκείνους ὠνεῖσθαι, ὅπως μὴ ἐπιλειπόντων σε τῶν οἴκοθεν μεταστέλλοιό τινας τῶν ἐλευθέρων, οἷς ἀκίνδυνον ἀπελθοῦσιν, ἢν μὴ λάβωσιν ἅπαντα, ἐξαγορεῦσαι τὰ πραχθέντα ὑμῖν μετὰ τὸν πότον, οἱᾶ καὶ πρῴην αἴσχιστα περὶ σοῦ διηγεῖτο ἐξελθὼν ὁ πόρνος, ἔτι καὶ δήγματα ἐπιδεικνύς. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 25:5)
  • ἐκείνων δ ἐπιλειπόντων τοὺς μὲν παῖδας εἰς ἄστυ ἀναπέμπει, τὴν δὲ μητέρα αὐτῶν ἐκδίδωσιν ἐπιδοὺς πεντακισχιλίας δραχμάς, χιλίαις ἔλαττον ὧν ὁ ἀνὴρ αὐτῆς ἔδωκεν. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 25 3:3)
  • τοῦ δὲ πένητος ζῆν φειδόμενον καὶ τοῖς ἔργοις προς έχοντα, περιγίγνεσθαι δ αὐτῷ μηδέν, μὴ μέντοι μηδ ἐπιλείπειν. (Aristophanes, Plutus, Agon, epirrheme 1:15)
  • βούλομαι δὲ ἤδη - καὶ γὰρ ἐπιλείπει ὁ Δημοσθένης - αὐτὰ ὑμῖν δηλῶσαι σαφῶς, ἐφ οἷς διαταραχθεὶς συνήγαγον τὴν ἐκκλησίαν. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 15:5)
  • ἐπιλείποι δ ἄν με οὐχ ἡμέρα μία ἐξαριθμούμενον τὰς ἐν τῇ Ῥωμαίων οὐρανοπόλει Ῥώμῃ ἀριθμουμένας πόλεις, ἀλλὰ πᾶσαι αἱ κατὰ τὸν ἐνιαυτὸν ἀριθμούμεναι διὰ τὸ πλῆθος. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 36 1:1)
  • καὶ ἄλλα γε δὴ μυρία ἐπιλείπω λέγων, οἱο῀ν μεθ ὑγιείας κάλλος καὶ ἰσχύν, καὶ ἐν ψυχαῖς αὖ πάμπολλα ἕτερα καὶ πάγκαλα. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 93:3)

Synonyms

  1. to leave behind

  2. to leave untouched

  3. to fail

  4. to fail

Related

명사

형용사

동사

부사

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION