κάρδαμον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
κάρδαμον
κάρδαμου
Structure:
καρδαμ
(Stem)
+
ον
(Ending)
Sense
- cress, its seed, cresses, sharp and stinging
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐχθὲσ ἔφαγον κάρδαμα. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Episode45)
- ταῦτα ἡμᾶσ μάλιστα ἀποπνίγει, ὦ Κρόνε, καὶ ἀφόρητον ἡγούμεθα τὸ πρᾶγμα, τὸν μὲν ἐφ̓ ἁλουργίδων κατακείμενον τοσούτοισ ἀγαθοῖσ ἐντρυφᾶν ἐρυγγάνοντα καὶ ὑπὸ τῶν συνόντων εὐδαιμονιζόμενον ἀεὶ ἑορτάζοντα, ἐμὲ δὲ καὶ τοὺσ ὁμοίουσ ὀνειροπολεῖν, εἴ ποθεν ὀβολοὶ τέτταρεσ γένοιντο, ὡσ ἔχοιμεν ἄρτων γοῦν ἢ ἀλφίτων ἐμπεπλησμένοι καθεύδειν κάρδαμον ἢ θύμον ἢ κρόμμυον ἐπιτρώγοντεσ. (Lucian, Saturnalia, letter 1 3:1)
- καὶ γὰρ ἅ νῦν ἐποτνιῶ πρόσ με, ὡσ τοὺσ μὲν ὑῶν καὶ πλακούντων ἐμφορουμένουσ, ὑμᾶσ δὲ κάρδαμον ἢ θύμον ἢ κρόμμυον ἐπιτρώγοντασ ἐν τῇ ἑορτῇ, σκέψαι ὁποῖά ἐστι· (Lucian, Saturnalia, letter 2 4:1)
- πάσχει δὲ ταὐτὸ τοῦτο καὶ τὰ κάρδαμα. (Aristophanes, Clouds, Prologue 7:9)
- ἡ φροντὶσ ἕλκει τὴν ἰκμάδ’ ἐσ τὰ κάρδαμα; (Aristophanes, Clouds, Prologue 7:11)
- οὐ κατὰ ταὐτά, ὦ Τίμων, τοῖσ πολλοῖσ τούτοισ ἀφῖγμαι, οἵπερ ^ τὸν πλοῦτόν σου ^ τεθηπότεσ ἀργυρίου καὶ χρυσίου καὶ δείπνων πολυτελῶν ἐλπίδι συνδεδραμήκασι, πολλὴν τὴν κολακείαν ἐπιδειξόμενοι πρὸσ ἄνδρα οἱο͂ν σὲ ἁπλοϊκὸν καὶ τῶν ὄντων κοινωνικὸν οἶσθα γὰρ ὡσ μᾶζα μὲν ἐμοὶ δεῖπνον ἱκανόν, ὄψον δὲ ἥδιστον θύμον ἢ κάρδαμον ἢ εἴ ποτε τρυφῴην, ὀλίγον τῶν ἁλῶν ποτὸν δὲ ἡ ἐννεάκρουνοσ· (Lucian, Timon, (no name) 55:1)
- καὶ νᾶπυ Κύπριον καὶ σκαμωνίασ ὀπὸν καὶ κάρδαμον Μιλήσιον καὶ κρόμμυον Σαμοθρᾴχκιον καὶ καυλὸν ἐκ Καρχηδόνοσ καὶ σίλφιον θύμον τε τῶν Ὑμηττίων ὀρίγανόν τε Τενέδιον. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 50 3:2)
- ἢ καὶ λεπτοθρίοιο πολύχνοα φύλλα κονύζησ, πολλάκι δ’ ἢ πέπερι κόψασ νέον ἢ ἀπὸ Μήδων κάρδαμον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 73 2:2)
