Lucian, Saturnalia, letter 1 3:

(루키아노스, Saturnalia, letter 1 3:)

ταῦτα ἡμᾶσ μάλιστα ἀποπνίγει, ὦ Κρόνε, καὶ ἀφόρητον ἡγούμεθα τὸ πρᾶγμα, τὸν μὲν ἐφ̓ ἁλουργίδων κατακείμενον τοσούτοισ ἀγαθοῖσ ἐντρυφᾶν ἐρυγγάνοντα καὶ ὑπὸ τῶν συνόντων εὐδαιμονιζόμενον ἀεὶ ἑορτάζοντα, ἐμὲ δὲ καὶ τοὺσ ὁμοίουσ ὀνειροπολεῖν, εἴ ποθεν ὀβολοὶ τέτταρεσ γένοιντο, ὡσ ἔχοιμεν ἄρτων γοῦν ἢ ἀλφίτων ἐμπεπλησμένοι καθεύδειν κάρδαμον ἢ θύμον ἢ κρόμμυον ἐπιτρώγοντεσ. ἢ τοίνυν ταῦτα, ὦ Κρόνε, ἀλλάττειν καὶ μεταποιεῖν ἐσ τὸ ἰσοδίαιτον, ἢ τὸ ὕστατον, αὐτούσ γε ἐκείνουσ κελεύειν τοὺσ πλουσίουσ μὴ μόνουσ ἀπολαύειν τῶν ἀγαθῶν, ἀλλὰ ἀπὸ μεδίμνων τοσούτων χρυσίου χοίνικά γε ἡμῶν πάντων κατασκεδάσαι, ἀπὸ δὲ ἱματίων ὅσα κἂν ὑπὸ σητῶν διαβρωθέντα οὐκ ἂν αὐτοὺσ ἀνιάσειε· ταῦτα γοῦν πάντωσ ἀπολλύμενα καὶ ὑπὸ τοῦ χρόνου διαφθαρησόμενα ἡμῖν δοῦναι περιβαλέσθαι μᾶλλον ἢ ἐν ταῖσ κοίταισ καὶ κίσταισ εὐρῶτι πολλῷ κατασαπῆναι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION