ἄπλυτος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
ἄπλυτος
ἄπλυτη
ἄπλυτον
Structure:
ἀ
(Prefix)
+
πλυτ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τοιαῦτ’ ἀφελὼν κακὰ καὶ φόρτον καὶ βωμολοχεύματ’ ἀγεννῆ ἐποίησε τέχνην μεγάλην ἡμῖν κἀπύργωσ’ οἰκοδομήσασ ἔπεσιν μεγάλοισ καὶ διανοίαισ καὶ σκώμμασιν οὐκ ἀγοραίοισ, οὐκ ἰδιώτασ ἀνθρωπίσκουσ κωμῳδῶν οὐδὲ γυναῖκασ, ἀλλ’ Ἡρακλέουσ ὀργήν τιν’ ἔχων τοῖσι μεγίστοισ ἐπεχείρει, διαβὰσ βυρσῶν ὀσμὰσ δεινὰσ κἀπειλὰσ βορβοροθύμουσ, καὶ πρῶτον μὲν μάχομαι πάντων αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντι, οὗ δεινόταται μὲν ἀπ’ ὀφθαλμῶν Κύννησ ἀκτῖνεσ ἔλαμπον, ἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο περὶ τὴν κεφαλήν, φωνὴν δ’ εἶχεν χαράδρασ ὄλεθρον τετοκυίασ, φώκησ δ’ ὀσμήν, Λαμίασ ὄρχεισ ἀπλύτουσ, πρωκτὸν δὲ καμήλου. (Aristophanes, Peace, Parabasis, parabasis5)
- οὐδ’ ὅτε πρῶτόν γ’ ἦρξε διδάσκειν, ἀνθρώποισ φήσ’ ἐπιθέσθαι, ἀλλ’ Ἡρακλέουσ ὀργήν τιν’ ἔχων τοῖσι μεγίστοισ ἐπιχειρεῖν, θρασέωσ ξυστὰσ εὐθὺσ ἀπ’ ἀρχῆσ αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντι, οὗ δεινόταται μὲν ἀπ’ ὀφθαλμῶν Κύννησ ἀκτῖνεσ ἔλαμπον, ἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο περὶ τὴν κεφαλήν, φωνὴν δ’ εἶχεν χαράδρασ ὄλεθρον τετοκυίασ, φώκησ δ’ ὀσμήν, Λαμίασ ὄρχεισ ἀπλύτουσ, πρωκτὸν δὲ καμήλου. (Aristophanes, Wasps, Parabasis, parabasis7)
- ὅτι δὲ τὸ ἄπλυτοι ἐπὶ τῶν ῥαφανίδων ἀκούειν δεῖ, οὐκ ἐπὶ τῶν σηπιῶν, δηλοῖ Ἀντιφάνησ γράφων νήττασ, σχαδόνασ, κάρυ’ ἐντραγεῖν, ᾤ’, ἐγκρίδασ, ῥαφανῖδασ ἀπλύτουσ, γογγυλίδασ, χόνδρον, μέλι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 48 1:6)
- αὐτὴ δ’ ἄλουτοσ ἀπλύτοισ τ’ ἐν εἵμασιν ἐν κοπρίῃσιν ἡμένη πιαίνεται. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 37)
- ὁρῶ μὲν οὖν ἔγωγε τοῖσ πολλοῖσ πανταχοῦ τὴν ἀκρίβειαν κοπῶδεσ καὶ τὰ περὶ τοὺσ λόγουσ οὐδὲν ἧττον οἷσ μέλει πλήθουσ μόνον, οὐδὲν προειπόντεσ οὐδὲ διαστειλάμενοι περὶ τοῦ πράγματοσ, οὐδὲ ἀπό τινοσ ἀρχῆσ ἀρχόμενοι τῶν λόγων, ἀλλ’ αὐτό γε, ὥσ φασιν, ἀπλύτοισ ποσὶ διεξίασι τὰ φανερώτατα καὶ γυμνότατα. (Dio, Chrysostom, Orationes, 54:2)
- ῥαφανὶσ τ’ ἄπλυτοσ ὑπάρχει καὶ θερμὰ λουτρὰ καὶ ταρίχη πνικτὰ καὶ κάρυα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 48 2:2)