πηλαμύς?
Third declension Noun; Feminine
Transliteration: pēlamys
Principal Part:
πηλαμύς
πηλαμύδος
Structure:
πηλαμυδ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἡ δὲ πηλαμὺς πολύτροφος μέν ἐστι καὶ βαρεῖα, οὐρητικὴ δὲ καὶ δύσπεπτος: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 53 3:9)
- ἀναλογῶν μέντοι ὁ χελιδονίας τῇ πηλαμύδι σκληρότερός ἐστιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 53 4:3)
- Ἱκέσιος δὲ ἱστορεῖ οὐκ εἶναι εὐεκκρίτους κοιλίας οὔτε πηλαμύδας οὔτε τὰ ὡραῖα, τὰ δὲ νεώτερα τῶν θυννείων τὴν αὐτὴν ἀναλογίαν ἔχειν τοῖς κυβίοις μεγάλην τε εἶναι διαφορὰν πρὸς πάντα τὰ ὡραῖα λεγόμενα, ὁμοίως δὲ λέγει καὶ τῶν Βυζαντίων ὡραίων πρὸς τὰ ἀφ ἑτέρων τόπων λαμβανόμενα καὶ οὐ μόνον τῶν θυννείων, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἁλισκομένων ἐν Βυζαντίῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 852)
- δ ἐν β περὶ ὕλης πηλαμύδας κύβια εἶναί φησι μεγάλα, κυβίων δὲ μνημονεύει Ποσείδιππος ἐν Μεταφερομένῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 871)
- τὸ δὲ θύννειον, φησί, γίνεται ἐκ τῆς μείζονος πηλαμύδος, ὧν τὸ μικρὸν ἀναλογεῖ τῷ κυβίῳ, ἐξ οὗ γένους ἐστὶ καὶ τὸ ὡραῖον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 92 1:2)
- πηλαμὺς, Φρύνιχος ἐν Μούσαις μνημονεύει. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1091)
- μνημονεύει αὐτῶν καὶ Σοφοκλῆς ἐν Ποιμέσιν ἔνθ ἡ πάροικος πηλαμὺς χειμάζεται, πάραυλος Ἑλλησποντίς. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1093)
- "ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἰχθύων οἱ πλεῖστοι ἅπαξ τίκτουσιν, οἱο῀ν οἱ χυτοὶ οἱ τῷ δικτύῳ περιεχόμενοι, χρόμις, ψῆττα, θύννος, πηλαμύς, κεστρεύς, χαλκίδες καὶ τὰ τοιαῦτα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 139 1:3)
- εἰς γὰρ πλείστους σχίζεται κόλπους ὡς ἂν κλάδους τινάς, εἰς οὓς ἐμπίπτουσα ἡ πηλαμὺς ἁλίσκεται ῥᾳδίως διά τε τὸ πλῆθος αὐτῆς καὶ τὴν βίαν τοῦ συνελαύνοντος ῥοῦ καὶ τὴν στενότητα τῶν κόλπων, ὥστε καὶ χερσὶν ἁλίσκεσθαι. (Strabo, Geography, Book 7, chapter 6 4:3)
