πηλαμύς
Third declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
πηλαμύς
πηλαμύδος
Structure:
πηλαμυδ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἡ δὲ πηλαμὺσ πολύτροφοσ μέν ἐστι καὶ βαρεῖα, οὐρητικὴ δὲ καὶ δύσπεπτοσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 53 3:9)
- ἀναλογῶν μέντοι ὁ χελιδονίασ τῇ πηλαμύδι σκληρότερόσ ἐστιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 53 4:3)
- Ἱκέσιοσ δὲ ἱστορεῖ οὐκ εἶναι εὐεκκρίτουσ κοιλίασ οὔτε πηλαμύδασ οὔτε τὰ ὡραῖα, τὰ δὲ νεώτερα τῶν θυννείων τὴν αὐτὴν ἀναλογίαν ἔχειν τοῖσ κυβίοισ μεγάλην τε εἶναι διαφορὰν πρὸσ πάντα τὰ ὡραῖα λεγόμενα, ὁμοίωσ δὲ λέγει καὶ τῶν Βυζαντίων ὡραίων πρὸσ τὰ ἀφ’ ἑτέρων τόπων λαμβανόμενα καὶ οὐ μόνον τῶν θυννείων, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἁλισκομένων ἐν Βυζαντίῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 852)
- δ’ ἐν β’ περὶ ὕλησ πηλαμύδασ κύβια εἶναί φησι μεγάλα, κυβίων δὲ μνημονεύει Ποσείδιπποσ ἐν Μεταφερομένῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 871)
- τὸ δὲ θύννειον, φησί, γίνεται ἐκ τῆσ μείζονοσ πηλαμύδοσ, ὧν τὸ μικρὸν ἀναλογεῖ τῷ κυβίῳ, ἐξ οὗ γένουσ ἐστὶ καὶ τὸ ὡραῖον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 92 1:2)
- πηλαμὺσ, Φρύνιχοσ ἐν Μούσαισ μνημονεύει. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1091)
- μνημονεύει αὐτῶν καὶ Σοφοκλῆσ ἐν Ποιμέσιν ἔνθ’ ἡ πάροικοσ πηλαμὺσ χειμάζεται, πάραυλοσ Ἑλλησποντίσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1093)
- "ὁμοίωσ δὲ καὶ τῶν ἰχθύων οἱ πλεῖστοι ἅπαξ τίκτουσιν, οἱο͂ν οἱ χυτοὶ οἱ τῷ δικτύῳ περιεχόμενοι, χρόμισ, ψῆττα, θύννοσ, πηλαμύσ, κεστρεύσ, χαλκίδεσ καὶ τὰ τοιαῦτα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 139 1:3)
- εἰσ γὰρ πλείστουσ σχίζεται κόλπουσ ὡσ ἂν κλάδουσ τινάσ, εἰσ οὓσ ἐμπίπτουσα ἡ πηλαμὺσ ἁλίσκεται ῥᾳδίωσ διά τε τὸ πλῆθοσ αὐτῆσ καὶ τὴν βίαν τοῦ συνελαύνοντοσ ῥοῦ καὶ τὴν στενότητα τῶν κόλπων, ὥστε καὶ χερσὶν ἁλίσκεσθαι. (Strabo, Geography, Book 7, chapter 6 4:3)
