κύπειρον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
κύπειρον
κύπειρου
Structure:
κυπειρ
(Stem)
+
ον
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- μᾶλλον μὲν οὖν φθεγξόμεσθ’, εἰ δή ποτ’ εὐηλίοισ ἐν ἁμέραισιν ἡλάμεσθα διὰ κυπείρου καὶ φλέω, χαίροντεσ ᾠδῆσ πολυκολύμβοισι μέλεσιν, ἢ Διὸσ φεύγοντεσ ὄμβρον ἔνυδρον ἐν βυθῷ χορείαν αἰόλαν ἐφθεγξάμεσθα πομφολυγοπαφλάσμασιν. (Aristophanes, Frogs, Prologue, trochees 1:10)
- ὅτι εἰσ τὸ πρόπομα καὶ ταῦτα ἐνεβάλλοντο, πέπερι, φυλλίσ, σμύρνα, κύπειρον, μύρον Αἰγύπτιον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 731)
- τὸ δὲ κῦφι μῖγμα μὲν ἑκκαίδεκα μερῶν συντιθεμένων ἐστί, μέλιτοσ καὶ οἴνου καὶ σταφίδοσ καὶ κυπείρου, ῥητίνησ; (Plutarch, De Iside et Osiride, section 80 1:1)
- ἔνθ’ ἐπεὶ εὖ βοτάνησ ἐπεφόρβει βοῦσ ἐριμύκουσ καὶ τὰσ μὲν συνέλασσεν ἐσ αὔλιον ἀθρόασ οὔσασ, λωτὸν ἐρεπτομένασ ἠδ’ ἑρσήεντα κύπειρον· (Anonymous, Homeric Hymns, 12:7)
- λειμὼν γάρ σφιν ἔκειτο, μέγα στιβάδεσσιν ὄνειαρ, ἔνθεν βούτομον ὀξὺ βαθύν τ’ ἐτάμοντο κύπειρον. (Theocritus, Idylls, 9)
- ὁ δὲ πεποιηκὼσ τοὺσ εἰσ αὐτὸν ἀναφερομένουσ Μεταλλεῖσ φησιν ὑπ’ ἀναδενδράδων ἁπαλὰσ ἀσπαλάθουσ πατοῦντεσ ἐν λειμῶνι λωτοφόρῳ κύπειρόν τε δροσώδη κἀνθρύσκου μαλακῶν τ’ ἰών λείμακα καὶ τριφύλλου. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 32 3:2)
- σὺ γὰρ πεδίοιο ἀνάσσεισ εὐρέοσ, ᾧ ἔνι μὲν λωτὸσ πολύσ, ἐν δὲ κύπειρον πυροί τε ζειαί τε ἰδ’ εὐρυφυὲσ κρῖ λευκόν. (Homer, Odyssey, Book 4 64:9)