- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταπαύω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: katapauō

Principal Part: καταπαύω καταπαύσω

Structure: κατα (Prefix) + παύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to lay to rest, put an end to
  2. to lay to rest, kill
  3. to make one stop from, hinder or check from, to stop, keep in check
  4. to put down or depose from
  5. to put down
  6. to leave off from, cease from
  7. to leave off, cease

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπαύω καταπαύεις καταπαύει
Dual καταπαύετον καταπαύετον
Plural καταπαύομεν καταπαύετε καταπαύουσι(ν)
SubjunctiveSingular καταπαύω καταπαύῃς καταπαύῃ
Dual καταπαύητον καταπαύητον
Plural καταπαύωμεν καταπαύητε καταπαύωσι(ν)
OptativeSingular καταπαύοιμι καταπαύοις καταπαύοι
Dual καταπαύοιτον καταπαυοίτην
Plural καταπαύοιμεν καταπαύοιτε καταπαύοιεν
ImperativeSingular καταπαύε καταπαυέτω
Dual καταπαύετον καταπαυέτων
Plural καταπαύετε καταπαυόντων, καταπαυέτωσαν
Infinitive καταπαύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπαυων καταπαυοντος καταπαυουσα καταπαυουσης καταπαυον καταπαυοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπαύομαι καταπαύει, καταπαύῃ καταπαύεται
Dual καταπαύεσθον καταπαύεσθον
Plural καταπαυόμεθα καταπαύεσθε καταπαύονται
SubjunctiveSingular καταπαύωμαι καταπαύῃ καταπαύηται
Dual καταπαύησθον καταπαύησθον
Plural καταπαυώμεθα καταπαύησθε καταπαύωνται
OptativeSingular καταπαυοίμην καταπαύοιο καταπαύοιτο
Dual καταπαύοισθον καταπαυοίσθην
Plural καταπαυοίμεθα καταπαύοισθε καταπαύοιντο
ImperativeSingular καταπαύου καταπαυέσθω
Dual καταπαύεσθον καταπαυέσθων
Plural καταπαύεσθε καταπαυέσθων, καταπαυέσθωσαν
Infinitive καταπαύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπαυομενος καταπαυομενου καταπαυομενη καταπαυομενης καταπαυομενον καταπαυομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπαύσω καταπαύσεις καταπαύσει
Dual καταπαύσετον καταπαύσετον
Plural καταπαύσομεν καταπαύσετε καταπαύσουσι(ν)
OptativeSingular καταπαύσοιμι καταπαύσοις καταπαύσοι
Dual καταπαύσοιτον καταπαυσοίτην
Plural καταπαύσοιμεν καταπαύσοιτε καταπαύσοιεν
Infinitive καταπαύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπαυσων καταπαυσοντος καταπαυσουσα καταπαυσουσης καταπαυσον καταπαυσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπαύσομαι καταπαύσει, καταπαύσῃ καταπαύσεται
Dual καταπαύσεσθον καταπαύσεσθον
Plural καταπαυσόμεθα καταπαύσεσθε καταπαύσονται
OptativeSingular καταπαυσοίμην καταπαύσοιο καταπαύσοιτο
Dual καταπαύσοισθον καταπαυσοίσθην
Plural καταπαυσοίμεθα καταπαύσοισθε καταπαύσοιντο
Infinitive καταπαύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπαυσομενος καταπαυσομενου καταπαυσομενη καταπαυσομενης καταπαυσομενον καταπαυσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Φύλαρχος δὲ Σανδρόκοττόν φησι τὸν Ἰνδῶν βασιλέα Σελεύκῳ μεθ ὧν ἔπεμψε δώρων ἀποστεῖλαί τινας δυνάμεις στυτικὰς τοιαύτας ὡς ὑπὸ τοὺς πόδας τιθεμένας τῶν συνουσιαζόντων οἷς μὲν ὁρμὰς ἐμποιεῖν ὀρνίθων δίκην οὓς δὲ καταπαύειν. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 32 2:4)
  • ἐν ᾗ πρὸς ἑκατέρους ὑπὲρ ἑκατέρων μάχεται καὶ διαμφισβητεῖ, καὶ μετὰ ταῦτα κοινῇ παραινεῖ καταπαύειν τὴν ἐνεστῶσαν φιλονικίαν. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 5 2:3)
  • βουλευομένων δὲ περὶ πλήθους καὶ τρόπου παρασκευῆς ἐπεχείρησεν αὖθις ὁ Νικίας ἐνίστασθαι καὶ καταπαύειν τὸν πόλεμον. (Plutarch, , chapter 18 2:1)
  • ἀρξάμενοι γὰρ ἐπὶ παιδιαῖς διαφέρεσθαι, περὶ τροφὰς ζῴων καὶ ἀγῶνας οἱο῀ν ὀρτύγων ἢ ἀλεκτρυόνων, εἶτα παίδων ἐν παλαίστραις καὶ κυνῶν ἐν θήραις καὶ ἵππων ἐν ἁμίλλαις, οὐκέτι κρατεῖν ἐν τοῖς μείζοσιν οὐδὲ καταπαύειν τὸ φιλόνεικον δύνανται καὶ φιλότιμον. (Plutarch, De fraterno amore, section 172)
  • ἀρξάμενοι γὰρ ἐπὶ παιδιαῖς διαφέρεσθαι, περὶ τροφὰς ζῴων καὶ ἀγῶνας οἱο῀ν ὀρτύγων ἢ ἀλεκτρυόνων, εἶτα παίδων ἐν παλαίστραις καὶ κυνῶν ἐν θήραις καὶ ἵππων ἐν ἁμίλλαις, οὐκέτι κρατεῖν ἐν τοῖς μείζοσιν οὐδὲ καταπαύειν τὸ φιλόνικον δύνανται καὶ φιλότιμον. (Plutarch, De fraterno amore, section 17 1:1)

Synonyms

  1. to lay to rest

  2. to lay to rest

  3. to make one stop from

  4. to put down or depose from

  5. to put down

  6. to leave off from

  7. to leave off

Related

명사

형용사

동사

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION