Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνδαίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνδαίζω συνδαίξω

Structure: συν (Prefix) + δαίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to kill with the rest, kill also

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδαίζω συνδαίζεις συνδαίζει
Dual συνδαίζετον συνδαίζετον
Plural συνδαίζομεν συνδαίζετε συνδαίζουσιν*
SubjunctiveSingular συνδαίζω συνδαίζῃς συνδαίζῃ
Dual συνδαίζητον συνδαίζητον
Plural συνδαίζωμεν συνδαίζητε συνδαίζωσιν*
OptativeSingular συνδαίζοιμι συνδαίζοις συνδαίζοι
Dual συνδαίζοιτον συνδαιζοίτην
Plural συνδαίζοιμεν συνδαίζοιτε συνδαίζοιεν
ImperativeSingular συνδαίζε συνδαιζέτω
Dual συνδαίζετον συνδαιζέτων
Plural συνδαίζετε συνδαιζόντων, συνδαιζέτωσαν
Infinitive συνδαίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδαιζων συνδαιζοντος συνδαιζουσα συνδαιζουσης συνδαιζον συνδαιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδαίζομαι συνδαίζει, συνδαίζῃ συνδαίζεται
Dual συνδαίζεσθον συνδαίζεσθον
Plural συνδαιζόμεθα συνδαίζεσθε συνδαίζονται
SubjunctiveSingular συνδαίζωμαι συνδαίζῃ συνδαίζηται
Dual συνδαίζησθον συνδαίζησθον
Plural συνδαιζώμεθα συνδαίζησθε συνδαίζωνται
OptativeSingular συνδαιζοίμην συνδαίζοιο συνδαίζοιτο
Dual συνδαίζοισθον συνδαιζοίσθην
Plural συνδαιζοίμεθα συνδαίζοισθε συνδαίζοιντο
ImperativeSingular συνδαίζου συνδαιζέσθω
Dual συνδαίζεσθον συνδαιζέσθων
Plural συνδαίζεσθε συνδαιζέσθων, συνδαιζέσθωσαν
Infinitive συνδαίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδαιζομενος συνδαιζομενου συνδαιζομενη συνδαιζομενης συνδαιζομενον συνδαιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδαίξω συνδαίξεις συνδαίξει
Dual συνδαίξετον συνδαίξετον
Plural συνδαίξομεν συνδαίξετε συνδαίξουσιν*
OptativeSingular συνδαίξοιμι συνδαίξοις συνδαίξοι
Dual συνδαίξοιτον συνδαιξοίτην
Plural συνδαίξοιμεν συνδαίξοιτε συνδαίξοιεν
Infinitive συνδαίξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδαιξων συνδαιξοντος συνδαιξουσα συνδαιξουσης συνδαιξον συνδαιξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδαίξομαι συνδαίξει, συνδαίξῃ συνδαίξεται
Dual συνδαίξεσθον συνδαίξεσθον
Plural συνδαιξόμεθα συνδαίξεσθε συνδαίξονται
OptativeSingular συνδαιξοίμην συνδαίξοιο συνδαίξοιτο
Dual συνδαίξοισθον συνδαιξοίσθην
Plural συνδαιξοίμεθα συνδαίξοισθε συνδαίξοιντο
Infinitive συνδαίξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδαιξομενος συνδαιξομενου συνδαιξομενη συνδαιξομενης συνδαιξομενον συνδαιξομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνέδαιζον συνέδαιζες συνέδαιζεν*
Dual συνεδαίζετον συνεδαιζέτην
Plural συνεδαίζομεν συνεδαίζετε συνέδαιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεδαιζόμην συνεδαίζου συνεδαίζετο
Dual συνεδαίζεσθον συνεδαιζέσθην
Plural συνεδαιζόμεθα συνεδαίζεσθε συνεδαίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to kill with the rest

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION