Sense

1. to leave off, desist from
2. to leave off, to cease, desist

Examples

• ἦμοσ κόκκυξ κοκκύζει δρυὸσ ἐν πετάλοισι τὸ πρῶτον, τέρπει δὲ βροτοὺσ ἐπ’ ἀπείρονα γαῖαν, τῆμοσ Ζεὺσ ὑοί τρίτῳ ἤματι μηδ’ ἀπολήγοι, μήτ’ ἄρ’ ὑπερβάλλων βοὸσ ὁπλὴν μήτ’ ἀπολείπων· (Hesiod, Works and Days, Book WD 55:5)
• "εὐρυτάτη γὰρ οὖσα περὶ τὴν βάσιν, ὥσπερ οἱ κῶνοι, συστελλομένη τε κατὰ μικρὸν εἰσ ὀξὺ τῇ κορυφῇ καὶ λεπτὸν ἀπολήγει πέρασ. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 20 5:16)
• ἤδη μαραινομένοισ καὶ ἀπολήγουσιν οἱ βραδεῖσ ἐπιβάλωσιν ἀρχόμενοι, τὸ κραθὲν αὐτῶν δι’ ὁμοιοπάθειαν ἡδονὴν τῇ ἀκοῇ παρέσχεν, ἣν συμφωνίαν καλοῦσιν. (Plutarch, Platonicae quaestiones, chapter 7, section 9 1:1)
• ὅτι τοίνυν αἱ τοῦ σώματοσ ἡδοναὶ καθάπερ οἱ ἐτησίαι μαραίνονται μετὰ τὴν ἀκμὴν καὶ ἀπολήγουσιν, οὐ λέληθε τὸν Ἐπίκουρον· (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 12 5:1)
• ταῦ δ’, ἀπέληγε χόλοιο, καὶ ἔκθορε δῖοσ Ἀχιλλεύσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 385 3:5)

Similar forms

• ἀπόληται (29)
• ἀπολήγει (9)
• ἀποληφθεὶς (7)
• ἀπόλησθε (6)
• ἀπολῆγον (5)
• ἀπολήψῃ (4)
• ἀπολήψεται (4)
• ἀπολῇ (4)
• ἀπόληψιν (3)
• ἀπολήψιες (3)
• ἀπολήψει (3)
• ἀπολήξει (2)
• ἀποληφθῇ (2)
• ἀπολήγοι (2)
• ἀπόληξις (2)
• ἀπολήγουσι (2)
• Ἀπολήξιδος (2)
• ἀποληφθὲν (2)
• ἀποληφθείη (2)
• ἀπολήγων (2)
• ἀπολήψεσθε (2)
• ἀπολήψομαι (2)
• ἀπολήγοντα (1)
• ἀπόληταί (1)
• ἀποληφθείς (1)
• ἀποληφθῶσι (1)
• ἀπολήψεσθ (1)
• ἀπόληψισ‧ (1)
• ἀπόλῃ (1)
• ἀποληφθέν (1)
• ἀπολήγοντ (1)
• Ἀπολήιον (1)
• ἀποληφθῆτε (1)
• ἀπολήγοντι (1)
• ἀπολήψιος (1)
• ἀπολῆται (1)
• ἀπολήψιας (1)
• ἀπόληγε (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.