Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκβάλλω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐκβάλλω ἐκβαλῶ

Structure: ἐκ (Prefix) + βάλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to throw or cast out of
  2. to throw ashore
  3. to cast out of a place, banish
  4. to expose on a desert island
  5. to divorce
  6. to cast out of one's seat, to depose
  7. (in wrestling) to throw
  8. to dig wells

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκβάλλω ἐκβάλλεις ἐκβάλλει
Dual ἐκβάλλετον ἐκβάλλετον
Plural ἐκβάλλομεν ἐκβάλλετε ἐκβάλλουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκβάλλω ἐκβάλλῃς ἐκβάλλῃ
Dual ἐκβάλλητον ἐκβάλλητον
Plural ἐκβάλλωμεν ἐκβάλλητε ἐκβάλλωσιν*
OptativeSingular ἐκβάλλοιμι ἐκβάλλοις ἐκβάλλοι
Dual ἐκβάλλοιτον ἐκβαλλοίτην
Plural ἐκβάλλοιμεν ἐκβάλλοιτε ἐκβάλλοιεν
ImperativeSingular ἐκβάλλε ἐκβαλλέτω
Dual ἐκβάλλετον ἐκβαλλέτων
Plural ἐκβάλλετε ἐκβαλλόντων, ἐκβαλλέτωσαν
Infinitive ἐκβάλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκβαλλων ἐκβαλλοντος ἐκβαλλουσα ἐκβαλλουσης ἐκβαλλον ἐκβαλλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκβάλλομαι ἐκβάλλει, ἐκβάλλῃ ἐκβάλλεται
Dual ἐκβάλλεσθον ἐκβάλλεσθον
Plural ἐκβαλλόμεθα ἐκβάλλεσθε ἐκβάλλονται
SubjunctiveSingular ἐκβάλλωμαι ἐκβάλλῃ ἐκβάλληται
Dual ἐκβάλλησθον ἐκβάλλησθον
Plural ἐκβαλλώμεθα ἐκβάλλησθε ἐκβάλλωνται
OptativeSingular ἐκβαλλοίμην ἐκβάλλοιο ἐκβάλλοιτο
Dual ἐκβάλλοισθον ἐκβαλλοίσθην
Plural ἐκβαλλοίμεθα ἐκβάλλοισθε ἐκβάλλοιντο
ImperativeSingular ἐκβάλλου ἐκβαλλέσθω
Dual ἐκβάλλεσθον ἐκβαλλέσθων
Plural ἐκβάλλεσθε ἐκβαλλέσθων, ἐκβαλλέσθωσαν
Infinitive ἐκβάλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκβαλλομενος ἐκβαλλομενου ἐκβαλλομενη ἐκβαλλομενης ἐκβαλλομενον ἐκβαλλομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἦ πού νιν, ἔχθραν τὴν πρὶν ἐκβαλοῦσα, νῦν ἐσ οἶκτον ἦλθεσ πυρὶ κατῃθαλωμένησ; (Euripides, The Trojan Women, episode 2:8)
  • κακῶν γὰρ ἄρτι κῦμ’ ὑπεξαντλῶν φρενί, πρύμνηθεν αἴρει μ’ ἄλλο σῶν λόγων ὕπο, οὓσ ἐκβαλοῦσα τῶν παρεστώτων κακῶν μετῆλθεσ ἄλλων πημάτων κακὰσ ὁδούσ. (Euripides, Ion, episode, lyric 3:3)
  • τῆσ μνήμησ τῶν ἀδικημάτων καὶ τὸ συνειδὸσ ἐξ ἑαυτῆσ ἐκβαλοῦσα καὶ καθαρὰ γενομένη, βίον ἄλλον ἐξ ἀρχῆσ βιώσειεν. (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 11 11:1)
  • μαρτυρεῖται γάρ τοι παρὰ πάντων αὐτοῖσ, ὅτι τῆσ ἀριστοκρατίασ, ἣν ἐκβαλοῦσα τοὺσ βασιλεῖσ ἡμῶν ἡ πόλισ κατεστήσατο, βεβαιότατοι φύλακεσ ἐγένοντο. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 13 5:1)
  • καὶ ὃ πάντων μάλιστα ἔγωγε τεθαύμακα, καίπερ μυρίων ὅσων εἰσ τὴν πόλιν ἐληλυθότων ἐθνῶν, οἷσ πολλὴ ἀνάγκη σέβειν τοὺσ πατρίουσ θεοὺσ τοῖσ οἴκοθεν νομίμοισ, οὐδενὸσ εἰσ ζῆλον ἐλήλυθε τῶν ξενικῶν ἐπιτηδευμάτων ἡ πόλισ δημοσίᾳ, ὃ πολλαῖσ ἤδη συνέβη παθεῖν, ἀλλὰ καὶ εἴ τινα κατὰ χρησμοὺσ ἐπεισηγάγετο ἱερά, τοῖσ ἑαυτῆσ αὐτὰ τιμᾷ νομίμοισ ἅπασαν ἐκβαλοῦσα τερθρείαν μυθικήν, ὥσπερ τὰ τῆσ Ἰδαίασ θεᾶσ ἱερά. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 19 5:1)

Synonyms

  1. to throw or cast out of

  2. to throw ashore

  3. to divorce

  4. to throw

  5. to dig wells

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION