Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκβάλλω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐκβάλλω ἐκβαλῶ

Structure: ἐκ (Prefix) + βάλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to throw or cast out of
  2. to throw ashore
  3. to cast out of a place, banish
  4. to expose on a desert island
  5. to divorce
  6. to cast out of one's seat, to depose
  7. (in wrestling) to throw
  8. to dig wells

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκβάλλω ἐκβάλλεις ἐκβάλλει
Dual ἐκβάλλετον ἐκβάλλετον
Plural ἐκβάλλομεν ἐκβάλλετε ἐκβάλλουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκβάλλω ἐκβάλλῃς ἐκβάλλῃ
Dual ἐκβάλλητον ἐκβάλλητον
Plural ἐκβάλλωμεν ἐκβάλλητε ἐκβάλλωσιν*
OptativeSingular ἐκβάλλοιμι ἐκβάλλοις ἐκβάλλοι
Dual ἐκβάλλοιτον ἐκβαλλοίτην
Plural ἐκβάλλοιμεν ἐκβάλλοιτε ἐκβάλλοιεν
ImperativeSingular ἐκβάλλε ἐκβαλλέτω
Dual ἐκβάλλετον ἐκβαλλέτων
Plural ἐκβάλλετε ἐκβαλλόντων, ἐκβαλλέτωσαν
Infinitive ἐκβάλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκβαλλων ἐκβαλλοντος ἐκβαλλουσα ἐκβαλλουσης ἐκβαλλον ἐκβαλλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκβάλλομαι ἐκβάλλει, ἐκβάλλῃ ἐκβάλλεται
Dual ἐκβάλλεσθον ἐκβάλλεσθον
Plural ἐκβαλλόμεθα ἐκβάλλεσθε ἐκβάλλονται
SubjunctiveSingular ἐκβάλλωμαι ἐκβάλλῃ ἐκβάλληται
Dual ἐκβάλλησθον ἐκβάλλησθον
Plural ἐκβαλλώμεθα ἐκβάλλησθε ἐκβάλλωνται
OptativeSingular ἐκβαλλοίμην ἐκβάλλοιο ἐκβάλλοιτο
Dual ἐκβάλλοισθον ἐκβαλλοίσθην
Plural ἐκβαλλοίμεθα ἐκβάλλοισθε ἐκβάλλοιντο
ImperativeSingular ἐκβάλλου ἐκβαλλέσθω
Dual ἐκβάλλεσθον ἐκβαλλέσθων
Plural ἐκβάλλεσθε ἐκβαλλέσθων, ἐκβαλλέσθωσαν
Infinitive ἐκβάλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκβαλλομενος ἐκβαλλομενου ἐκβαλλομενη ἐκβαλλομενης ἐκβαλλομενον ἐκβαλλομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τί οὖν μαθόντεσ ἅπασαν τὴν διάλεκτον τοῦ συγγραφέωσ ἐπαινοῦμεν καὶ βιαζόμεθα λέγειν, ὅτι τοῖσ καθ’ ἑαυτὸν οὖσιν ἀνθρώποισ αὐτὰ ὁ Θουκυδίδησ ἔγραψε συνήθη πᾶσι καὶ γνώριμα ὄντα, ἡμῶν δὲ λόγοσ αὐτῷ τῶν ὕστερον ἐσομένων οὐκ ἦν, οἳ δ’ ἐκβάλλομεν ἐκ τῶν δικαστηρίων καὶ τῶν ἐκκλησιῶν ἅπασαν τὴν Θουκυδίδου λέξιν ὡσ ἄχρηστον, ἀλλ’ οὐχ ὁμολογοῦμεν τὸ διηγηματικὸν μέροσ αὐτῆσ πλὴν ὀλίγων πάνυ θαυμαστῶσ ἔχειν καὶ εἰσ πάσασ εἶναι τὰσ χρείασ εὔθετον, τὸ δὲ δημηγορικὸν οὐχ ἅπαν εἰσ μίμησιν ἐπιτήδειον εἶναι, ἀλλ’ ὅσον ἐστὶν αὐτοῦ μέροσ γνωσθῆναι μὲν ἅπασιν ἀνθρώποισ εὔπορον, κατασκευασθῆναι δ’ οὐχ ἅπασι δυνατόν; (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 55 1:4)
  • περιφέροντεσ, εἶτα τέκνα καὶ φίλουσ καὶ συνήθεισ ἐκβάλλομεν ὑπ’ ὀργῆσ· (Plutarch, De cohibenda ira, section 14 9:1)
  • ἀλλ’ ἡμεῖσ ἀγριαίνοντα τιθασεύομεν ζῷα καὶ πραΰνομεν, λυκιδεῖσ καὶ σκύμνουσ λεόντων ἐν ταῖσ ἀγκάλαισ περιφέροντεσ, εἶτα τέκνα καὶ φίλουσ καὶ συνήθεισ ἐκβάλλομεν ὑπ’ ὀργῆσ οἰκέταισ δὲ καὶ πολίταισ τὸν θυμὸν ὥσπερ θηρίον ἐφίεμεν· (Plutarch, De cohibenda ira, section 14 3:3)
  • οὐκοῦν καὶ ἀποκτείνυμεν, εἴ τιν’ ἀποκτείνυμεν, καὶ ἐκβάλλομεν καὶ ἀφαιρούμεθα χρήματα, οἰόμενοι ἄμεινον εἶναι ἡμῖν ταῦτα ποιεῖν ἢ μή; (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 129:3)
  • οὐ μὴν παντελῶσ γε τοὺσ ῥητορικοὺσ λόγουσ ἀποδοκιμάζοντεσ ἐκβάλλομεν ἐκ τῆσ ἱστορικῆσ πραγματείασ τὸ παράπαν· (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 2 1:1)

Synonyms

  1. to throw or cast out of

  2. to throw ashore

  3. to divorce

  4. to throw

  5. to dig wells

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION