Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκβάλλω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐκβάλλω ἐκβαλῶ

Structure: ἐκ (Prefix) + βάλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to throw or cast out of
  2. to throw ashore
  3. to cast out of a place, banish
  4. to expose on a desert island
  5. to divorce
  6. to cast out of one's seat, to depose
  7. (in wrestling) to throw
  8. to dig wells

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκβάλλω ἐκβάλλεις ἐκβάλλει
Dual ἐκβάλλετον ἐκβάλλετον
Plural ἐκβάλλομεν ἐκβάλλετε ἐκβάλλουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκβάλλω ἐκβάλλῃς ἐκβάλλῃ
Dual ἐκβάλλητον ἐκβάλλητον
Plural ἐκβάλλωμεν ἐκβάλλητε ἐκβάλλωσιν*
OptativeSingular ἐκβάλλοιμι ἐκβάλλοις ἐκβάλλοι
Dual ἐκβάλλοιτον ἐκβαλλοίτην
Plural ἐκβάλλοιμεν ἐκβάλλοιτε ἐκβάλλοιεν
ImperativeSingular ἐκβάλλε ἐκβαλλέτω
Dual ἐκβάλλετον ἐκβαλλέτων
Plural ἐκβάλλετε ἐκβαλλόντων, ἐκβαλλέτωσαν
Infinitive ἐκβάλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκβαλλων ἐκβαλλοντος ἐκβαλλουσα ἐκβαλλουσης ἐκβαλλον ἐκβαλλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκβάλλομαι ἐκβάλλει, ἐκβάλλῃ ἐκβάλλεται
Dual ἐκβάλλεσθον ἐκβάλλεσθον
Plural ἐκβαλλόμεθα ἐκβάλλεσθε ἐκβάλλονται
SubjunctiveSingular ἐκβάλλωμαι ἐκβάλλῃ ἐκβάλληται
Dual ἐκβάλλησθον ἐκβάλλησθον
Plural ἐκβαλλώμεθα ἐκβάλλησθε ἐκβάλλωνται
OptativeSingular ἐκβαλλοίμην ἐκβάλλοιο ἐκβάλλοιτο
Dual ἐκβάλλοισθον ἐκβαλλοίσθην
Plural ἐκβαλλοίμεθα ἐκβάλλοισθε ἐκβάλλοιντο
ImperativeSingular ἐκβάλλου ἐκβαλλέσθω
Dual ἐκβάλλεσθον ἐκβαλλέσθων
Plural ἐκβάλλεσθε ἐκβαλλέσθων, ἐκβαλλέσθωσαν
Infinitive ἐκβάλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκβαλλομενος ἐκβαλλομενου ἐκβαλλομενη ἐκβαλλομενης ἐκβαλλομενον ἐκβαλλομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • παραγενόμενοι δὲ οἱ ποιμένεσ ἐξέβαλλον αὐτάσ. ἀναστὰσ δὲ Μωυσῆσ ἐρρύσατο αὐτὰσ καὶ ἤντλησεν αὐταῖσ καὶ ἐπότισε τὰ πρόβατα αὐτῶν. (Septuagint, Liber Exodus 2:17)
  • ὡσ ἐμαινόμην ἄρα, ὅτ’ ἐξέβαλλον τοὺσ θεοὺσ διὰ Σωκράτη. (Aristophanes, Clouds, Episode 1:2)
  • ὅτε δὲ θέλοιεν ἀναλίσκειν, περιελόντεσ τὸν χρυσὸν ἅμα τοῖσ ἄλλοισ ἐξέβαλλον, ἵνα τῆσ μὲν πολυτελείασ οἱ φίλοι θεαταὶ γίνωνται, οἱ δ’ οἰκέται κύριοι, ἐπιλελησμένοι δ’ ἦσαν οὗτοι, ὡσ καὶ Δοῦρισ ἱστορεῖ, ὅτι καὶ Φίλιπποσ ὁ τοῦ Ἀλεξάνδρου πατήρ ποτήριον χρυσοῦν ὁλκὴν ἄγον πεντήκοντα δραχμὰσ κεκτημένοσ τοῦτο ἐλάμβανε κοιμώμενοσ ἀεὶ καὶ πρὸσ κεφαλὴν αὑτοῦ κατετίθετο. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 42 3:1)
  • καὶ γὰρ οὐ μόνον πόλεισ καὶ κώμασ ἐνέπρησαν οὐδὲ ἱεροσυλοῦντεσ οὐδὲ λυμαινόμενοι ξόανα θεῶν ἠρκοῦντο, ἀλλὰ καὶ τοῖσ αὐτοῖσ ὀπτανίοισ τῶν σεβαστευομένων ἱερῶν ζῴων χρώμενοι διετέλουν καὶ θύτασ καὶ σφαγεῖσ τούτων ἱερεῖσ καὶ προφήτασ ἠνάγκαζον γίνεσθαι καὶ γυμνοὺσ ἐξέβαλλον. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 275:1)
  • πᾶσαι γὰρ αἱ κυοῦσαι τότε γυναῖκεσ ἐξέβαλλον ἀνάπηρα, καί τέλοσ οὐδεμία γένεσισ ἔσχεν. (Plutarch, Publicola, chapter 21 1:4)

Synonyms

  1. to throw or cast out of

  2. to throw ashore

  3. to divorce

  4. to throw

  5. to dig wells

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION