- ὅθεν οὐ Θρᾴκιον οὐδὲ Λυκούργειον τοῦ λόγου τὸ ἔργον ἐστί, συνεκκόπτειν καὶ συνδιαφθείρειν τὰ ὠφέλιμα τοῖσ βλαβεροῖσ τοῦ πάθουσ, ἀλλ’ ᾗπερ ὁ φυτάλμιοσ θεὸσ καὶ ὁ ἡμερίδησ, τὸ ἄγριον κολοῦσαι καὶ ἀφελεῖν τὴν ἀμετρίαν, εἶτα τιθασεύειν καὶ παριστάναι τὸ χρήσιμον. (Plutarch, De virtute morali, section 12 1:4)
(플루타르코스, De virtute morali, section 12 1:4)
- εἰ δ’ ἦν ἀναγκαῖον ῥηθῆναι, οὐ Δημοσθένουσ ἦν ὁ λόγοσ, ἀλλ’ ἀνδρὸσ στρατηγοῦ μεγάλα μὲν τὴν πόλιν ἀγάθ’ εἰργασμένου, λέγειν δὲ ἀδυνάτου καὶ τὴν τῶν ἀντιδίκων διὰ τοῦτο ἐζηλωκότοσ φύσιν, ὅτι σύνοιδεν ἑαυτῷ μὲν οὐδὲν ὧν διαπέπρακται δυναμένῳ φράσαι, τὸν δὲ κατήγορον ὁρᾷ δυνάμενον καὶ τὰ μὴ πεπραγμένα ὑπ’ αὐτοῦ παριστάναι τοῖσ ἀκούουσιν ὡσ διῴκησεν. (Aeschines, Speeches, , section 2291)
(아이스키네스, 연설, , section 2291)
- ἀλλ’ οἰεί, ὦ Γλαύκων, εἰ τῷ ὄντι οἱο͂́σ τ’ ἦν παιδεύειν ἀνθρώπουσ καὶ βελτίουσ ἀπεργάζεσθαι Ὅμηροσ, ἅτε περὶ τούτων οὐ μιμεῖσθαι ἀλλὰ γιγνώσκειν δυνάμενοσ, οὐκ ἄρ’ ἂν πολλοὺσ ἑταίρουσ ἐποιήσατο καὶ ἐτιμᾶτο καὶ ἠγαπᾶτο ὑπ’ αὐτῶν, ἀλλὰ Πρωταγόρασ μὲν ἄρα ὁ Ἀβδηρίτησ καὶ Πρόδικοσ ὁ Κεῖοσ καὶ ἄλλοι πάμπολλοι δύνανται τοῖσ ἐφ’ ἑαυτῶν παριστάναι ἰδίᾳ συγγιγνόμενοι ὡσ οὔτε οἰκίαν οὔτε πόλιν τὴν αὑτῶν διοικεῖν οἱοῖ́ τ’ ἔσονται, ἐὰν μὴ σφεῖσ αὐτῶν ἐπιστατήσωσιν τῆσ παιδείασ, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ σοφίᾳ οὕτω σφόδρα φιλοῦνται, ὥστε μόνον οὐκ ἐπὶ ταῖσ κεφαλαῖσ περιφέρουσιν αὐτοὺσ οἱ ἑταῖροι· (Plato, Republic, book 10 129:2)
(플라톤, Republic, book 10 129:2)
- Ἀκιβδήλουσ τοὺσ σπουδαίουσ φυλακτικούσ τ’ εἶναι τοῦ ἐπὶ τὸ βέλτιον αὑτοὺσ παριστάναι, διὰ παρασκευῆσ τῆσ τὰ φαῦλα μὲν ἀποκρυπτούσησ, τὰ δ’ ὑπάρχοντα ἀγαθὰ φαίνεσθαι ποιούσησ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 118:1)
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 118:1)
- ἔστι δὲ πρὸ τῶν ποδῶν τοῦ Ὁρκίου πινάκιον χαλκοῦν, ἐπιγέγραπται δὲ ἐλεγεῖα ἐπ’ αὐτοῦ, δεῖμα ἐθέλοντα τοῖσ ἐπιορκοῦσι παριστάναι. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 24 17:5)
(파우사니아스, Description of Greece, , chapter 24 17:5)