Ancient Greek-English Dictionary Language

καταπαύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταπαύω καταπαύσω

Structure: κατα (Prefix) + παύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to lay to rest, put an end to
  2. to lay to rest, kill
  3. to make one stop from, hinder or check from, to stop, keep in check
  4. to put down or depose from
  5. to put down
  6. to leave off from, cease from
  7. to leave off, cease

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπαύω καταπαύεις καταπαύει
Dual καταπαύετον καταπαύετον
Plural καταπαύομεν καταπαύετε καταπαύουσιν*
SubjunctiveSingular καταπαύω καταπαύῃς καταπαύῃ
Dual καταπαύητον καταπαύητον
Plural καταπαύωμεν καταπαύητε καταπαύωσιν*
OptativeSingular καταπαύοιμι καταπαύοις καταπαύοι
Dual καταπαύοιτον καταπαυοίτην
Plural καταπαύοιμεν καταπαύοιτε καταπαύοιεν
ImperativeSingular καταπαύε καταπαυέτω
Dual καταπαύετον καταπαυέτων
Plural καταπαύετε καταπαυόντων, καταπαυέτωσαν
Infinitive καταπαύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπαυων καταπαυοντος καταπαυουσα καταπαυουσης καταπαυον καταπαυοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπαύομαι καταπαύει, καταπαύῃ καταπαύεται
Dual καταπαύεσθον καταπαύεσθον
Plural καταπαυόμεθα καταπαύεσθε καταπαύονται
SubjunctiveSingular καταπαύωμαι καταπαύῃ καταπαύηται
Dual καταπαύησθον καταπαύησθον
Plural καταπαυώμεθα καταπαύησθε καταπαύωνται
OptativeSingular καταπαυοίμην καταπαύοιο καταπαύοιτο
Dual καταπαύοισθον καταπαυοίσθην
Plural καταπαυοίμεθα καταπαύοισθε καταπαύοιντο
ImperativeSingular καταπαύου καταπαυέσθω
Dual καταπαύεσθον καταπαυέσθων
Plural καταπαύεσθε καταπαυέσθων, καταπαυέσθωσαν
Infinitive καταπαύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπαυομενος καταπαυομενου καταπαυομενη καταπαυομενης καταπαυομενον καταπαυομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπαύσω καταπαύσεις καταπαύσει
Dual καταπαύσετον καταπαύσετον
Plural καταπαύσομεν καταπαύσετε καταπαύσουσιν*
OptativeSingular καταπαύσοιμι καταπαύσοις καταπαύσοι
Dual καταπαύσοιτον καταπαυσοίτην
Plural καταπαύσοιμεν καταπαύσοιτε καταπαύσοιεν
Infinitive καταπαύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπαυσων καταπαυσοντος καταπαυσουσα καταπαυσουσης καταπαυσον καταπαυσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπαύσομαι καταπαύσει, καταπαύσῃ καταπαύσεται
Dual καταπαύσεσθον καταπαύσεσθον
Plural καταπαυσόμεθα καταπαύσεσθε καταπαύσονται
OptativeSingular καταπαυσοίμην καταπαύσοιο καταπαύσοιτο
Dual καταπαύσοισθον καταπαυσοίσθην
Plural καταπαυσοίμεθα καταπαύσοισθε καταπαύσοιντο
Infinitive καταπαύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπαυσομενος καταπαυσομενου καταπαυσομενη καταπαυσομενης καταπαυσομενον καταπαυσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἦσαν μὲν οὖν οἱ καταγελῶντεσ τοῦ Χαιρημονιανοῦ ὡσ πλάσμα μυθῶδεσ παραδεδεγμένου καὶ ἄπιστον, ἦσαν δὲ καὶ οἱ τὰσ ἀντιπαθείασ θρυλοῦντεσ, καὶ ἄλλα πολλὰ παρόντων ἦν ἀκούειν, ὅτι μαινόμενον ἐλέφαντα καταπαύει κριὸσ ὀφθείσ, ἔχιδναν δὲ φηγοῦ κλωνίον ἐὰν προσαγάγῃσ καὶ θίγῃσ, ἵστησιν· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 2, 3:2)
  • προελθὼν δ’ ἐπὶ τὸν ἔλεγχον τῆσ φαρμακείασ τάσ τε μηνύσεισ [ἑξῆσ] ἐπεδείκνυεν καὶ περὶ Φερώρα κατεσχετλίαζεν, ὅτι κἀκεῖνον Ἀντίπατροσ ποιήσειεν ἀδελφοκτόνον καὶ τοὺσ φιλτάτουσ τῷ βασιλεῖ διαφθείρασ ὅλον τοῦ μύσουσ ἀναπλήσειεν τὸν οἶκον, ἄλλα τε πολλὰ πρὸσ τούτοισ εἰπὼν καὶ ἀποδείξασ καταπαύει τὸν λόγον. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 893:1)
  • Πολλὰ τοιαῦτα διεξελθὼν Ἀντίπατροσ καὶ τοὺσ πλείστουσ τῶν συγγενῶν παραστησάμενοσ ἐφ’ ἑκάστῳ τῶν κατηγορημένων μάρτυρασ καταπαύει τὸν λόγον. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 44:1)
  • Καταπαύει μὲν ὁ Ζοροβάβηλοσ τὸν περὶ τῆσ ἀληθείασ λόγον, ἐπιβοήσαντοσ δὲ τοῦ πλήθουσ ὡσ ἄριστα εἰπόντοσ, καὶ ὅτι τὸ ἀληθὲσ ἰσχὺν ἄτρεπτον καὶ ἀγήρω μόνον ἔχοι, προσέταξεν αὐτὸν ὁ βασιλεὺσ αἰτήσασθαί τι πάρεξ ὧν αὐτὸσ ἦν ὑπεσχημένοσ· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 11 72:1)
  • συγγνοὺσ δ’ αὐτοῖσ τῶν τετολμημένων καταπαύει τὴν στάσιν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 13 173:1)

Synonyms

  1. to lay to rest

  2. to lay to rest

  3. to make one stop from

  4. to put down or depose from

  5. to put down

  6. to leave off from

  7. to leave off

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION