Hellas Alive Dictionary - ασπειστος

Ancient Greek-English Dictionary

ἄσπειστος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἄσπειστος ἄσπειστη ἄσπειστον

Structure: ἀσπειστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: spe/ndw

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ά̓σπειστος ἀσπείστου	ἀσπειστότερος ἀσπειστοτέρου	ἀσπειστότατος ἀσπειστοτάτου
Adverb	ἀσπείστως	ἀσπειστότερον	ἀσπειστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

μισοῦσι δ’ ἄλληλα καὶ ἀπεχθάνονται καὶ πολεμοῦσιν ὥσπερ ἀσπείστουσ τινὰσ πολέμουσ ἀετοὶ καὶ δράκοντεσ, κορῶναι καὶ γλαῦκεσ, αἰγιθαλλοὶ καὶ ἀκανθυλλίδεσ· (Plutarch, De invidia et odio, section 4 1:1)
ὥστ’ εἰ μέλλοιμεν ἀσπείστωσ πρὸσ τὸ δημοτικὸν ἔχειν, ἀπαλλακτέον ἡμῖν καὶ ταῦτα τὰ σώματα ἐκποδών, τὰ μὲν ὡσ ἄχρηστα εἰσ πολιορκίαν ἐσόμενα, τὰ δ’ ὡσ οὐ διαμενοῦντα βεβαίωσ φίλα. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 51 5:2)
ἀλλ’ ἄσπειστοσ, ἀνίδρυτοσ, ἄμεικτοσ, οὐ χάριν, οὐ φιλίαν, οὐκ ἄλλ’ οὐδὲν ὧν ἄνθρωποσ μέτριοσ γιγνώσκων· (Demosthenes, Speeches 21-30, 61:3)
ἐλέγετο δὲ καὶ παῖσ ὢν ἔτι ὑπὸ τοῦ πατρὸσ ὁρκωθῆναι ἐπὶ ἐμπύρων ἄσπειστοσ ἐχθρὸσ ἔσεσθαι Ῥωμαίοισ, ὅτε ἐσ πολιτείαν παρέλθοι. (Appian, The Foreign Wars, chapter 2 4:3)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기